"Kin, nefret, öfke, gazap, garez, sinir, kızgınlık, intikam duygusu, düşmanlık, şehvet, haset...

Tüm bunlar hep ateştir ve içimizde olunca bizi yakar. İçimizi yakar. İçimizi de yakar, içimizdeki güzellikleri de yakar. Ateşin odunu yediği gibi yer, yakar, yok eder.

Çünkü bu duygular ateştir ve çünkü şeytan da ateştir. Ve bu duygular bize değil şeytana aittir.

Aslında içimizde ateş yoktur; fakat bu içimizdeki ısı, ateşten yaratılan şeytanın sıcaklığıdır.

"Ve cann'ı da öncesinden semum ateşinden yarattık." HİCR:27

Semum deriye nüfuz eder, gözeneklerden içeri sızar, kanda dolaşır. O bir ateştir ve o bir rüzgardır. Alevinin esintisi ve nüfuzunun sam yelini çağrıştırmasından dolayı ona bu isim verilmiştir. Yalın bir ateş... Harareti keskin...

"Ve cann'ı ateşin maricinden yarattı." RAHMAN:15

Kızarıp coşmasından... Saf yalın ateş... Karışık renkte alevleri olan... Çoşup harlanarak yükselen ateş... Maricin nar! Alevlerin şahlanışı... Ateşin miracı!

"Ve hani meleklere Adem'e secde edin demiştik de iblis hariç melekler secde etmişti. O cinn'lerdendi." KEHF:50

"Dedi: Ben ondan hayırlıyım. Beni ateşten yarattın ve onu çamurdan yarattın.” SAD:76

Evet! Hiç kimse kendisindeki haset duygusunu yok edemez. örtebilir, gizleyebilir, tepkisiz kalabilir ama onu gönlünden söküp atması bir mucizedir. Kibir de öyle! Riya, kin, nefret... Tüm duygular ve sıfatlar... "Can çıkar huy çıkmaz" sözü de bunu ifade eder. Ve ayrıca eskiler boşuna dememiş "İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur."

Kötü duygularımızdan hepimiz rahatsız oluruz ve kurtulmak isteriz ama bu neredeyse imkansızdır. Eğitim, tecrübelerimiz ve çektiğimiz acılar bile yetersiz kalıyor çünkü bilmemiz gerekir ki kötü sıfatlar ateştir ve sıfatı değil o sıfata sahip olanı vücudumuzdan uzaklaştırmadan bu kötü duygularımızdan kurtulamayız.

Teşhisi doğru koymazsak tedavimiz mümkün değildir. Teşhisi ve tedaviyi atasözüyle anlatmak gerekirse; "El öpmekle dudak aşınmaz."

Bu latifeydi. Fakat doğrusu şudur; Bir Allah dostuna tabi olup gönlümüze müdahale etmesine izin vereceğiz.

Abdülkadir Geylani hazretleri demişti: "Kimin şeyhi yoksa onun şeyhi vardır ve onun şeyhi şeytandır."

Ki zaten bu söz bir ayetin çevirisidir ki o ayet şudur: "Allah kimi erdirirse hidayeti bulan odur ve kimi dalalette bırakırsa onun için asla veli olan mürşidi bulamazsın." KEHF:17

Mürşid-i kamil kul ile Allah arasına girmez: kul ile şeytan arasına girer.

Mürşid-i kamil kul ile nefsi arasına girer.

Kul, kulun ne olduğunu manevi yolculuğun sonunda anlar ki kulluk yani âbdiyet bir insanın erişebileceği son noktadır, zirvedir. Kemalatın doruğudur ve resullükten bile önde gelir ki bu yüzden kelime-i şehadet getirirken "Muhammeden abduhu ve resuluhu" deriz. Onun abdi ve resulü...

Abidin her zerresi mabudu kokar.

Ve abdiyet, Ma'bud'umuzun indinde yaşanıp tadılan muhatabiyetin ve aşkın adıdır ki kul insanlar arasına insan olarak dönmez ve normalleşmek için Resulullah Efendimizin şu sözünü anımsarız:

Ey Hümeyra konuş benimle!

Resulullah Efendimiz, Hazret-i Ayşe annemize çoğu zaman Hümeyra diye diye hitap ederdi. Ki zaten O, hemen hiç Ayşe demedi. Aişah derdi, Uveiş derdi, Aiş ya da Hümeyra derdi.

"Konuş benimle ki yere ineyim"

Allah kokusunun esintisi arza indi. Bu tazelik ve sarhoş edici koku göklerin, yerin ve dağların çekindiği emanetin Cenab-ı Vacibül Vücudun varlığını hamletme olduğunu bildi de bu sebeple yerin ve göğün ödleri su kesilip dağın yüreği parçalanıp kan olmadı mı?

"Ey Hümeyra, nalı ateşe koy da ateş lâl olsun!"

Euzu billahi mineş şeytanir recim... Kovulmuş olan şeytana kovulmuş muamelesi yapmanın yolu onu senden kovabilecek kudrette olan resule tabi olup teslim olmandır. Yoksa bak haset seni yiyip bitiriyor, kibir seni bir deri bir kemik bırakmış. Güçsüz takatsiz kalmışsın. Başını kaldırdığında şeytan boynuna doladığı zinciri aşağı çekip seni yere yığıyor. Tembelleşip ağırlaşmışsın, sürekli yorgunsun. Unutkanlık da başlamış bak!

Euzu besmele çekmek düşmandan dosta sığınmaktır, gurbetten sılaya dönmektir. Evine yuvana dönmektir. Euzu besmele çek ve bir kamile bende ol! hakikaten el öpmekle dudak aşınmaz ve mürşitsiz olarak şeytan asla kovulmaz.

Rabbimiz içimizdeki ateşi mürşid-i kamil eliyle kovsun ve yüreğimize bir su serpsin inşallah! Rabbimiz bize kana kana bir su içirsin ki bizi yeniden kendisine sırıl sıklam aşık etsin, meftun etsin inşallah!

"Orada meftun etmek için onlara tükenmezlik suyunu içirirdik." CİNN:16-17

Kızgın olduğu an öfkesini yenen kişi şeytanı esir eder.