ben öyle bir sey demedim, genel kurali acikladim

tövbeyi kabul edecek olan ben degilim, affedecek olanda ben değilim,
tövbe kapisi acik, her sey O'nun ilminde ve gaybinda ..

ygt mahlasli kışi , ben soz sahibi falan degilim, yargi merci de degilim, sen poh poh istiyormussun,
ben vakiayi soyledim,
zaten kendi hissini duygunu itiraf ediyorsun, bak ne diyorsun, seytanlik yaptigini söyluyorsun, ben söylemiyorum...

Kaybedersem tövbe ederim diyodum , nankörlük , şeytanlık yapıyordum sonunda kaybettim ve tövbe ettim ama tövbem sanki kabul olmayacak , Allah beni affetmeyecek gibi hissediyorum .

sen benim ümidimi kesmeme vesile oldun!

bos ver bu tür ajitasyonlari,senin tövbe edip temiz yola girmek gibi bir fikrin yokmuş ta öylesine yoklama yapiyormuşsun , bak bir cok kişi desteklemiş onlari niye dinlemiyorsun?

Sen nasıl bir insansın?Benim buraya gelip yazmakla ne menfaatim olabilir?Bu denli nasıl emin konuşuyorsun? Benim içimi nerden biliyorsun?Allah’tan kork be Allah’tan.

sen arızalımısın, ben senin şahsına bir şey yazmadım bir şey demedim,tövbe konusunda genel kuralı söyledim,
ettiğin tövbeden şüphen var bunuda itiraf ediyorsun,sonra saçmalıyorsun, sen Allahtan kork ....

Sözlükte pişmanlık ve dönmek anlamına gelen tövbe, dinî bir kavram olarak, kulun işlediği kötülük ve günahlara pişman olup, onları terk ederek Allah’a yönelmesi, emirlerine uymak ve yasaklarından kaçınmak suretiyle Allah’a sığınarak bağışlanmasını dilemesi demektir. Yüce Allah, bağışlanacak müminlerin vasıflarını sıralarken şöyle buyurmaktadır: “Ve onlar bir kötülük yaptıkları, ya da nefislerine zulmettikleri zaman, Allah’ı hatırlayarak hemen günahlarının bağışlanmasını dilerler. Günahları da Allah’tan başka kim bağışlayabilir? Ve onlar, yaptıklarında bile bile ısrar etmezler.” (Âl-i İmrân, 3/135). Günahlardan dolayı tövbe etmek farzdır. Tövbe, kulluğun Hz. Âdem’le başlayan bir göstergesidir. Günahkâr kimse vakit geçirmeden tövbeye yönelmelidir. Bu hususta Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyrulmaktadır: “Allah katında (makbul) tövbe, ancak bilmeyerek günah işleyip sonra hemen tövbe edenlerin tövbesidir. İşte Allah bunların tövbelerini kabul buyurur. Allah hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir. Yoksa (makbul) tövbe, kötülükleri (günahları) yapıp yapıp da kendisine ölüm gelip çatınca, ‘İşte ben şimdi tövbe ettim’ diyen kimseler ile kâfir olarak ölenlerinki değildir. Bunlar için ahirette elem dolu bir azap hazırlamışızdır.” (en-Nisâ, 4/17-18). Hz. Peygamber (s.a.s.) de; “Günahlarından samimi olarak tövbe eden kimse hiç günah işlememiş gibidir.” (İbn Mâce, Zühd, 30 [4250]) buyurmuştur.
İslâm âlimleri bu ve benzeri âyetler ve hadislerden hareketle tövbenin geçerli olması için gerekli şartları belirlemişlerdir. Buna göre bir tövbenin makbul olabilmesi için; işlenen günahı terk etmek, günah işlediğine pişman olmak, günahı bir daha işlememeye azmedip söz vermek, eğer işlenen günah kul haklarıyla ilgili ise bu durumda, hak sahibi ile helalleşmek, Allah’tan af dilemek gerekir. Kul hakkından kurtulmak, ihlal edilen hakkı, sahibine veya varislerine iade etmekle ya da affını istemekle olur.

Nisa suresi 17. Ayetteki ya’melune’s-sue bi-cehaletin ifadesi başta Diyanet’in mealleri olmak üzere genellikle ‘’bilmeden günah işleyenler’’ diye çevrilmektedir. Ancak cehalet kelimesi Kur’an’da ‘’bilgisizlik’’ten ziyade ‘’kabalık, hoyratlık, barbarlık, densizlik, iradesizlik’’ gibi manalar ifade eder. Buna göre cehl ve cehalet’in tam karşıtı ‘’İlm (ilim) değil, ağırbaşlılık, efendilik, sağlam karakterlilik gibi manalar taşıyan hilm’dir. Cehalet kelimesinin bu ayetteki anlamı ise bilmeden günah işlenmesi değil, bir işin günah olduğu pekâlâ bilindiği halde nefsin dizginlenmemesi neticesinde günaha girilmesidir.
Bazı kişiler birçok mealdeki bu yoruma sarılarak işledikleri cürmü basite indirgemeye tevessül etmekteler. Buna dikkat etmek iktiza eder.

Aramızdaki hükmü Allah versin hayırlı akşamlar

Yusufiyeli hocam ümit var mı ;( senin bilgine çok güveniyorum

Allah (cc)'dan ümit hiç bir zaman kesilmez.