(61)
İsa dedi:
Bir yatakta yatan iki kişiden biri ölecek, öteki yaşıyacak.Sakome: “Sen kimsin adam?” dedi. BİR’den geldin diye mi yatağıma çıktın, ve soframda yedin?
İsa ona:
Ben eşit olandan gelenim. Bana Baba’mdan gelen verildi, dedi.
Senin şakirtin benim.Bu sebepten; şakirt boş olunca ışıkla dolacak, diyorum. Ama bölünürse zulmetle dolacak.

(62)
İsa dedi:Sırlarıma lâyık olanlara sırlarımı söylüyorum. Sağ elinin (ne) yaptığını, sol elin bilmesin!.

(63)
İsa dedi:
Büyük bir servete (çok mala) sahip zengin bir adam vardı. Adam kendi kendine. Hiçbir şeyden yoksun olmayayım diye ekini ekmek, biçmek, dikmek ve tahıl ambarını tahılla doldurmak için servetimi (mallarımı) kullanayım dedi. Yüreğindeki düşüncesi böyleydi; Ve o gece adam öldü.Kulağı olan işitsin!

(64)
İsa dedi.:
Bir adamın konukları vardı ve yemek hazırladıktan sonra hizmetçisini konukları davet etmek için gönderdi.
Hizmetçi ilkine gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona:
Tüccarlara verilecek param var; bu akşam evime geliyorlar , onlara emirlerimi vereceğim .Yemek için beni bağışlayın dedi.Hizmetçi bir diğerine gitti ve ona, Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona:
Bir ev satın aldım ve benden bir gün isteniyor . Müsait değilim dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona : Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona:
Dostum evlenecek ve yemeğini veren benim!.. Gelemiyeceğim. Yemek için beni bağışlayın!. dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor, dedi.
Konuk ona:
Bir çiftlik satın aldım. Borçları (vergileri) toplıyacağım, gelemiyeceğim. Özür dilerim dedi. Hizmetçi geri döndü. Efendisine:
Yemeğe davet ettiklerin özür dilediler dedi. Efendi hizmetçisine:
Yolların kenarına git, bulacağın kimseleri yemeğe davet et dedi.
Alıcılar ve satıcılar Baba’nın yerlerine girmeyecekler.

(65)
O dedi:
Zengin bir adamın bağı vardı. Bağı çiftçilere verdi işletmek ve ellerinin ürününü (semeresini) almak için.Çiftçiler bağın ürününü versinler diye hizmetçisini gönderdi.Onlar hizmetçiyi yakaladılar ve dövdüler. Az kaldı onu öldüreceklerdi.Hizmetçi kaçıp gitti. Efendisine olanları anlattı. Efendisi: Belki onu tanımadılar dedi. Başka bir hizmetçi daha yolladı. Çiftçiler onu da dövdüler. Ozaman efendi, oğlunu yolladı; Belki oğluma saygı ederler, dedi.Onun bağcının mirasçısı olduğunu çiftçiler bildiklerinden, oğlunu yakaladılar ve öldürdüler.Kulakları olan işitsin. !

(66)
İsa dedi:İnşaatçıların kaldırıp attığı taşı bana gösterin:O, köşe taşıdır.

(67)
İsa dedi:Bütünü bilen kimse kendisinden mahrum ise, Bütün’den de mahrumdur.

(68)
İsa dedi:
Ne mutlu size,
Size kinlendikleri ve eza eyledikleri zaman size zulmedilen hiç bir yer bulunmayacak.

(69)
İsa dedi:
Ne mutlu, yüreklerinde eza edilmiş olanlara!. Onlar, Baba’yı hakikaten tanımış olanlardır.Ne mutlu aç olanlara çünkü isteyenin karnı doyurulacaktır.

(70)
İsa dedi:
Kendinizde onu meydana getirince sahip olduğunuz bu şey sizi kurtaracaktır; Eğer kendinizde bu yok ise, sizde olmayan o şey sizi öldürecektir.