TEVBE: TEVBE ETTİM.. (GELECEĞE SÖZ)
İSTİĞFAR: ESTAĞFİRULLAH.. (GEÇMİŞE TEVBE)

ASIL TEVBE: TEVBE ETTİM. ESTAĞFİRULLAH YA GAFFAR..

İstiğfar geçmişte işlenmiş günahlar hususunda bağışlanma dilemektir. Tevbe ise gelecekte tekrar aynı hataya düşmemek için verilen sözdür.

Tevbe/Tövbe kelimesinin sözlük anlamı, dönmektir. Günahlarından vazgeçip, Allah'a itaat etme yoluna girmektir.

İstiğfar kelimesinin sözlük anlamı: bağışlanmayı dilemektir. Yaptığı kötülüklerden pişman olup, Allah'tan bağışlamasını dilemektir.

Tövbenin üç şartı vardır:
Birincisi: Şimdiye kadar yaptığı kötülüklerden dolayı ciddi pişmanlık duymak.
İkincisi: Kişinin içinde bulunduğu zamanını iyice değerlendirmesi, yani, kötü hallerinden sıyrılıp, güzel şeylerle donanması.
Üçüncü olarak, tövbe edenin bundan böyle eski kötülüklere dönmeyeceğine dair azm-u cezm etmesi/kesin karar vermesi.(bk. Kuşeyrî, Risale, s.91-94)

Allah, kendisine inabe eden/samimi olarak kendisine yönelen kimseleri doğru yola iletir." (Rad, 13/27)

"O ne güzel bir kuldur. Gerçekten her zaman "evbe den"/ Allah'a yönelen, yakarıp yalvaran bir kimseydi." (Sad, 38/44).

***ANNE-BABA ÖLDÜKTEN SONRA ONLAR ADINA İYİLİK..

Mâlik bin Rebîa (r.a.) şöyle der:
Birgün biz Resûlullah’ın huzûrunda otururken Selimeoğulları’ndan bir adam çıkageldi ve:
“–Yâ Resûlallah! Anamla babam öldükten sonra onlara yapabileceğim bir iyilik var mı?” diye sordu. Allah Resûlü şöyle buyurdu:
“–Evet, onlara duâ ve istiğfarda bulunursun, vasiyetlerini yerine getirirsin, akrabâsını koruyup gözetirsin, dostlarına da ikramda bulunursun.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 119-120/5142; İbn-i Mâce, Edeb, 2)

Maşallah çok güzel izah etmişsiniz Allah razı olsun Rabbim günahlarımızı bağışlasın tekrarından esirgesin inşallah

Ben bilmiyordum, ikisini ayni saniyordum.Tesekkurler.

Farklı tevbe duaları var sanırsam çeşitleri olucak her tevbe kabul oluyor mu değiştirilmiş duaları neden var acaba

Allah cümlemizi affetsin,bizi çokça tövbe eden kullarından yazsın, cehennem ateşini bize haram kılsın inşallah.

İstiğfar ve tevbe farzdır. İstiğfar amel defterini günahlardan, tevbe kalbi günah kirlerinden temizler. Biri dille, diğeri kalple olur. İstiğfar kolay, tevbe zordur. İstiğfar, Yüce Allah'a dönüşün başı, tevbe ise sonudur. Tevbenin kabulü de, kulun ilâhi dostluğa alınmasıdır.

İnsan, işlemiş olduğu günahların ahiret gününde karşısına çıkmaması için Allah'tan mağfiret diler, yani istiğfar eder. Aynı günahları tekrar işlememek için de kalben tevbe eder ve bir daha yapmamaya azmeder. Bunun için gösterdiği gayret de kalbinin temizlenmesine sebep olur.

Temizlenmeyi isteyen, bu isteğin gereklerini yerine getirmek zorundadır. Bu iş, Yüce Allah'tan hayırlı rızık, ilim ve şifa istemeye benzer.

Bir kimse, Allahım, senden hayırlı rızık istiyorum diye dua ediyor. Ardından rızkın gelmesini beklemiyor, rızık için meşakkatlere katlanıyor, yol arıyor, sebeplere yapışıyor, yoruluyor ve sonuçta nasibine ulaşıyor. Yüce Allah'tan ilim ve sıhhat isteyen kimse için de durum aynı. Bunun gibi isteyen talep eder, talep eden peşine düşer, arayan bulur...

Yüce Allah, Şüphesiz nefsini temizleyen kurtulmuş, onu günah kirleri içinde bırakan ise helâk olmuştur. (Şems, 9-10) buyurarak ebedi saadeti tevbe ve temizliğe bağlamıştır.

Tevbe isteyen kul da terbiye yoluna girer. Terbiyenin sebeplerine yapışır, sıfatlarını güzelleştirme derdine düşer. Yüce Allah'tan yardım ister, kendisine yardım edilir, yol açılır.

Tövbe, bir büyük suçtan sonra; ortaya konulan fiîlden duyulan pişmanlık ve geri dönüş dolayısıyla yapılır.

İstiğfar ise, günlük olaylar içinde, varoluş gayemizin hakkını şuûrlu bir biçimde edâ edememekten dolayı yapılan hatalı hareketlerin ardısıra özür dilemektir.

Gelecekte dahi yapılabilecek hatalar sebebi ile arınma temennisidir. Yapılabilecek hataların önüne geçilebilmesi için edilen bir duadır da.

tevbe ettim. Estağfirullah ya gaffar. Genel tovbe ettıgım zaman mıde bolgemde kasılmalar oluyor