(105)
İsa dedi:
Ana’yı ve Baba’yı tanıyan kimseye fahişenin oğlu denir mi ?

(106)
İsa dedi:
İkiyi Bir yapınca, İnsanoğlu olursunuz ve eğer derseniz: "Uzaklaş ey dağ" dağ, uzaklaşacaktır.

(107)
İsa dedi:
Melekût, yüz koyunu olan çobana benzer. Koyunlardan biri, en irisi kayboldu. Doksan dokuzunu bıraktı çoban, ve buluncaya kadar o, Bir’i aradı. Aramadan sonra, koyuna:
Seni doksan dokuz koyundan fazla istiyorum, dedi.

108)
İsa dedi:
Ağzımdan içen benim gibi olacak; ben de onun gibi olacağım, ve saklı olan ona ifşa olunacak.

(109)
İsa dedi:
Melekût, tarlasında bilmediği, saklı bir hazinesi olan adama benzer. Ve (adam) öldükten sonra hazineyi oğluna bıraktı. Oğul (bir şey) bilmiyordu;
Tarlayı aldı ve onu sattı .Ve tarlayı satın alan geldi. Ve sürerken tarlayı, hazineyi buldu kim istiyorsa parayı faizle vermeye başladı.

(110)
İsa dedi:
Dünyayı bulan ve zenginleşen, dünyadan vazgeçsin (el çeksin) !

(111)
İsa dedi:
Gök ile yer önünüzde birbirine dolanacaklar ve Diri’den gelen Diri, ne ölüm, ne de korku görecek. Çünkü İsa: Kendini bulan kimseye, dünya ona layık değildir, diyor.

(112)
İsa dedi:
Ruha bağlı olan vücut zavallıdır (merhamete lâyıktır). Vücuda bağlı olan ruh (da) zavallıdır.

(113)
Şakirtleri O’na :
Melekût ne zaman gelecek dediler. Geleceğini kollayıp gözetleyerek olmaz bu!. İşte burada , işte şurada, denmez!. Ama Baba‘nın Melekûtu dünyaya yayılmakta!. Ve insanlar onu görmüyorlar.

(114)
Simun Petrus onlara dedi:
Maryam aramızdan çıksın!. Çünkü kadınlar Hayat’a lâyık değillerdir.
İsa dedi:
İşte onu erkek kılmak üzere cezp edeceğim. Size, erkeklere benzer yaşayan bir ruh olsun diye. Zira erkekleşecek kadınların hepsi semânın Melekûtu’na girecekler.