Bütün peygamberlere Selam Veriniz
Sizi Tanısınlar
Şefağatlerine Nail Olursunuz İnşallah

Allahümme salli ala Muhammedin ve Ademe ve Nuhin ve İbrahime ve Musa ve İsa ve Süleyman ve Davut ve Yahya ve Yakup ve Yunus ve Yusuf ve Sit ve İdris ve Hud ve Salih ve Zülkarneyn ve Lut ve İsmail ve İshak ve Eyüp ve Şuayp ve Harun ve Hızır ve İlyas ve Zülkif ve Lokman ve Uzeyr ve Zekeriya ve Yuşa ve Danyal ve Ehli beyti Mustafa ve ma beynehüm minen nebiyyine vel mürseliyn, Salavatüllahi ve selamühü aleyhim ecmain.Allahümme salli ve sellim ve barik ala seyyidina Muhammedinil fatihi lima uğlika vel hatimi li ma sebeka ven nasırıl hakkı bil hakkı vel hadi ila sıratıkel müstekımi, sallellahü aleyhi ve ala alihi ve ashabihi hakka kadrihi ve mikdarihil azim

SALAVATI AZİMİYE

Bir defâsında Resûlullah efendimizi gördüm. Yanında Hızır aleyhisselâm da vardı. Peygamber efendimiz Hızır aleyhisselâma, bana Şâziliyye yolunun dersini (edebini) öğretmesini emrettiler. O da bana Resûlullah’ın huzûrunda nasıl olunacağını öğrettiler. Daha sonra Peygamber efendimiz, Hızır aleyhisselâma sevâbı daha çok olan zikir, salevât ve istigfârları öğretmesini buyurdu. O zaman Hızır aleyhisselâm; “Onlar hangileridir yâ Resûlallah?” diye suâl etti. Peygamber efendimiz; “Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah fî külli lemhatin ve nefesin adede mâ vese’ahü ilmüllah…” diye üç defâ, sonra da; “Külillâhümme innî es’elüke bi nûr-i vechillah-il-azîm.” sonra da; “Estagfirullah el-azîm el-kerîm ellezî lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm Gaffâr-üz-zünûb. Yâ zel-celâli vel-ikrâm.” diye buyurdular. Sonra da Peygamber efendimiz bana; “Ey Ahmed! Yer ve göğün hazînelerini sana verdim. O da bu zikir, salevât ve istigfârdır.” buyurdular. Çok iltifât ve teveccühlere mazhar oldum.

Ahmed bin İdrîs’in talebelerinden biri, Mekke-i mükerremede vefât etti. Onu Muallâ kabristanlığına defnettiler. Defin esnâsında orada bulunan keşf sâhibi bir talebe, Azrâil aleyhisselâmın Cennet’ten bir yaygı ve büyük kandiller getirdiğini ve kabri göz alabildiğine genişlettiğini gördü. Bu hâle gıpta edip; “Keşke, öldüğümde benim için de Rabbim böyle bir ikrâmda bulunsa.” dedi. O zaman Azrâil aleyhisselâm; “Sizden herbiriniz, Allahü teâlânın sevgili kulu olan hocanız Ahmed bin İdrîs’in devamlı okumuş olduğu salevât-ı şerîfeler bereketiyle böyle ikrâm ve ihsânlara kavuşacaksınız.” buyurdu. O büyük salevât da şöyledir:

الْعَظِيمِ وَعَلَى آلِ نَبِيِّ اللّٰهِ الْعَظِيمِ بِقَدْرِ ذَاتِ اللّٰهِ الْعَظِيمِ فِي كُلِّ لَمْحَةٍ وَنَفَسٍ عَدَد مَا فِي عِلْمِ اللّٰهِ الْعَظِيمِ صَلاَةً دَائِمَةً بِدَوَامِ اللّٰهِ الْعَظِيمِ تَعْظِيماً لِحَقِّكَ يَا مَوْلاَنَا يَا مُحَمَّدُ يَا ذَا الْخُلُقِ الْعَظِيمِ وَسَلِّمْ عَلَيْهِ وَعَلَى آلِهِ مِثْلَ ذَلِكَ وَاجْمَعْ بَيْنِي وَبَيْنَهُ كَمَا جَمَعْتَ بَيْنَ الرُّوحِ وَالنَّفْسِ ظَاهِراً وَبَاطِناً يَقَظَةً وَمَنَاماً وَاجْعَلْهُ يَا رَبِّ رُوحاً لِذَاتِي مِنْ جَمِيعِ الْوُجُوهِ فِي الدُّنْيَا قَبْلَ الآخِرَةِ يَا عَظِيمُ.

