Bilmek Gerekir ki, Varlık Âleminde En Şerefli Şey İnsanın Hayatıdır. Bunun İçin Allahû Teâlâ Kendi Yolunda Savaşmayı Emretmiş, Kimin Kendi Yolunda Canını Ortaya Koyacağını, Kimin Kendisine Karşı Olan Muhabbet ve Sevgisine Sâdık Olduğunu Görmek İstemiştir. Yoksa Kimin Ne Kadar Sâdık Olduğu Açığa Çıkmaz. Kimse Kimseye Sevdiği Kişi Dahi Olsa Ömründen Bir Kısmını Hibe Etmez.

Rivâyet Edildiğine Göre Âdem Aleyhisselâm Allahû Teâlâ’nın Vahyi ile Dâvud Aleyhisselâm’ın Ömrünün Altmış Sene Olacağını Öğrendi ve Allahû Teâlâ’ya Dâvud Aleyhisselâm’ın Ömrünü Uzatması İçin Duâ Etti. Hakk Teâlâ, Âdem Aleyhisselâm’a Ancak Kendi Ömründen Eksiltilip Dâvud Aleyhisselâm’ın Ömrüne İlâve Edilmesine Râzı Olursa Onun Ömrünü Uzatacağını Vahy Etti. Bunun Üzerine Âdem Aleyhisselâm Ömründen Kırk Seneyi Dâvud Aleyhisselâm’a Hibe Etti. Bu Durum Üzerine Allahû Teâlâ Hazretleri Meleklerini İndirip Âdem Aleyhisselâm’ın Sözünü Yazdırıp Melekleri de Bu Söze Şahit Tuttu.

Âdem Aleyhisselâm’ın Ömrü Bin Sene idi. Âdem Aleyhisselâm’ın Ömründen Dokuz Yüz Altmış Sene Geride Kalınca Ölüm Meleği Âdem Aleyhisselâm’ın Yanına Geldi. Âdem Aleyhisselâm Ona Neden Geldiğini, Daha Ömrünün Bitmediğini, Kırk Senesinin Daha Olduğunu Söyledi. Ölüm Meleği Ömrünün Bittiğini, Ömrünün Kırk Senesini Daha Önce Dâvud Aleyhisselâm’a Hibe Ettiğini Hatırlattı. Âdem Aleyhisselâm ise Böyle Bir Şey Olmadığını, Ömründen Bir Müddeti Kimseye Hibe Etmediğini Söyledi. Bunun Üzerine Allahû Teâlâ Hazretleri, O Vakit Meleklerine Yazdırdığı Yazıyı ve Olaya Şahit Tuttuğu Meleklerini Âdem Aleyhisselâm’ın Yanına İndirdi. Onlar Geçen Bu Olayı Belgeleyip Şehâdet Edince, Âdem Aleyhisselâm Durumu Hatırladı Fakât Allahû Teâlâ İhsânı ve Cömertliği ile Âdem Aleyhisselâm’ın Dâvud Aleyhisselâm’a Hibe Ettiği Kırk Sene Ömrü Kendisine Geri Verdi, Dâvud Aleyhisselâm’ın Yüz Seneye Uzayan Ömründen ise Kısaltmadı.

Bir Hadîs-i Şeriflerinde Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz Şöyle Buyurmuştur, “Âdem Aleyhisselâm Unutunca Onun Evlâtları da Unuttu, Âdem Aleyhisselâm İnkâr Edince Onun Evlâtları da İnkâr Etti ve Allahû Teâlâ O Günden Bugüne Yazmayı ve Şahit Tutmayı Emretti.”

[Süyûti, Câmiu’l-Ehâdis, Tefcîru’t-Tesnim.]