TELEPATİ
BÖLÜM 2

Tüm kozmik sistemi ve varoluşu tek bir cümle açıklayacak olsak o cümle şu olurdu :”parça, bütünün habercisidir.”
Varolmuş herşey bir diğeriyle parça ve bütün ilişkisi içerisindedir. Mikro seviyesinden, makro seviyesine kadar parça ait olduğu bütüne dair malûmat verir. Yani, parça bütün ile aynı özellikleri taşır. Bir hücre ile bir gezegenin çalışma mekanizmasının aynı olması gibi. Mikro evren insan, tüm boyut özelliklerinin düşük titreşimli maddeden bir bedende birlik bulduğu varlık insan, sınırlandırıldığı perdeler ile boyutların bir kozmik havuzda bir arada ama birbirlerini algılamayarak yaşamlarını devam ettiriyor oluşunun metaforik anlamında olduğu gibi bu özelliği de kendinde taşır. Gözlerimizde, kulaklarımızda, aklımızda perdeler taşıdığımız gibi insanlar ve varlıklar ile aramızda da perdeler vardır.
Örneğin iki insan birbirine tamamen güvenmezse ve gönül bağı kurulmazsa perde kalkmaz. Kişiler birbirlerinin karşısında tabiri caizse çırılçıplak kalmazsa asla birbirlerini tam olarak göremezler ve ve birbirleri ile bağlanamayan varlıklar birbirleri ile telepati yapamazlar. Hayatın bizlere lütfettiği en tehlikeli iki duygu umut ve şüphedir. Eğer gökzünde siyah bir nokta olduğundan şüphe ediyorsanız tüm gökyüzünü siyaha boyayabilirsiniz ve yine aynı şekilde siyaha boyadığınız gökyüzünde beyaz bir nokta olacağını umut ediyorsanız gökyüzü istediğiniz renkte size gözükebilir aslında öyle olmasa bile.
Telepatik bağda bulunmak isteyen tarafların birbirlerine tamamen şüphesiz, umutsuz kısacası yargısız bir bakış açısı yakalaması gerekmektedir. İnsanlarla aramızda bulunan 7 kat perdenin birincisi sevgi, ikincisi güven ve üçüncüsüde empatidir. Bu ilk üç perde koşulunu geçemeyen varlıklar aynı frekansa uyumlanamazlar ve aynı frekansta olmayan varlıklar telepatide bulunamazlar. Hiç düşündünüz mü? Balinalar, tüm hücreler, kediler, dağlar taşlar bile telepati yapabiliyorken insan neden bu kadar zorlanmaktadır? Çünkü balinalar birbirlerine güvenirler ve bilirlerki onlar aynı kaynaktan gelmişlerdir. Aynı rahimden gelen kardeşler gibi; Birlik bilincini unutan tek varlık insandır.
Telepatinin manevi yönünden yeterince bahsettik şimdi beyin ve evrim faktörüne geçebiliriz. Telepati, ruhî bir yetimiz olmakla beraber aynı zamanda biliçsel ve beyinsel evrimimizle de doğru orantılıdır. Bilinçsel evrim bizlerin, ruhsal tekamülümüzün geldiği noktayı temsil eder. Verimli bir şekilde tekamül edebilmiş ruh kendi bilincinden düşük bir boyutta bedenlendiğinde sahip olduğu evrim derecesi geldiği boyutun özelliklerine fazla gelir ve ruhsal yetilerini çok daha maksimum kullanabilir. İleri tekamül edip, düşük boyutlarda bedenlenen varlıklar için spiritüel yetenekleri icra etmek çok kolaydır. Daha az tekamül etmiş ve alçak boyutta bedenlenmiş varlıkda spiritüel yeteneklere yatkın olur ama çalışması gerekir. Tekamül derecesi bedenlendiği boyut ile denk veya düşük olan varlıklar ise bu ruhsal yetilerini icra edemezler. Ruhsal yeteneklerimizi ne kadar kullanabildiğimize tekamül derecemiz karar verir. Bazıları insan evresinde tekamül edebilene kadar telepati yapamayacak. Tekamül, iki çeşitlidir. (2. Boyuta kadar tekamül otomatik, yani yatay gerçekleşir.) Bunun ilki yatay tekamül yani doğal sirkülasyonun devamı için gerekli olan ilerlemedir. Bir hücrenin doğumlar ve ölümler ile vakti geldiğinde bir ağaç olabilmesi gibi bu yatay tekamüldür otomatik olarak gerçekleşir. Diğer tekamül çeşidi ise dikey tekamüldür yani varlığın kendine katarak ilerlemesi, deneyimini bilince dönüştürme çabasını gösterebilmesi, yükselmesidir. Varlıkların büyük çoğunluğu yatay tekamül ile otomatik olarak devredilirken, çok ama çok azı dikey tekamül edebilir. Ruhsal yetilerini kullanamaz dediğim varlık grubu yatay tekamül ile otomatik sirkülasyonda olan ‘tekamüle yardımcı’ varlıklardır. Yükselenlerin yaşadığı simülasyonu oluşturmak için var olurlar. Tekamülü bir film setine benzetirsek, başroller yükselenler, figüranlar ‘tekamüle yardımcı’ varlıklardır.
Beyin faktörünü yazının diğer bölümünde işleyeceğiz.