Arapça Yazılışı

بِسْمِاللهِالرَّحْمنِالرّ َحِيمِِ

أَلَمْتَرَإِلَىالْمَلإِمِ نبَنِيإِسْرَائِيلَمِنبَعْ دِمُوسَىإِذْقَالُواْلِنَب ِيٍّلَّهُمُابْعَثْلَنَامَ لِكًانُّقَاتِلْفِيسَبِيلِ اللّهِقَالَهَلْعَسَيْتُمْ إِنكُتِبَعَلَيْكُمُالْقِت َالُأَلاَّتُقَاتِلُواْقَا لُواْوَمَالَنَاأَلاَّنُقَ اتِلَفِيسَبِيلِاللّهِوَقَ دْأُخْرِجْنَامِندِيَارِنَ اوَأَبْنَآئِنَافَلَمَّاكُ تِبَعَلَيْهِمُالْقِتَالُت َوَلَّوْاْإِلاَّقَلِيلاًم ِّنْهُمْوَاللّهُعَلِيمٌبِ الظَّالِمِينَ

بِسْمِاللهِالرَّحْمنِالرّ َحِيمِِ

لَقَدْسَمِعَاللَّهُقَوْلَ الَّذِينَقَالُواإِنَّاللّ َهَفَقِيرٌوَنَحْنُأَغْنِي َاءُسَنَكْتُبُمَاقَالُواو َقَتْلَهُمُالْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِحَقٍّوَنَقُولُذُو قُواعَذَابَالْحَرِيقِ

سْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّح ِيمِِ

أَلَمْتَرَإِلَىالَّذِينَق ِيلَلَهُمْكُفُّواْأَيْدِي َكُمْوَأَقِيمُواْالصَّلاَ ةَوَآتُواْالزَّكَاةَفَلَم َّاكُتِبَعَلَيْهِمُالْقِت َالُإِذَافَرِيقٌمِّنْهُمْ يَخْشَوْنَالنَّاسَكَخَشْي َةِاللّهِأَوْأَشَدَّخَشْي َةًوَقَالُواْرَبَّنَالِمَ كَتَبْتَعَلَيْنَاالْقِتَا لَلَوْلاأَخَّرْتَنَاإِلَى أَجَلٍقَرِيبٍقُلْمَتَاعُا لدَّنْيَاقَلِيلٌوَالآخِرَ ةُخَيْرٌلِّمَنِاتَّقَىوَل اَتُظْلَمُونَفَتِيلاً

سْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّح ِيمِِ

وَاتْلُعَلَيْهِمْنَبَأَاب ْنَيْءَادَمَبِالْحَقِّإِذ ْقَرَّبَاقُرْبَانًافَتُقُ بِّلَمِنْأَحَدِهِمَاوَلَم ْيُتَقَبَّلْمِنَالْآخَرِق َالَلَأَقْتُلَنَّكَقَالَإ ِنَّمَايَتَقَبَّلُاللَّهُ مِنَالْمُتَّقِينَ

سْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّح ِيمِِ

قُلْمَنرَّبُّالسَّمَاوَات ِوَالأَرْضِقُلِاللّهُقُلْ أَفَاتَّخَذْتُممِّندُونِه ِأَوْلِيَاءلاَيَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْنَفْعاًوَلاَ ضَرّاًقُلْهَلْيَسْتَوِيال أَعْمَىوَالْبَصِيرُأَمْهَ لْتَسْتَوِيالظُّلُمَاتُوَ النُّورُأَمْجَعَلُواْلِلّ هِشُرَكَاءخَلَقُواْكَخَلْ قِهِفَتَشَابَهَالْخَلْقُع َلَيْهِمْقُلِاللّهُخَالِق ُكُلِّشَيْءٍوَهُوَالْوَاح ِدُالْقَهَّارُ

Okunuşu

Bismillēhirrahmēnirrahîm.

Elemtera ilel melēi mim benî isrâîle mim bağdi Mûsē iz gâlû li nebiyyil- lehümüb'as[peltek] lenē meliken nügâtil fî sebîlillēhi gâle hel aseytüm in kütibe aleykümül gıtâlü ellē tügâtilû gâlû ve mē lenē ellē nügâtile fî sebîlillēhi ve gad u[k]hricnē min diyērinē ve ebnēinē felemmē kütibe aleyhimül gitâlü tevellev illē galîlem-minhum vallâhü alîmün biz-zâlimîn. (Bakara 246)

Bismillēhirrahmēnirrahîm.

Legad semiallâhü gavlellezîne gâlû innallâhe fakîruv-ve nahnü ağniyâ'. Senektubu mē gâlû ve gatlehumul enbiyâe biğayri haggiv-ve negûlu zûgû azēbel harîg. (Al-i İmran 181)

Bismillēhirrahmēnirrahîm.

Elemtera ilellezîne gîlelehüm küffû eydiyeküm ve egîmüs-salēte ve ētüz zekēte felemmē kütibe aleyhimül gitēlü izē ferîgum-minhum ya[k]hşevnennēse ke [k]haşyetillēhi ev eşedde [k]haşyetev-ve gâlû Rabbenē lime ketebte aleynel gıtēle lev lē e[k]hhartenē ilē ecelin garîbin gul metaud-dünyē galîlüv-vel ē[k]hiratü [k]hayrul-limenittegâ ve lē tuzlemûne fetîlē. (Nisa 77)

Bismillēhirrahmēnirrahîm.

