Eğer yol bilmezsen

Bir Kâfir, Müslüman Olur, Ona Bir Şeyler Verilir, Bunu Gören Bir Müslüman, “Keşke Ben de Kâfir Olup, Müslüman Olsaydım da, Bu Şeyler Bana da Verilseydi…” Der veyâ Kalben Bunu Temenni Ederse Kâfir Olur.

Bir Kâfir Müslüman Olduğunda, Bir Müslüman Ona, “Mirâsını Aldıktan Sonra Müslüman Olsa idin?” Derse Kâfir Olur. Güzel Bir Hıristiyan Kızını Gördüğünde, “Keşke Hıristiyan Olsaydım da, Şu Kızla Evlenseydim!” Diyen Kimse Kâfir Olur. Bir Kimse, “Ben Küçükle Oturursam Küçük, Büyükle Oturursam Büyüğüm, Müslüman’la Oturursam Müslüman’ım, Hıristiyan’la Oturursam Hıristiyan, Yahudi’yle Oturursam Yahudi’yim…” Derse Kâfir Olur. Müslümanlığa Geçen Bir Kimseye, “Önceki Dininden Ne Zarar Gördün de Müslüman Oldun?” Diyen Kimse Kâfirdir.

Birisi Diğerine, “Sen Harzemli misin Yoksa Mecusî misin?” Der de, Öbürü de, “Mecusî’yim.” Diye Cevap Verirse Kâfir Olur. Bir Kimse, Diğerine “Yâ Kâfir!” Der, O da, “Dediğin Gibiyim.” yahût “Kâfir Olmasaydım Seninle Oturmazdım.” veyahût da, “Dediğin Gibi Olmasaydım Seninle Oturmazdım.” Diye Karşılık Verirse Kâfir Olur.

Bir Kimse, Diğerine, “Yâ Kâfir!” Dediğinde, Öbürü, “Öyle Kabûl Et.” Dese, İkisi de Kâfir Olur. Bir Kadın, Kocasına, “Mecusî Gibi Her Şeye Bahane Buluyorsun.” Der de, Kocası da, “Bugüne Kadar Mecusîlerle Oturup Kalktım.” Der ise, İkisi de Kâfir Olur. Aksi Olursa, Yalnız Kadın Kâfir Olur.

Bir Kimse, “Allah İblise Lânet Ediyor.” Der, Bir Başkası da, “Ben Lânet Etmem.” Der ise, Kâfir Olur. Bir Kimse, Başkasına Küfür (Elfâz-ı Küfr) Kelimesi Telkin Eder, Öğretir veyâ Emreder ise, Kâfir Olur.

Kadın Kocasına veyâ Koca Karısına, “Eğer Benimle Her Gün Gereken İşleri Yapmazsan Kâfir Olurum.” Der ise, Kâfir Olur. Bir Kimse, “Beni Çok Yordun, Kâfir Olmak İstedim.” Der ise, Kâfir Olur. “Müslüman veyâ Yahudi Olman Benim İçin Birdir!” Diyen, Kâfirdir. Bir Kimse, Bir Müslüman’a, “Lâ İlâhe İllallâh De…” Der, O da Demezse, Kâfir Olur. Aynı Söze Karşı Cevabı, “Ebedîyen Demem.” Olursa, Gene Kâfir Olur. Niyeti “Şu Ânda Söylemiyorum” Demekse, Kâfir Olmaz. Eğer, “Bu Sözü Söyledim de Ne Kazandım?” Derse, Yine Kâfir Olur. Bir Kadın, Kocasına, “Seninle Olmaktansa Kâfir Olmam Daha Hayırlıdır.” Derse, Kâfir Olur. Çünkü Koca ile Beraber Olmak, Kadın İçin Farzdır. Kadın ise Küfrü, Farz Üzerine Tercih Etmiştir. Bir Kimse, Diğerini Sulha Dâvet Etse, O da, “Böyle Bir Sulhu Yapmaktansa Kâfir Olmak Daha İyidir.” Derse, Bâzılarına Göre Kâfir, Bâzılarına Göre Değildir. Bir Kimse, Ezân Okuyan Birine, “Yalan Söylüyorsun!” Derse, Kâfir Olur. Kur’an-ı Dinlerken İstihza (Alaycılık) Ederek, “Bu Acayip Bir Sestir!” Diyen Kimse, Kâfir Olur. Bir Kimse, Ezân Okuyan Birine, “Kim Bu Mahrûm?” Der ise, Kâfir Olur. “Hıristiyan Yahudi’den, Yahudi Mecusî’den Daha Kötüdür.” Diyen Kimse, Kâfir Olur.

