Mısır´ın en güzel kadını…

Mısır azizi Potifar´ın karısı..

Hz. Yusuf´a sadık bir âşık…

Bir güzellik abidesi Züleyha…

Belki de dünyanın en büyük aşkına sahip..

Züleyha´nın lügatında Yusuf´tan öte bir sözcük yok…

Varsa Yusuf, yoksa Yusuf…

Yusuf ise Mısır azizinin köle pazarından aldığı bir evlatlık.

Gün geçtikçe büyüyen ve güzelleşen…

Ergenlik çağlarında vurulur Züleyha, Hz Yusuf´a (a.s)…

Yusuf insanüstü bir güzellikte…

Eşi benzerine rastlanmayan…

“Güzel” kelimesi dahi yetmiyor O´nu anlatmaya…

O zamanlar insanlara çok kolaymış Züleyha´yı kınamak, ayıplamak…

Görmeyen göz Züleyha´nın ahvalini ne bilsin..

Nasıl anlasın ki onu?

Buna binaen Yusuf´un güzelliğini herkes görsün istiyor Züleyha.

Züleyha´yı kınamakla mesul, evli olduğu halde Yusuf´a olan aşkını bilen Mısır kadınlarına bir davet veriyor.

Önlerinde birer meyve tabağı ve keskin mi keskin bir bıçak..

İkramlarını yemelerini buyurur Züleyha..

O sırada içeri gül yüzlü Yusuf(a.s) giriyor…

Bu olağanüstü güzellik karşısında büyülenen kadınlar meyve yerine ellerini keserler.

Kesilenin elleri olduğunu dahi hissetmeden..

Hak bu ya.

O anda hep bir ağızdan Züleyha´ya hak verirler.



“Kadınların kendisini yermesini işitince onları davet etti; koltuklar hazırladı; geldiklerinde her birine birer bıçak verdi. Yusuf´a: "Yanlarına çık" dedi. Kadınlar Yusuf´u görünce şaşıp ellerini kestiler ve "Allah´ı tenzih ederiz ama, bu insan değil ancak çok güzel bir melektir" dediler.” (12-Yusuf Suresi - 31. ayet ) buyruluyor bununla ilgili olarak.

Sevdi Züleyha, Yusuf´u çok sevdi…

Kime baksa O´nu görür.

Dili ki O´ndan başkasını söylemez.

Kim ki Yusuf´tan haber getirse hediyelere, mücevherlere boğarmış..

Yükü ağır Züleyha´nın, aşkı yüce, sınavı büyük..

Yusuf´a beslediği sevginin hiçbir dilde tarifi yok…

Ne yapmışsa aşkına karşılık alamamış..

Bu çaresiz aşk karşısında kendisine Yusuf´tan uzak onu göremeyeceği bir oda bile yaptırmış..

Ama nafile.

Özlem bu ya dayanamamış, görmeden…

Yusuf´u emretmiş odasına..

En güzel giysilerini giymiş, kokular sürünmüş.

Yusuf odaya girdiğinde kapıları kilitlemiş Züleyha..

Yürümüş Yusuf´a doğru, Yusuf reddederek, geri kaçmış…

Nefsini yenerek Allah´a sığınmış Yusuf (a.s)…

Züleyha ne kadar ateşse, Yusuf o kadar iffetti çünkü..

Kaçarken Züleyha gömleğini yırtar Yusuf´un, Züleyha´nın eşi Mısır azizi ise tam o sırada kapıda beliriverir..

İftira atar gül yüzlü peygambere Züleyha “Kölen bana saldırdı”.

Ama unuttuğu bir şey vardı ki Yusuf´un gömleği arkadan yırtılmıştı.

Suçsuz olması bu sebepten anlaşıldı fakat;

Kardeşlerinin attığı kuyudan sonra, birde Züleyha onu mahkûm etti karanlık zindanlara…

Sonradan gerçeği anlatsa ne fayda..

Ayrı düştü o çok sevdiği Yusuf´undan.

Yemek yiyemez, gülemez oldu Züleyha..

Gün geçtikçe yitirdi o dillere destan güzelliğini, yaşlandı.

Ağladı gece gündüz Yusuf´um, Yusuf´um diye…

Gözleri iyi göremez oldu…

Yusuf´un hasreti günden güne eritti, bitirdi Züleyha ‘yı …

Gizli gizli zindana gitti Yusuf´un yüzünü görmek, o mübarek sesini duyabilmek için…

İhtirasının, günahlarını belki de bu şekilde ödüyordu, Yusuf´tan uzak kalarak…

Züleyha´nın en büyük sınavı Yusuf…

Mısır hükümdarına yorumladığı rüya sebebiyle hapisten çıkarılır ancak Yusuf(a.s)..

Bilge kişiliğiyle Hz. Yusuf Mısır´a aziz olur…

Bir şekilde Yusuf´un (a.s) karşısına çıkar Züleyha…

Onun bu hâline acır Hz. Yusuf(a.s)…

Mübarek duasıyla, eski güzelliğine kavuşmasını sağlar ve onunla evlenir.

Vuslata erer Züleyha nihayet..

Bu kez de tam tersine Züleyha, Yusuf´un aşkına karşılık vermez.

Onun dünya nimetlerinden el çektiğini gören Yusuf(a.s), bir saray yaptırarak Züleyha´nın rahat bir şekilde yaşamasını sağlar…

Züleyha´nın anladığı bir şey vardır ki Yusuf´u bu şekilde sevmesine sebep olan, sevmeyi yaratan kim bilir nasıl güzeldir.

Akla, hayale sığmaz…

Bu niyetle yaptığı hatalarına tövbe eder..

Gece gündüz yemeden içmeden ibadete adar kendini..

Af diler ..

Yaradan´ın aşkı Yusuf´tan daha büyük, daha üstündü kuşkusuz...

Yusuf ki bunu anlamaya en güzel sebep..

Sevmeye sebep…

Dillere destan bir aşk hikâyesi…

Edebin, nefsin, güzelliğin bütünleştiği bir hayat...

Daha ne denir ki…

Hidayet ve nefsinin sahibi Yusuf peygambere salat ve selam olsun…