Hadimul Nejva Nickli Üyeden Alıntı

Esselamün aleyküm.

Bundan 9 yıl önce bana bir hasta getirildi. Hasta 40-45 li yaşlarda bir adamdı. Adam köyde oturuyor, köyün yakınlarında ki dereye her gece uğrayıp kendi kendine konuşuyormuş. Adam'a otur dedim, oturmadı. Kaşlarını çatmış şekilde, gözlerinden şimşekler çakar gibi bana bakıyordu. O sırada yanımda ki mübareğe döndüm, oturttur dedim. Mübarek, sinirli bir ton ile farsça birşeyler söyleyip yerine oturttu adamı. Adam çemikire çemkire oturdu. Adın nedir? Kimlerdensin bey abi dedim cevap vermedi. Sürekli mübarekle bakışıyordu. Mübareğe sordum, "Bu seni görüyor mu diye?" Bana "evet" dedi. Adam aniden bana dönüp "Seni yaşatmazlar." Dedi. "Kim yaşatmaz?" Dedim. Aşağılayıcı bir gülüş attı. Adama birşeyler okuduktan sonra, adam da farklı şeyler okudu. Odaya akın akın, süfli kafirler doldu. Mübarek hemen Faraça şekilde bunları tehdid etti. Sayıları o kadar fazlaydı ki, halının rengini bile göremiyordum. Mübarek hemen kendi hadimlerini çağırdı. Hepsi bölük bölük zuhur ettiler. Süflileri bir korku aldı.

Süflilerin başı/liderini sordum. Benimle konuşmaya başladı. "Bu adamdan ne istiyorsunuz?" diye sual ettim.

Süfli; "Bu adam bizdendir. Onu biz sahiplendik, o da bizi kabul etti." Dedi.

Adamı rahat bırakın dedim. Süfli "Sen işine bak adem, seni bunlar aşar" dedi. Başladım okumaya, birden hepsinin yüzünde acayip bir korku ve telaş. Hepsini haps ettim.
"Şimdi tekrar soruyorum, adamı rahat bırakacak mısınız?" dedim. Hepsi senkronize şekilde kafalarını eğdiler. Antlaşmayı yaptık, hepsini azad edip kovdum. İbret içinde birinin kafasını kestirdim. O gün bugündür o adam bana dua eder.

Bu arada adama güya derede büyük demonlarla görüştürüyor, her toplantıdan sonra da altın ile ödüllendiriyorlar mış. Altınları sordum, çıkarıp bana pet şişe kapakları falan veriyordu.