Hz. Hamza’nın katili olan "Vahşi", sonradan Müslüman olmak istediğini fakat "ŞIRK yapanların, KATILLERIN ve ZINAKARLARIN" azaba uğrayacağı şeklindeki ayetlerden korktuğunu iletir. Vahşi’nin hakkında üç ayet arka arkaya iner (Belli bir zaman içinde).

Olay şöyle gelişir: Uhud harbinde Peygamber Efendimizin amcası Hz. Hamza’yı (RA) şehit eden Vahşi, Resulullah Efendimize, "Ben Müslüman olmak istiyorum. Ama Kuran’da ’Ve onlar ki Allah’ın beraberinde diğer bir ilaha dua etmezler, Allah’ın haram kıldığı nefsi haksız katleylemezler ve zina yapmazlar. Her kim de bunları yaparsa ağır cezaya çarpar’ (Furkan, 6) ayeti beni İslam’dan men ediyor. Zira ben sayılan bu üç günahın hepsini yaptım. Benim için bir tövbe imkánı var mı?" diye Mekke’den bir mektup yazdı.

Bunun üzerine Furkan Suresi’nin, "Ve her kim tövbe edip de salih amel işlerse o muhakkak Allah’a makbul olarak döner" mealindeki 71. ayeti kerimesi nazil oldu. Peygamber Efendimiz (SAV) bu ayeti kerimeyi Vahşi’ye yazıp gönderdi.

Vahşi, "Bu ayette iyi amel yapma şartı var. Ben iyi işleri, amelleri belki yapamayabilirim. Başarılı olabilir miyim bilmiyorum" diye bir mektup daha yazdı.

Bunun üzerine, "Doğrusu, Allah kendine şirk koşulmasını mağfiret etmez, ondan berisini dilediğine mağfiret buyurur" (Nisa Suresi, ayet 4) mealindeki ayeti kerime nazil oldu. Peygamber Efendimiz, bu ayeti kerimeyi de Vahşi’ye yazdı.

Vahşi tekrar, "Bu ayeti kerimede de Allahu Teala dilediğine mağfiret eder şartı var. Allah (CC) beni bağışlamayı diler mi, dilemez mi bilmiyorum" diye yazınca, "Ey nefisleri üzerinde israfta bulunmuş kullarım! Allah’ın rahmetinden ye’se (ümitsizliğe) düşmeyiniz. Şüphe yok ki, Allah günahların hepsini mağfiret eder. Muhakkak ki o çok gafur ve rahimdir" (Zümer Suresi, ayet 53) mealindeki ayeti kerime nazil oldu.

Resulullah Efendimiz, bu ayeti kerimeyi de Vahşi’ye bildirdi. Vahşi bu ayeti kerimede hiçbir şart bulamadı ve Medine-i Münevvere’ye gelip Müslüman oldu.

Peygamber Efendimiz (as) Medineye gelen Vahşi’ye, “affolunduğunu” müjdeledi ve ardından; “Fakat seni görünce dayanamıyorum, elimde olmadan üzülüyorum” dedi.
Hz. Vahşi, Resûlüllah’ı üzmemek için bir daha onun yanına gelmedi.
Ama başı önde, mahcup yaşadı hep… Resûlüllah’ın sohbetlerine katılamadı, o kadar çok sevmesine ve istemesine rağmen. Allah da Resûlüllah da onu bağışlamıştı. Hakkında ayet nazil olmuştu. Bu da ona yeterdi…
Kaderin garip bir cilvesi Vahşi Hz. Hamzayı şehid ettiği aynı mızrakla peygamberlik iddiasında bulunan yalancı müseylemeyi öldürmüştür.
Rasulullah; Miraç'da, Hamza ile Vahşî’yi kolkola, birlikte cennete girerlerken gördüm demiştir.

Teşekkürler

Hz Vahşiyi Vahşi yapan tövbesi idi....