Allah dostlarından birinin üç-dört yaşlarında çok meraklı bir yeğeni vardı. Bu çocuğun anne ve babası kısa zaman önce ölmüş ve Rabbine kavuşmuşlardı.

Çocuk dayısında kalıyordu ve bir gece ağlama sesleriyle uyandı, gördü ki dayısı Allah'ı zikrediyor ve Rabbine olan özleminden feryad figan ediyor. Kalkıp oturdu ve dayısını taklit edip biraz zikir yaptı sonra sıkıldı ve seslenip sordu, dedi:

Dayıcığım bu nedir yapıyorsun, ben korkuyorum ve ağlamam geliyor.

Dayısı yeğenini kucağına alıp sevdi, öptü ve dedi: Özür dilerim ki düşüncesizlik ettim, sen uyu yarın seni dergaha ve pazara gezmeye götürecem. Şimdi uyu ki gönlüm seninle meşgul olmasın.

Çocuk dedi: Bana bir zikir ver ki benim de gönlüm seninle meşgul olmasın ve kendime zikrimi okuyup öyle uyuyayım.

Dayısı dedi: Senin zikrin şudur ki, her gece uyumadan önce şu zikri üç defa tekrarla! "Rabbim benimledir ve bendedir. O beni görüyor ve benimle görüyor ve ben Rabbimin huzurundayım."

Çocuk bu zikri çok sevdi ve her gece uyumadan önce okudu. Bir süre sonra dayısı günlük zikrini üçten yediye çıkardı sonra günde on defa çek dedi sonra otuz üç yaptı ve aradan yıllar geçmiş çocuk on iki yaşına gelmişti ve günlük zikri yüz defa "Rabbim benimledir ve bendedir. O beni görüyor ve benimle görüyor ve ben Rabbimin huzurundayım." demekti.

Çocuk Mekke sokaklarında gezinirken her önüne gelenden yiyecek bir şeyler isteyen birini gördü. Bu adam çocuğa yaklaştı ve dedi:

"Sabahtan beridir bişey yemedim, çok açım, bedenimi ayakta tutacak bir azık yok mu?"

Çocuk dedi: Azık Allah'tır Efendim ve ruhumuzu da bedenimizi de ancak Rabbimizin zikriyle ve muhabbetiyle doyurabiliriz ve Allah'ın Resulü günde bir öğün yemeğin yeterli olduğunu buyurmuşlardır ve kendisi hiç bir zaman tam doyarak sofradan kalkmamıştır. Ve efendim eğer edepsizlik saymazsanız size bir öğüdüm var. Cesetler yemek ile değil Allah ile ayakta dururlar ve ölüler Allah'ın ruhu kendilerinden çekildiği için ceset olmuştur. Şu halde dilenmeye değer olan kaybettiğimiz ruhumuzdur. Dilenmeye değer olan Allah'tır ve her bünyenin tek azığı Allah'tır. Çuvallar dolusu yemeği mezarlıktaki cesetlere götürüp diriltmeye çalışmak mantıklı mıdır? Biz Allah ile diriyiz ve eğer Allah'a dönüp yönelirsen o sana yetecektir. Rabbinin seninle ve sende olduğunu unutma! Onun seni gördüğünü ve sende görenin o olduğunu hissetmeye çalış ve huzurda olduğunu bil ki padişah dururken tebaadan, gedadan bişey istemeyesin. Şimdi biraz burda beklersen dayımlara gidip yiyecek bir şey alıp gelirim.

ALLAH razı olsun bu güzel paylaşım için. Bazı şeylerin farkına varmamız lazım.

Günümüzde rabbim ona muhtaç olana bizi muhtaç etmesin.Halden anlamayana hiç muhtaç etmesin.Dolayısıyla namazlarda dualarımız rabbimize ve isteklerimizide haliyle ona arz ediyoruz.