Bir Kimse, Mecusî Serpuşunu Başına Koyar veyâ Onların Kullandıkları Sarı Hırkayı Boynuna Dolarsa veyâ Onların Bağladığı Bir İpi Boynuna Bağlarsa, Şaka Yolu ile Kendisini Yahudi ya da Hıristiyan’a Benzetirse, Kâfirlerin Taktığı Kolyeyi Göğsüne Takarsa, Oyun veyâ Başka Bir Şey Olsun, Kâfirlere Kasten Benzemek İçin Bir Şey Yaparsa, Kâfir Olur. Yahudi ve Hıristiyan Kemerini Kullanan, Kilise ve Havralarına Girmese Dahi Kâfir Olur. Beline Bir Şey Bağlayıp, “Bu Zünnârdır.” Diyen Kimse, Kâfir Olur. Beline Zünnâr Bağlayıp Dârü’l-Harbe Ticaret Yapmak İçin Giden Kimse, Kâfir Olur. Aynı Şeyi Esirleri Kurtarmak İçin Yaparsa Kâfir Olmaz. Hülâsa, Beline Zünnâr Takan, Onların Atkısını Kullanan, Mecusîlerin Serpuşunu Giyen, Onların Giydikleri Siyah Şeyi Giyen, Kasten veyâ Şaka ile de Olsa Kâfirdir. Ancak Bunları Harp Hilesi Olarak Kullanırsa, Kâfir Değildir. “Yahudiler, Müslümanlardan Daha Hayırlıdır, Onlar Öğretmenlerin Hakkını Veriyor.” Diyen Bir Muallim, Yani Öğretmen, Kâfirdir. Bir Kimse Hıristiyanların Bulunduğu Muhitten Geçerken, Onların İçki İçip Müzik Çaldıklarını Görür de, “Burası İşret Meclisidir, Bele İp Bağlayıp Bunların Arasına Girmeli Dünyânın Güzelliklerinden Faydalanmalı…” Derse, Kâfir Olur.

“Mecnâu’n-Nevâzil” İsimli Kitapta Denmiştir ki; Mecusîlerin Nevruz Gününde Toplandıklarını Gören Bir Müslüman, “Ne Güzel Bir Âdet Koymuşlar!” Der ise, Kâfir Olur. Nevruz Gününde Müslümanların Almadığı Bir Şeyi Alan Yine Kâfir Olur. Bir Adama, “Harâm Yeme…” Denildiği Zaman, “Bana Bir Harâm Yemeyeni Getir…” veyâ “Helâl Yiyeni Getir ki Ona Îmân Edeyim, Ona Secde Edeyim…” Derse, Kâfir Olur. Bir Kimse, “Mal Bulunsun da, Harâm veyâ Helâl Olsun!” Derse, Küfre Yaklaşır. Bir Kimseye, “Helâlin Etrâfında Dolaş.” Denildiğinde, O da, “Harâm Dururken Helâlin Etrâfında Dolaşmam ve Ona İltifât Etmem!” Der ise, Kâfir Olur. Bir Kimseye, “Helâl Ye!” Dendiğinde, “Bana Harâm Câizdir.” Derse, Kâfir Olur. Bir Kimseye, “Helâl mi Harâm mı Seversin?” Diye Sorulsa, O da Cevaben, “Bana Hangisi Çabuk Gelirse, Onu Severim!” Derse, Küfründen Korkulur.

Küçük veyâ Büyük Günâha “Helâldir” Diyen, Kâfir Olur. İçkinin Satışını Câiz Gören, Kâfir Olur. Bir Kimse Bir Şeyin veyâ Bir İşin Harâm Olduğunu Bildiği Hâlde, Helâl Olduğunu Söyler ise, Kâfir Olur. “Ne Bitmez Oruçtur Bu!” Diyen Kimse, Kâfir Olur. Bir Kimse, Oruç İçin, Herhângi Bir Tevil de Yapmaksızın, “Allah Bunu Farz Kılmasa idi, Bizim İçin Hayırlı Olurdu!” Diyen Kimse, Kâfir Olur. Bir Kimse Küçük Günâh İşler, Diğer de Ona, “Tevbe Et.” Der, O da, “Allah Dileyinceye Kadar Tevbe Etmem.” Der ise, Kâfir Olur.

Bir Fâsıka, “Sen Her Gün Allah’a ve Yaratıklarına Eziyet Ediyorsun!” Dendiğinde, “İyi Yapıyorum!” Derse, Kâfir Olur. Günâha, “Bu da Bir Yoldur…” veyâ “Mezheptir.” Diyen Kimse, Kâfir Olur. Fâsık Bir Çocuk İlk Defa İçki İçerken, Yakınları ve Akrabaları Onu Görür ve “Mübârek Olsun!” Derler ise, Hepsi Kâfir Olur. Bir Kimse, İçki İçerken, “Bizimle Sevinenler Neşe Bulsun, Bizim Sevincimize Katılmayanlar Hüsrâna Uğrasınlar!” Der ise, Kâfir Olur. “İçkinin Harâm Oluşu, Kur’an’da Sabit Değildir.” Diyen, Kâfir Olur. “İçki İçmeyen, Müslüman Değildir!” Diyen, Kâfir Olur. Sarhoşluk Veren Hurma Şırasını İçmeyi Helâl Kabûl Eden Kimse Kâfirdir. Bir Kimse, Diğerine, “Git, Filân Adama İyiliği Emret.” Dese, Diğeri de, “Onun Bana Ne Zararı Var, Bana Ne Kötülük Yaptı ki Ona İyiliği Emredeyim?” Derse, Kâfir Olur. Bir Kimse, Diğer Birine, “İyiliği Niçin Emretmiyorsun?” Der, O da, “O Bana Ne Yaptı ki, Ben Ondan Ne Zarar Gördüm ki?” yahût “Ben Bu İşten Kendimi Sıyırdım.” yahût da, “Bu Fuzulî Bir Davâdır, Bundan Bana Ne?” Derse, Kâfir Olur.

[Ahmed Ziyâeddin Gümüşhânevî ▬ Câmiu’l-Mütûn Tercümesi]