Kardeşlerim ve abilerim Ben İstanbul'un Manevi Direklerinden birisi olan Aziz Mahmud Hüdayi Rahmetullahi aleyh ile yaşadığım anılarımı sizin başınızı şişirmeden anlatmak istiyorum. Bu mübarek benim İlk şeyhim İlk Rehberimdir, ben kendisini görmeden sevdim çünkü ona bir can borçluyum, evet yanlış duymadınız hatta 1 değil 3 can borçluyum. Ama ilk borçlanmadan sonra manen onun muhibbani oldum çok sevdim. Neyse Çok uzatmadan gelelim can borçlarına Malumunuzdur Mubaregin bir duası var aynen şu şekilde: “Yâ Rabbî! Kıyâmete kadar bizim yolumuzda bulunanlar, bizi sevenler ve ömründe bir kere türbemize gelip rûhumuza Fâtiha okuyanlar bizimdir... Bize mensub olanlar, denizde boğulmasınlar; âhir ömürlerinde fakirlik görmesinler; îmanlarını kurtarmadıkça ölmesinler; öleceklerini bilsinler ve haber versinler ve de ölümleri denizde boğularak olmasın!..” diye duâ eyledi.

Yaşım 16 ila 18 sıralarında iken Bu mubaregi ziyarete gitmiştim kimle gittiğimi hatırlamıyorum da. Sadece gittiğimi ve türbeyi dua ettiğimi ayrıca duayı çünkü çok etkilenmiştim. Hatta nasıl olabilir falan demiştim içimden. Gel zaman git zaman Gençliğin verdiği o heycan ve cehaletle farklı ortamlara girmiş hatta düşmüştüm. Şu anki ogrendiklerime göre sonu ahirette uçurum du. Böyle o bar senin bu ortam benim derken yaş 19/20 civarlarına yaklaştı ve ben Arif diye Sinoplu bir arkadaşimla evden Antalya'ya kaçmaya orda çalışıp kazanmaya ve kafamıza göre zevki sefa içinde yaşamaya karar verdik. O anki aklımızla yalancı cennetti bizim için orası Nihayet belirlediğimiz tarihte de ailemizin haberi olmadan kaçtık da. Arkamızda gözü yaşlı annemiz düşünceli babamız kısmını tahmin edebiliyorsunuz demi. Konyaaltında takılıyoruz plaj var deniz var manitalar ganimet gibi ( Allah muhafaza ) Paramız da var. Bu esnada işte bulduk ikimizde elbise dikeriz konfeksiyon işiyle iştigal ediyoruz. Dedik bir iki hafta takılalım ise sonra gireriz. Bu arada Arif iyi bir yüzücü bende çat pat suyun üstünde kalıcak kadar yüzüyorum acemiyim aslında. Konunun sizleri ve bizleri en çok alakadar eden kısmına doğru geliyoruz Yine bir gün denizde takılırken Arif iplere doğru yüzmeye başladı, oranın denizini bilen bilir bir kaç metreden sonra deniz bir anda derinleşir. İçimden birşey sende gidersin iplere kadar dedi bana, ve ben içimdeki sesi dinledim başladım kopekleme yüzmeye, deniz birazda dalgalı o gün Zaten kulacta atamıyorum nasıl gidiceksem Uzatmayayım bir şekilde yarıya kadar geldim ileri baktım uzak gözüm kesmiyor geriye baktım kıyıdan baya ilerdeyim, yorgunluk ve ikilem derken birde işin içine panik girdi mi. Ben artık ufak ufak su yutmaya da başladım niyetimi iplerden tarafa aldım ama kolum kanadim kalkmaz oldu ve artık ufak ufak su yutmalar yerini batıp batıp çıkmaya bırakmıştı. Bir noktadan sonra kendimi Akdeniz'in mavi ve assasi karanlık sularına bıraktım، artık ümidimi kesmiştim ve hayatım bir filim şeridi gibi gözümün önunden geçiyordu bilincim henüz açıktı. O kadar kısa sürede nasıl bu kadar hızlı yaşayabilirdim bunları ! Bu esnada hayatta gittiğim gün dışında aklımın ucuna gelmiycek bir görüntü gözümün önüne geldi, ben ölüyor boğuluyorum ve ne görsem iyi AZİZ MAHMUD HÜDAYİ H.Z türbesindeyim ve türbe önümde, işte bu esnada o filim gibi geçen şerit bir anda durdu ve yeşil Cübbeli yine yeşil sarıklı nur yüzlü bir zat denizin üstünde bana elini uzatıp beni yukarı çekti. Elime yukarı attığımda başımı dışarı çıkardığım da birde baktım ki İplerdeyim İpe tutunuyorum Allah Allah ben çok geride gemiyi batirmiştim oysaki bu nasıl olabilir ?
Öldürmeyen Allah öldürmemişti. Dostu vasıtasıyla yardım etmişti. Bakın kardeşlerim Allah'a yemin olsun ki Bu Mubaregin duası kabul olmuştur. Ben bunu 3 kez tecrübe ettim, diğer ikisinde bilinçli bir şekilde denizde boğulmayiz biiznillah demişte suya girmiş açılmıştım Karadeniz de. Ha bu arada askerden sonra o asi çocuk gitmiş yerine camiden dergaha ordan medreseye ilme irfana hizmete koşan bambaşka birisi gelmişti. Diğer 2 boğulma vakamda bu hal üzere olduğum için Çokta dert etmemiştim doğrusu Seviyordum yüzmeyi bir kere ve açılmak hemde Karadeniz'de İyi geliyordu. Sonuç son ikisindede ikkindeki gibi filim şeridini yaşadım Tâki türbeyi Görene kadar, türbeyi gördüğünüz an ile selamete kavuştuğunuz an aynı zamanda oluyor Allah'ım dostlarından dünyada da ahirette de ayırmasın. Şimdi anladınız mı kardeşlerim neden benim ilk şeyhim manevi babam Aziz Mahmud Hüdayi k.s...

.

.
Maşa - Allah, Barekallah...

Rabbim mübarek kılsın, mübareğin yolundan ayırmasın...

Not: Bütün dualarınızda zikirlerinizde hediye ederken peygamber efendimizden hemen sonra ona da göndermeyi ihmal etmeyiniz.

Sübhanellah. Ne güzel. İbretlik bir hadise. Aynı kitaplarda yazılan rivayetler gibi maşallah...

Maaşallah.Dostlugunuz son nefese dek devam etsin.Bizlere de nasip olsun ziyaretinde bulunmak.Allah razı olsun...

Allah razı olsun. Rabbim güzel kulların yolundan ayırmasın..

Elfü elfü aminn..