Merhaba arkadaşlar, okb ve depresyonla uğraşıyorum. Psikolojik destek alıyorum. Dinle ilgili sorunlarım bana takıntı olarak döndü panik atak geçiyorum. Dini konulara baktığımda tetikleniyorum. Ayet vs bir terkin var mı ? İç görüm çok kuvvetliydi nefsim beni kör etmiş diyor eski tarikatımın bir müridi. O kişi de bıraktı tarikatı ne yapayım o da bilmiyor. Yardım edin lütfen.

Aynısı bende de varsı şuan Allaha hamd olaun çok azaldı hatta zihnime giriyordu başka bir din ismi işitnce cıldırıyordum bunun icin yapabileceğin sana tavsiyem niyet et dertlerin bitmesi vesvese gecmesi icin her gün 10Dk sayısız Tebbet oku sonrada 30DK Ya Kahhar etkisini iyi görursun bana da abi tavsiye etmişti

Mürşidsiz Esma okuyamıyoruz musallat kapıyor bizzat içindeyim bu işlerin. Çok takıyorum insanları dini konuları başka yöntem yok mu

Gerçekte hiç kafaya takmamak diye bir şey yoktur. Bu imkânsızdır. Hepimiz bir şeyleri kafaya takarız. Hiçbir şeyi kafaya takmamak da bir şeyi kafaya takmaktır. Gerçek soru şudur: Neyi kafaya takmayı seçiyoruz? Eylemlerimizi hangi değerlere temellendiriyoruz? Hayatımızı ölçmek için hangi ölçütleri seçiyoruz? Bunlar iyi seçimler mi, iyi değerler, iyi ölçütler mi?
2013’te, BBC, obsesif-kompulsif kişilik bozukluğu (OKKB) olan altı ergeni istenmeyen düşüncelerinden ve tekrarlayan, zorlantılı davranışlarından kurtulmak için gördükleri yoğun terapiler süresince takip etti. On yedi yaşındaki Imogen üzerinden geçtiği her yüzeye ayağıyla vurmak gibi zorlantılı bir ihtiyaç içindeydi. Bunu yapmazsa ailesinin öldüğüne ilişkin korkunç düşüncelerin esiri oluyordu. Josh her şeyi bedeninin her iki tarafıyla da yapmak zorundaydı, hem sağ hem de sol eliyle el sıkışıyordu, iki eliyle yemek yiyor, bir eşiği iki ayağıyla birden aşıyordu vs. Bedeninin iki tarafını “eşitlemezse” ciddi panik atak krizleri yaşıyordu. Jack klasik bir mikrop takıntısına sahipti, eldiven giymeden evden çıkmıyor, suyunu kaynatıyor, kendi temizleyip pişirmediği hiçbir şeyi yemiyordu. OKKB tedavisi olmayan korkunç bir nörolojik ve genetik bozukluktur, en iyi durumda yönetilebilir, bozukluğu yönetmek kişinin kendi değerlerini yönetmesi anlamına gelir. Psikiyatrların bu çocuklara söyledikleri ilk şey zorlantılı arzularının kusursuz olmadığını kabul etmeleriydi. Örneğin Imogen ailesinin öldüğüne ilişkin korkunç düşüncelere kapıldığında, ailesinin gerçekten ölebileceğini ve bu konuda yapacak hiçbir şeyi olmadığını kabullenmeliydi. Basitçe, başına gelenin onun suçu olmadığı söylenmişti. Josh tüm davranışlarını simetrik yaparak “eşitlemenin” uzun vadede yaşamını arada bir kapılacağı panik atak krizlerinden daha fazla berbat ettiğini kabul etmeliydi. Ve Jack de, ne yaparsa yapsın mikroplardan kurtuluş olmadığını ve mutlaka ona da bulaşacaklarını kabullenmeliydi. Projenin amacı çocuklara değerlerinin mantıklı olmadığını; hatta kendi değerleri bile olmadığını, kişilik bozukluğunun değerleri olduğunu kabul ettirmekti, bu mantıksız değer yargılarıyla hareket ettikçe yaşamdaki işlerliklerine zarar veriyorlardı. İkinci adım, çocuklara, OKKB değerlerinden daha önemli bir değer seçip ona odaklanmak konusunda cesaret vermekti. Josh için sorununu sürekli ailesinden ve arkadaşlarından saklamak zorunda kalmadığı normal, işleyen bir sosyal hayat ihtimaliydi bu. Imogen kendi düşüncelerini kontrol ederek yeniden var olduğunu, mutlu olduğunu hissetmek istiyordu. Jack de travmatik epizodlar yaşamadan uzun süreliğine evinden ayrılabilmeyi diliyordu. Bu yeni değerleri zihinlerinde önde ve merkezde tutan ergenler, yeni değer yargılarıyla yaşamaya zorlandıkları ağır duygusuzlaştırma alıştırmalarına tabi tutuldular. Panik ataklar yaşandı, gözyaşları döküldü, Jack bir sürü nesneyi yumruklayıp hemen ardından ellerini yıkadı. Ama belgeselin sonunda büyük ilerleme kaydetmişlerdi. Imogen artık her yüzeye ayağıyla vurmak istemiyordu. “Zihnimin gerisinde hâlâ canavarlar var, muhtemelen her zamanda orada olacaklar, ama şimdi daha sessizler,” dedi. Josh yirmi beş-otuz dakika hareketlerini bedeninin iki tarafıyla “eşitlemeden” durabiliyordu. Belki de en fazla ilerleme kaydeden Jack olmuştu, lokantalara gidebiliyor ve önce yıkamadan şişelerden ve bardaklardan sıvı içebiliyordu. Jack öğrendiklerini çok iyi özetledi: “Bu hayatı ben seçmedim; bu korkunç, feci hastalığı da ben seçmedim. Ama şimdi onunla birlikte nasıl yaşayacağımı seçiyorum; onunla birlikte nasıl yaşayacağımı seçmek zorundayım.” Bir sürü insan OKKB gibi bir sorunla, daha küçük bir şeyle ya da çok değerli bir şey onlardan esirgenmişçesine çok farklı bir dezavantajla doğarlar. Bunun hakkında hiçbir şey yapamayacaklarını hissederek durumlarının sorumluluğundan kaçınırlar. “Bu berbat genetiği ben seçmedim, işlerin yolunda gitmemesi benim suçum değil,” derler. Evet doğru, onların suçu değildir. Yine de onların sorumluluğudur.

