BİR MÜSLÜMANDA OLMASI GEREKEN ÖZELLİKLER

Hakîkî Müslüman âilesini, büyüklerini, yurdunu ve bayrağını sever, insanlara karşı yumuşak davranır ve imkân buldukça herkese yardım eder.
Annesini, babasını, büyüklerini sayar, küçüklerini sever hiç kimseyi incitmez.
Temizliğe son derece dikkat eder (ifrata kaçmamak şartıyla) yediği içtiği, vücudu, eşyaları ve çevresi hep temiz olur.
Hakîkî Müslüman, kul olduğunu bilir ve kulluk vazîfelerini eksiksiz yapmaya uğraşır.
Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya yarın ölecekmiş gibi âhiret için çalışır.
Çoluk çocuğunu ahlâklı ve örnek bir Müslüman olarak yetiştirir, onlara Allah sevgisini, peygamber sevgisini, Kur’ân-ı Kerîm okumasını öğretir ve tahsil yaptırır.
Yalnız akraba, arkadaş ve komşuları ile değil, bütün insanlarla iyi geçinir ve kendisiyle iyi geçinilir.
Hakîkî Müslüman dininin inceliklerini öğrenir, nîmetlere şükreder, yediği içtiği hep helâldir, kimsenin, malına canına, namusuna, göz dikmez.
Hak yemez.
Kötülük yapmaz kendisine yapılanlara sabreder.
Hele hıyanet nedir bilmez.
Haset edici, kıskanç ve kibirli değildir.
Bilerek veya bilmeyerek bir günah işlerse hemen tevbe eder.
Büyüklerine, ölmüş olan mü’minlere, arkadaşlarına ve çoluk çocuğuna dâimâ dua eder.
Hakîkî Müslüman işlerine son derece dikkatlidir.
Zamanını boş geçirmez, çalışır, fakat rızkı Allah Teâlâ’dan bilir.
Üzerine aldığı işi zamanında yapar.
Kul hakkından çok korkar.
Kusurları affeder, sırları ifşâ etmez, gizler.
Hiç bir zaman zararlı söz söylemez, yazmaz ve okumaz.
Kimse ile münâkaşa etmez ve kalbini kırmaz.
Hakîkî Müslüman her işiyle çevresine örnek olur.
Kimse ile alay etmez, yalan söylemez.
Fitne çıkarmaktan çok sakınır.
Sabırlıdır, sinirlerine hâkimdir.
Müslümanın gıybetini yapmaz.
Riyâ hatırından bile geçmez.
Tatlı dilli, güler yüzlü, sözü ve özü doğrudur.
Son derece alçak gönüllü, mütevâzıdır.
İffet sahibi, şefkatli, cömert, dürüst ve kibardır.
Hakîkî bir Müslüman, kötü huylardan uzak ve iyi huylara sahip olarak dünyada rahat ve huzur içinde yaşadığı gibi âhirette de sonsuz saâdete erer.