arkadaşlar ben kafamda ruhanilerle konusuyorum kafamdan konusuyorum ses duyuyorum öyle konusuyorum kafamda.. ben hasta oldgumu düşündüm onlar hasta değilsin dediler bana kafamda. beni ışınladılar uçtum kaçtım 6 saniyede gündüz oldu geceyken. sorna inandım ben hasta olmadıgıma. ama sorum şu bunlar kim hızır as ve talabeleriyiz diyorlar hayatımı hayırlı yapmak için gelmişler öyle söylediler bana. sizce doğru mu söylüyorlar kafamda ses olarak konusuyorlar buna da ruhani kanal diyorlar. kafanda değiliz ruhani kanaldan sesimizi duyuyorsun sadece diyorlar. e uçtum da kaçtım da ışınladılar da inanayımmı hızır as ve talabeleri olduklarına ?

hala konusuyorlar kafamda istediğimde konusuyorum ruhanilerle ses olarak duyuyorum. ama hasta olmadıgımı biiliyorum çünkü hasta değilsin deyip ışınladılar beni tayyi mekan yaptım anlayacağınız.

Sen bunu evvel paylaştiydin dimi?
Tayy'i Mekkan hane?

Söyle onlara sana bir millet başkanınin evrakları ni kapsin getirsinler ;-)

Hebimiz için inanılır gibi olsun.

inandırmak zorunda değilim inanıp öyle yorumunuzu yapın gerçek kabul edip öyle yorum yapın

Zaten yaptılar ettiler hebi, evvelki konun dolu sana paylaş tılarya.
Paylaştıkları var ya, beğenmedin herhalde?

Ne diyorsun hiçbir şey anlaşılmıyor

Ebû Bekir Verrâk kuddise sirruh ömür boyu Hızır aleyhisselâm’la görüşmeyi arzulardı.Her gün ibret almak maksadıyla kabristana gider gelir, bu esnâda da bir cüz Kur’ân okurdu.Bir gün, yine bu maksadla evinden çıkarken nûr yüzlü bir ihtiyar kendisine selâm verdi.Ebû Bekir Verrâk kuddise sirruh hazretleri selâmı aldı.
Yaşlı zât:“
– Benimle sohbet etmek ister misin?” dedi
Verrâk hazretleri:“
– İsterim!” deyince, beraber yola revân oldular.Yolda giderken, dinlenirken hep sohbet ettiler.Eve dönünceye kadar, yol boyunca, gidiş ve gelişlerinde sohbetleri devam etti.Yaşlı zât, ayrılma vakti gelince Ebû Bekir Verrâk kuddise sirruh hazretlerinden müsaade istedi ve şu hikmetli sözü ona hediye etti:“
– Ömür boyu görmek istediğin Hızır benim! Bugün benimle sohbet ettin ama bir cüz Kur’ân okumaktan da mahrum kaldın!...” dedi. (Attar, s: 568-569)Ebû Bekir Verrâk (k.s.) derin düşünceye daldı ve kendi kendine:“Hızır’la sohbet etmenin neticesi bu olursa, gâfil insanlarla sohbet etmenin neticesi nasıl olur acaba?” dedi .Peşinden Hızır kardeşim doğru söyledi diyerek tasdik etti
İnsan bu kıssadan hisse almalı.Gâfillerden olmamaya çalışmalı.Her şeyin hayırlısını istemeye özen göstermeli.Duâ ederken hakkımda hayırlı ise diye niyâzda bulunmalı.Gaflete düşüp illâ da isterim dememeli.Çünkü işin hayırlı mı hayırsız mı olduğunu ancak Allah Teâlâ’nın bileceğini düşünmeli.Hayırlı ise ver ya Rabbi!.. Hayırsız ise uzak eyle!.. demeli.Zira Rabbimiz “Gâfillerden olma!” âyetiyle bizleri uyarmakta ve kendisinden gâfil olarak yaşamamızı istememektedir.Rabbimiz cümlemizi gafletten uzak durup kendisiyle dost olan kullarından eylesin. Âmin

Yahu sıktı senin bu uçtuların kaçtıların hızırların acil tedavi olman lazım bir gün uçup konamayacan diye korkuyoruz hızır yok talebeleride yok senle işleri yok

Enson Hz. Süleyman (as) yüzüğünü sende bıraktılardı. Yanlış mı hatırlıyorum?

Selamın aleyküm lütfen beni yanlış anlama Sadece sana yardım etmek için yazıyorum senin yaş kaç ismin nedir

Bence yeni bir SJAN vakası