Müslümanların Fakirleri, Zenginlerden Beş Yüz Sene Önce Cennete Girer ve Zenginler, “Keşke Biz de Dünyâda Fakir Olsaydık.” Derler. Kâfirlerin Zengini de, Fakirlerinden Kırk Sene Evvel Cehenneme Girer. Hattâ Kâfirlerin Zenginleri, “Keşke Biz de Dünyâda Fakir Olsaydık.” Derler.

Ma’rûf-i Kerhî Hazretleri de Buyurdu ki:

Allahû Teâlâ Hazretleri, Mü’minlerden Bir Zümreyi Kabirlerinden Kanatlı Olarak Diriltir. Sûr Üflendiği Zaman Kabirlerinden Uçarlar. Cennet-i Âlâ’ya Koşarlar. Onları Melekler Karşılar ve Onlara, “Siz Kimsiniz?” Derler. Onlar, “Mü’minleriz. Ümmet-i Muhammeddeniz, Ümmet-i Kur’andanız.” Derler. Melekler, “Siz Sırâtı Gördünüz mü?” Derler. Onlar, “Hayır.” Diye Cevap Verirler. Melekler, “Siz Haşrı Gördünüz mü?” Derler. Onlar, “Hayır.” Derler. Melekler, “Siz Allahû Teâlâ’yı Gördünüz mü?” Derler. Onlar, “Biz O’nun Nûrunu Gördük.” Derler. Melekler, “Peki, Siz Dünyâda Ne Amel Yapardınız?” Diye Sorarlar. Onlar da, “Biz O’na Kulluk Ettik. O’ndan Başka Her Şeyden Yüz Çevirdik. Allahû Teâlâ Bize Hesaba Çekilecek Bir Dünyâlık Vermedi...” Diye Cevap Verirler.

[Tabakât-ı Hanâbile, Kâdı Ebû Ya’lâ.]