“Allahümme innî es’elüke (innâ nes’elüke) binûri vechillâhil azîm. Ellezî melee erkâne arşillâhil azîm. Ve kaamet bihî avâlimullâhil azîm. En tüsalliye alâ mevlânâ muhammedin zilkad-ril azîm. Ve alâ âli nebiyyillâhil azîm. Bikaderi azameti zâtîllâhilazîm. Fî külli lemhatin ve nefe*sin adede mâ fî ilmillâhil azîm. Salâten dâimeten bidevâmillâhil azîm. Ta’zîmen lihakkıke yâ mevlânâ yâ Muhammedü yâ zel hulûkıl azîm. Ve sellim aleyhi ve alâ âlin. Misle zâlik vemâ beynenâ ve beyneh. Kemâ cemağte beynerrûhı vennefs. Zahiren ve bâtınen yekazaten ve menâmâ. Vec’alhü yâ rabbi rûhan lizâtinâ min cemî’ıl vücûh. Fiddünyâ kablel’âhıre. Yâ azîm”

Anlamı: Allah’ım! Yüce Arş’ı kuşatıp kaplayan namütenâhî nurun yüzü suyu hürmetine, Allah ’ın sonsuz kudretini ayan beyan ifade eden alâmetler hürmetine, kadri yüce Efendimiz Muhammed (s.a.v.) ’e ve âline, her an, Allah’ın ilminin kapsadığı şeylerin adedince rahmet, hayır ve bereket ihsan eyle; öyle bir rahmet, hayır ve bereket ki, daimî ve ebedî olsun.Ey Efendimiz Muhammed (s.a.v.)! Ey ahlâkı yüce olan! Layık olduğun ve Allah katındaki yüksek derecen sayesinde sen bu övgüyü hak edensin. Allah ’ım! İşte bu sevgili kuluna ve âline bir misli daha selam eyle ve vücutla ruh arasını birleştirdiğin gibi benimle O’nun arasını cemeyle. Zâhir(Açık) ve gizli olarak, uyku halinde ve uyanık iken O’nu bana örnek eyle.

İstiğfarı Kebir

Estağfirullâhel azıymellezî lâ ilâhe illâ hüvel hayyel kayyûme, ğaffâraz zünûbi, zelcelâli vel ikrâm, ve etûbü ileyhi min cemiy’ıl meâsıy küllihâ vezzünûbi vel âsâmi ve min külli zenbin eznebtühû amden ve hataen, zâhiran ve bâtınen, kavlen ve fı’len, fî cemiy’ı harekâtı ve sekenâtî ve hatarâtî ve enfâsî küllihâ, dâimen ebeden sermeden minez zenbillezî a’lemü ve minez zenbillezî lâ a’lemü, adede mâ ehâta bihil ılmü ve ahsâhül kitâbü ve hattahül kalemü ve adede ma evcedethül kudratü ve hassasathül irâdetü ve midâde kelimâtillâhi, kemâ yenbeğıy li celâli vechi Rabbinâ ve cemâlihî ve kemâlihî, kemâ yühıbbü Rabbünâ ve yerdâ.

Anlamı: Celâl ve ikram sahibi, günahları affeden, Hayy ve Kayyûm ve O ’ndan başka ilah bulunmayan azamet sahibi Allah’a istiğfar ediyor, günahlarımın affını O’ndan diliyorum. Her türlü küçük-büyük, bilerek veya bilmeyerek işlediğim bütün günahlardan dolayı tevbe ediyorum; gizliden ve açıktan, söz olarak veya bizzat işlediğim günahlardan, her türlü davranışımdan, aklıma gelen ve gelmeyen bütün hatalardan ebediyyen pişman oldum. Allah ’ın ilminin kapsadığı, kalemin yazdığı, Allah’ın kelimeleri adedince tevbe ediyorum. Rabbimin rızası doğrultusunda yaşamaya azmediyorum. Allah’ım! Yardımını esirgeme

Alıntı