Bunu birakin lutfen dogru korumayi yapin en fazla bakin sayili cekin demiyorum sayisiz diyorum guzel bir korunma yaptiktan sonra Eu Besmele ile basladiktan sonra Allah Rizasi icin yaparsaniz niye bir sikinti olsun

zahirde koruma yap istedigini sayisiz oku diye bir emir veya tavsiye var mi?

hocam zahirde bu havas islemleri veya riyazetde bu kadar sayi zikir cek ne kuranda ne sunnetde ne icmada yok boyle bakarsak kisisel deneyimlerden yola cikarak bir tavsiyem ve gorusum o yonde ki zaten ebced degeri olmadan cokca zikretmesini soyledim

Şimdi Esma değil de ayet varsa kesin çözüm olacak onları çekerim. Ayet tavsiyeniz var mı ?

senin sözüne gore ebced degeri anahtari şifreye sokmaktir, ebcedi gecmek anahtari çevirip kilidi acmaktir,
bir seyleri sonuca ulastirmak icin sayili değil sayisiz yapnak gerekir( özellikle esma zikirerinde)

Estagfirullah hocam yanlis anlasilmis ben ebced degeri yapilmasin demedim ama ebced degerinde farkli bir sikinti meydana gelmesin diye sayisiz cekmesi daha guzel olur dedim