Her kulun Allah ile bir hali vardır. Kimi Allah’ı bilir, kimi bilmez.

Ama şekil ve merasim âlimleri O’nu kesinlikle bilmezler. Çünkü ilimleri aldıkları harfler, onlar için Allah’ı bilmenin önündeki perdeler konumundadır.

Onlar kıyıda olan kimselerdir. Cömertlik nefhalarından bir esintiye hasrettirler. Çünkü kâinattaki kaynakları harflerdir. Bildikleri, varlıktan varlığa yönelik süreci anlamaktan ibarettir. Başta da sonda da tereddüt içindedirler. Çaba sarf etmenin ecrini alacak olsalar da, Hakk'a vasıl olmaları mümkün değildir.

Ücretle ders vermek de bir tür varlıktır. Bu yüzden varlığın boyunduruğu altında ve harflerin bağlarıyla kayıtlı olmaktan kurtulamazlar.

Fakat Allah tarafından bir belge üzerinde olanlar, istediğini keşfeder, böylece mutmain olur, kaderin akışı altında huzura erer. İbadetini müşahede eder. Keşfettiği her şeyi, akıbetini görmenin verdiği huzurla yerine getirir. Bu Hak aracılığıyla da halktan ayrışır.

Muhyiddin-i Arabî