'Ruh' kelimesi, farklı duyulardaki farklı insanlar tarafından kullanılır. Fakat bedenle olan bağlantı şekli onun ilahi olduğunu kanıtlar. Bu nedenle, Sufi'nin ruh anlayışı, insanın ilahi kısmı olmasıdır. Kömür veya odundan gelen ateş, gerçekte güneşin içinde olan kısmıdır. Ruh nitelikleri bir insanın kalbinde ortaya çıktığında ve kendilerini gösterdiğinde, bu, yangındaki alev gibi yükselen ilahi bölüm olduğunu kanıtlar.

Ruh tüm nesnelerde, hem şeylerde hem de varlıklardadır, ancak ruh olarak tanındığında, o zaman bir ruh haline gelir. Bir Pers Sufi'nin, 'Tanrı, mineral krallığında uyudu, sebze krallığında rüya gördü, hayvan krallığında uyandı ve insanda kendini bilinçlendirdi' 'dedi. Bu, ruhun tanımıdır, bir olarak tezahürden başlayıp çeşitlilikle tezahür eder.

Kişinin ruhu görememesinin nedeni, her şeyi gören ruhtur ve ruhun kendini görmek için iki olması gerekir ve bu asla olamaz. Bilinç bir şeyin bilincinde olarak gerçekleştirildiğinden ve zeka şeylerin bilgisiyle gerçekleştirildiğinden, ruhun varlığı kişinin varlığıyla kanıtlanabilir. Birinde var olan veya var olan kısım, gören, algılayan ve her şeyin bilincinde olan ve yine de her şeyin üstünde olan ruhtur.









The word 'soul' is used by different people in different senses. But the manner of its connection with the body proves it to be divine. Therefore, the Sufi conception of the soul is that it is the divine part in man. The fire that comes from coal or wood is in reality the part of the sun that is in them. When the soul qualities arise in the heart of a man and show themselves, this proves that it is the divine part in him that rises, like the flame in the fire.

Soul is in all objects, both things and beings, but when it is recognized as soul, then it becomes a soul. It is of the soul that a Persian Sufi has said, 'God slept in the mineral kingdom, dreamed in the vegetable kingdom, awoke in the animal kingdom, and became self-conscious in man.' It is the description of the soul, starting in manifestation as one and manifested in variety.

The reason why one cannot see the soul is that it is the soul that sees all things, and the soul has to become two in order to see itself, and this can never be. As consciousness is realized by being conscious of something, and as intelligence is realized by the knowledge of things, so the existence of the soul can be proved by one's very existence. That part which exists in one, or which makes one existent, that part which sees, conceives perceives, and is conscious of all things and yet above all things is the soul.