Merhaba, çok güzel iki tane güzel mesleğim vardı fakat bunları belli bi sebeple bıraktım. Bi şekilde de çalıştığım iş yerlerinden ayrıldım. Şimdi ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. İş bulamıyorum bulduğum iş yerlerinden olumsuz sonuç alıyorum. Bir sürü dua zikir denedim. Bulunduğum bölgede de garsonluk dışında bi iş yok onuda yapmak istemiyorum. İyi bir işim olsun istiyorum fakat ne okul okuyacak bir enerjim var nede sınavlara girecek bir enerjim. Hiçbir enerjim yok. Tükenmiş ve yorulmuşum. Üzerimde nazar mı var büyü mü var bilmiyorum. Ne yapacağım konusunda da en ufak fikrim yok. Zekam var aklım yok fikrim yok. Hedefim yok. Ne tavsiye edersiniz

pandemi döneminde ben de böyle bir depresyon geçirdim.üstüne sağlık sorunlarım vardı aylarca evden gezmeye bile çıkmadım kimseyle görüşmedim oturup ölümü bekledim desem yeridir.ülke olarak çok tatsız bir dönemden geçiyoruz,biliyorum sorununuzu çözmüyor ama bunu yaşamayan genç yok.5 milyon kadar genç üni mezunu işsiz,bu yüzden evlenemiyor bile.bu dönem böyle,95 sonrası doğanlar muhtemelen bir ev sahibi bile olamayacak.bunu kabullendikten sonra kendinize uygun bir hareket planı çizin.evde oturup düşünmek kaygılanmak kadar insanı uçuruma sürükleyen bir şey yok.git 3 ay bim'de çalış mental olarak 3 ay evde oturmaktan bin kat daha iyi geliyor buna kalıbımı basarım.kpss mi,özel sektör mü dil öğrenmek mi yurtdışı mı birine karar verip bunun üzerinden sosyalleşin bence.sizinle aynı şeyleri yaşayan ve bundan kurtulmak için çabalayan insanlarla vakit geçirmek durumu sizin için normalleştiriyor ve sizi motive ediyor.ben böyle o döngüden çıktım diyebilirim.naçizane size de tavsiye ederim.

çalışmak çalışmamaktan daha kötü duruma geldi Türkiye de köpek gibi çalıştırıp diş kovuğuna yetmeyecek maaş veriliyor vergiler bir yandan zamlar bir yandan insnalarda hevesde kalmıyor

Rabbim sağlık sıhhat afiyet versin kardeşim hoca değil ama nacizane şunu yazmak geldi içimden herkesin kendine göre derdi ağır banada ağır gelen maddi manevi 2017 yılından beri hiç bitmeyen sınavlarım oldu, anlatsam roman olur derler ya öyle durumlar, çok şükür şuan memurum en ummadık yerde açtım Rabbim kapılarımı, şükür dedim para sorunum çözüldü tek derdim oydu kimseye minnet etmemekti tam dedim rahatladım ama sonrasında can güvenliği sorunum başladı eski eşimden dolayı, ondan bir nevi kurtuldum demeden babamın rahatsızlığı onun borçlarını ödemek bana kaldı, ama şunu öğrendim imtihan dünyasındayız, Rabbin hatrına sabret, eminim forumda bir hocamız yol gösterir sana ama aklının bir köşesinde kalsın, al abdestini otur seccadene konuş Rabbinle, Rabbim böyle olmasını istedi sen ondan iste güzellikler iste çıkar yol iste, içinden ne geliyorsa iste inşallah güzel kapılar açılacaktır.����

kolundaki altin bilezigi cikarip sonra öldüm bittim moduna girip, bunuda musallata büyüye baglamak dogru bir görüs degil, sen o altin bileziklerden birini yine tak koluna

ben kendi görüşümü ve tecrübemi yazdım,herkesin yaşadığı kendine göredir.doğrudur yanlıştır diye değerlendirmek size düşmez.

Benim düşüncem bu konuda şöyle :
imas hocanın dediği gibi yılmamak lazım çalışmak bileziği tekrar takmak lazım
takarken zorlanırsan da dua etmek lazım.
öldüm der durursun da yine de yaşarsın.