Vetlü aleyhim nebeebney ēdeme bil haggi iz garrabē gurbēnen fetukubbile min ehadihimē velem yütegabbel minel ē[k]hari gâle le egtülenneke gâle yetegabbelullâhu minel müttegîn. (Maide 27)

Bismillēhirrahmēnirrahîm.

Gul men Rabbüs semēvēti vel erdı gulillēh. Gul efette[k]haztüm min dûnihi evliyēe lē yemlikûne li enfüsihim nef'av-vvelē darran gul hel yestevil ağmē vel basîru em hel testeviz-zulümētü ven-nûru em cealû lillēhi şürakē [k]halagû ke [k]halgıhî fe teşēbehel [k]halku aleyhim. Gulillēhu [k]hâligu külli şey'iv-ve hüvel vâhidul kahhâr. (Rad 16)

Türkçe Meali

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

Mûsâ'dan sonra İsrailoğullarının ileri gelenlerini görmedin mi (ne yaptılar)? Hani, peygamberlerinden birine, "Bize bir hükümdar gönder de Allah yolunda savaşalım" demişlerdi. O, "Ya üzerinize savaş farz kılındığı halde, savaşmayacak olursanız?" demişti. Onlar, "Yurdumuzdan çıkarılmış, çocuklarımızdan uzaklaştırılmış olduğumuz halde Allah yolunda niye savaşmayalım" diye cevap vermişlerdi. Ama onlara savaş farz kılınınca içlerinden pek azı hariç, yüz çevirdiler. Allah zalimleri hakkıyla bilendir. (Bakara 246)

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

Allah; "Şüphesiz, Allah fakirdir, biz zenginiz" diyenlerin sözünü elbette duydu. Onların dediklerini ve haksız yere peygamberleri öldürmelerini yazacağız ve, "Tadın yangın azabını!" diyeceğiz. (Al-i İmran 181)

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

Daha önce kendilerine, "(savaşmaktan) ellerinizi çekin, namazı kılın, zekâtı verin" denilenleri görmedin mi? Üzerlerine savaş yazılınca hemen içlerinden bir kısmı; insanlardan, Allah'tan korkar gibi, hatta daha çok korkarlar ve "Rabbimiz! Niçin bize savaş yazdın? Bizi yakın bir zamana kadar erteleseydin ya!" derler. De ki: "Dünya geçimliği azdır. Ahiret, Allah'a karşı gelmekten sakınan kimse için daha hayırlıdır. Size kıl kadar haksızlık edilmez." (Nisa 77)

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

(Ey Muhammed!) Onlara, Adem'in iki oğlunun haberini gerçek olarak oku. Hani ikisi de birer kurban sunmuşlardı da, birinden kabul edilmiş, ötekinden kabul edilmemişti. Kurbanı kabul edilmeyen, "Andolsun seni mutlaka öldüreceğim" demişti. Öteki, "Allah ancak kendisine karşı gelmekten sakınanlardan kabul eder" demişti. (Maide 27)

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.

De ki: "Göklerin ve yerin Rabbi kimdir?" "Allah'tır" de. De ki, "O'nu bırakıp da kendilerine (bile) bir faydası ve zararı olmayan dostlar (mabutlar) mı edindiniz?" De ki, "Kör ile gören bir olur mu? Ya da karanlıklarla aydınlık bir olur mu? Yoksa Allah'a, O'nun yarattığı gibi yaratan ortaklar buldular da bu yaratma ile Allah'ın yaratması onlara göre birbirine mi benzedi?" De ki: "Her şeyin yaratıcısı Allah'tır. O, birdir, mutlak hakimiyet sahibidir." (Rad 16)

Havas ve Esrarı

İmam-ı Buni Hazretleri diyor ki: “Kur'an-ı Kerim'de tesiri büyük öyle beş ayet vardır ki, okuyanı Allah'ın izni ile korkulan şeylerden emin kılar, bütün elem verici şeylere ve hastalıklara karşı koruyucu bir manevi kalkan vazifesi görür.”



Selman-ı Farisi'den rivayetle: “Ya Resullah! Hayatım boyunca çok günah işledim. Neredeyse ömrüm dahi sona erecek.Bana bir şey öğret ki, ömrüm uzun olsun, günahlarım mağfiret olsun ve muradım hasıl olsun” dediğinde Resulüllah (s.a.v.) bu beş ayeti kerimeyi öğretti ve buyurdular ki: “Bir kimse bu beş ayeti kerimeleri okursa ve üzerinde taşırsa, ömrü uzun olur, günahı mağfiret olunur ve muradı hasıl olur.”



Bu ayeti yazıp da üzerinde taşıyan kimseler, insanlar arasında hürmet görür ve nazardan korunurlar.



Hazreti İbn-i Mesud'dan rivayetle: “Allah Rasulü (s.a.v.) ayat-ı hamse'yi hazerde, seferde, gazalarda okurdu.Allahü Teala ona her seferinde yardım etti ve fethi müyesser kıldı.”