'Süveyda kalbin tam ortasında bulunan gizli siyah nokta. Aslında orası yoğun bir kan damlası ama kalbin en değerli yeri.'

Rivayete göre insanlar en sevdiklerini bu noktada taşırlar. Süveyda yani sevda. Çünkü sevgi burada büyür. Sevgi denizi ,bütün aşk fırtınaları bu kan damlasında dalgalanıp çırpınır. Aşırı sevgi bu damlayı tahrip edip dağıtırsa bütün vücuda yayılır. İşte aşk bu dağılmanın adıdır.
Hepimiz yüreğimizde süveydayı taşırız ve farkına bile varmadan yerleştiririz sevdayı. Ama insan olmak böyle bir şey bilemeyiz bu hazinenin yüreğimizde saklı olduğunu. Oysa sevgi senin yüreğindedir ve yanlızca kalple anlaşılabilir. Kalp sevgiyle beslenir, sevgiyle yaşar. Onu yüreğinde hissedersin. Sevgisiz bir kalp anlamını yitirir,yolunu kaybeder. Oysa sevgi dolu bir kalp öyle midir? Yaşama tutunur var gücüyle. Sımsıkı sarılır umuda,hayallere. Sevgi dolu kalbe sahip olan bir insanın gözlerinin içi güler. Dokunduğu herşey güzelleşir.
Bir şeyleri sevmeye başladığında herşey değişmeye başlar. Yaşamak sevgi varken güzeldir. Gerçekten yaşamak istiyorsan eğer geçtiğin yollara,denizlere aşık ol. Çiçeklere,kitaplara,geceye,yıldızlara,aya aşık ol. Doğaya aşık ol. Bir çiçek büyüt,bir hayvan besle sevgiyle. Gülücükler saç etrafa bütün içtenliğinle. Göğe bak doyasıya. Bir gün biri seni sadece sen olduğun için değiştirmeye, dönüştürmeye çalışmadan severse ona da aşık ol. Bütün kalbinle. Dünya iyi bir yer olmayabilir. Hatta dünya sevgiye aç kalmış kötü bir yer. Ama hayatı güzelleştirmek bizim elimizde.
İşte bu yüzden sevgi dolu ol.
İşte bu yüzden doğru sev.
Sevmek bazen kolay olmayabilir. Elbette incineceksin. Bazen en sevdiğin çiçeğin solacak. Bazen en sevdiğin eşyanı kaybediceksin. Bazen en sevdiğin insanlar gidicek hayatından. Sensiz yapamam diyenler gidecek. Yinede sevmeye devam etmekten korkma.Dik yokuşları da olsa sevgi seni çağırdığında durma. Sen yine sevgi içinde bir kıyı bul.
Açmaya hazır bir tomurcuk var göğüs kemiğine yakın. Ne zaman sevgi varsa burdan çiçek açarsın.
Sevgi dünyadaki en güzel çiçektir. Soldurma onu.
Bu yüzden kalbini dinle ve onu asla görmezden gelme. Zihnin sessizleşirse sen kalbini duyabilirsin. Sahip olduklarını kaybetmeyecek kadar çok sev. Yüreğinden ne geliyorsa onu yap. Hayatın çok kısa olduğunu unutup geç kalma. O zaman her ne yaparsan yap farklı renge bürünür. Herşey aydınlanır. Mucize gibi.
Güzel sevmek böyle bir şey...

Sevmek bazen değil, her zaman zor zanaat! Yunus'u dinlemeyenler, önce sever de, sonra tanış olur. Tabii netice hüsran! Oysa sevmenin özünde tanış var! Kalpler Allah'ın nazargahı, tüm sevgilere açık. Ama "O"na aşık olmanın dışındaki aşklara kapalı tutmak lazım. O zaman o nokta sulanır, kalpler bulanır, akla sirayet eder de, perişan eder. Endülüslü İbn-i Hazm, "Güvercin Gerdanlığı." adlı eserde pek güzel anlatır ona, buna aşkın hallerini... Allah'ın nazar ettiği yeri sıkı koruma lazım! Herkesi ve her şeyi sevmek lazım. Ama, Allah rızasını da gözetmek lazım. Merkezde "O" yoksa, netice hüsran! İnsan insanın hüsranıdır!

Sevgi menfatsiz ve çıkarsız olmalı içinde korku şüphe ihtiras hırs yalan Rüya kibir olmamalı Hem Allah'ı severken hem kulların dan Allah'ı severken dış görünüş makam mevki kimlik kişilik değil takva üstünlüğü ile sevmeli ve değer vermelidir 24saat her daim heryerden hazır ve nazır huzur da olduğunu unutmalalidir hep bir arada hep saf sevgiyle sevebilmelidir..

Süveyda'yı uyandırmalı..