Bir gün Adem (as) yolda giderken kendisine şeytan sataştı. Adem (as) dedi ki:

-Ya şeytan! Benimle ve benim oğullarımla bir düşmanlığın var mıdır? Şeytan cevaben:

-Seninle ve oğullarınla düşmanlığım ebedi olarak vardır.

-Niçin?

-Bir günah sen işledin, bir günah da ben işledim. Sen de tevbe ettin, ben de. Senin tövben niçin kabul olundu da benim tövbem kabul olunmadı?

-Sen melun! Bir günah işledin, lakin onu da takdire bıraktın. Ebedi olarak lanetlendim. Ben bir günah işledim de kendi nefsimi kınadım. O günahı nefsime havale ettim. Tövbem kabul olundu, yarlıgandım.