Cezallahü anna Muhammeden ma hüve ehlühü. Zikrini 1 defa okuduğumuzda 70 bin meleğin sevap yazdığı söyleniyor doğru mu ?
.
.
.
Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem): " Kim bu salavati bir defa okursa yetmis bin yazici melek bin sabah sevabini yazmaktan yorulur-lar." buyurdu.

Bu hadis zayıftır. Hadis alimleri, uzun mütalaalar ve yoğun çabalar sarf ederek çeşitli konularla ilgili hadisleri taramışlardır. Bu araştırmalar sonunda vardıkları genel kanaatları, gerek müstakil çalışmalarında ve gerekse eserlerine serpiştirdikleri açıklamalarla beyan etmişlerdir. Bu açıklamalarda geçen, herhangi bir konudaki hadislerin tamamının sahih olmadığı veya mevzu olduğu yönündeki (“Bu konuda sahih hadis yoktur.”, “Bu konudaki hadislerin tamamı asılsızdır.”, “Bu konudaki hadisler asılsızdır.”, “Şu ve şu rivayetlerin dışındakilere itibar edilmez.” vb.) değerlendirmeler, hadis araştırmacılarına gerek mevzu ve gerekse sahih olmayan hadislerin bütünüyle ilgili genel bir bakış açısı sağlamıştır. Bu tespitler halk için hayırlı neticeler getirmiştir. Zira halk arasında yayılmış birtakım hadisler hakkında “bu konudaki hadislerin tamamı asılsızdır” şeklinde genel bir değerlendirme, her bir rivayetin mevzuluğunu tek tek anlatmaya göre daha kestirme, emniyetli ve zihinlerde yer edici olmaktaydı. Bu şekildeki genellemelerin tarihi oldukça eskilere uzanmaktadır. Örneğin Yahya b. Main bulunduğu dönemde genelleme yaparak üç konuda Hz. Peygamber’den gelen sahih rivayet bulunmadığını, “Her sarhoşluk veren içkidir” rivayetinin bunlardan biri olduğunu söylediği aktarılmıştır.(Serahsî, Mebsût, XXIV/29.) Keza Ahmed b. Hanbel de megâzî, melâhim ve Tefsîr kitaplarındaki rivayetlerin aslının olmadığını söylemiştir.( Hatîb, Câmi’, II/231) Abdulazîz ed-Dihlevî’ye geldiğimizde ise çerçeve biraz daha genişlemiştir. O, mevzu hadislerin genel olarak toplandığı konuları şöyle sıralar: Menakıb, (şahısları, milletleri) yeren rivayetler, tefsir, sebeb-i nüzulü beyan, tarih, İsrailoğullarının halleri, önceki peygamberlerin kıssaları, şehirler, yiyecekler, içecekler, hayvanlar, tıb, rukye, büyü, dualar, nafilelerin sevapları.( ed-Dihlevî, Abdulazîz, el-Ucâletu’n-Nâfia, s. 30-1)Hadisçilerin, metinler arasında mekik dokumaları, ulaşabildikleri bütün hadis külliyatını taramaları ve rivayetleri birbirleriyle karşılaştırmaları sonunda bazı konulardaki hadisleri genel değerlendirmeye tabi tutarak sahih olmadıklarını belirtmeleri onların bitmez tükenmez emeklerini göstermesi açısından takdire şayan gayretlerdir. Ayrıca bu şekilde genel hüküm verenler, reddettiklerinin Hz. Peygamber’in sözü olabileceğini her zaman bilmekteydiler. Bu da onların imanlarıyla mütenasip bir gayret sonunda kesin bir karara vardıklarını gösteren en güzel metin tenkidi örnekleridir. Bununla beraber, onların çeşitli konulara dair hadisler hakkında gerek ittifak ve gerekse ihtilaf ettikleri hükümler nihai neticeler değildir. Onlar yolu açmışlardır.

Anladım hocam
Teşekürler anladım ki halk arasından gelen söylenti gibi bişey

Hadis alimleri zayıf demiş ama Abdülkadir Geylani hazretleri salavatı kübrasında bu salavata yer vermiş yanlış hatırlamıyorsam Hasanı Şazeli hazretleri bu rivayeti duyduğunda bu salavatı sabah akşam 1000 defa okumuş bunları da dikkate al bu Mübarekler Hz. Peygamber aleyhissalatü vesselam efendimizle yakazaten görüşüp ilim alan insanlar.

Salih amellerin sevabı bire ondan başlar Bİ ĞAYRİ HISABA (sonsuz) kadar gider alt sınırı var üst sınırı yok , bu yüzden hiçbir sevap-fazilet bana abartı gelmez. Elbette Salih birinin okuduğuyla avamın okuduğu aynı fazilette olmayacaktır herkes manevi kalitesine göre istifade edecektir.

Velilerin keşf ile elde ettikleri bilginin problemli olabileceğini ifade eden Bediüzzaman Said Nursî, bu konuda ihtiyatlı olunması gerektiği kanaatindedir. Hadisleri anlamada dikkat edilmesi gereken hususları anlatırken sarf ettiği sözleri buna işaret etmektedir: “Beşinci Asıl: (Ümmetim içinde kendisine ilham gelenler vardır)[ Ahmed b. Hanbel, Müsned, VI,55; Buhârî, Enbiya, 54 (IV, 149), Eshabu’n-Nebi, 6 (IV, 200); Müslim, Fedâilu’s-Sahâbe, 23 (IV,1864).] yani (ilham alanlar) sırrınca, bazı ehl-i keşif ve ehl-i velâyet olan muhaddisîn-i muhaddesûn ilhamlarıyla gelen bazı maani, hadis telâkki edilmiş. Halbuki ilham-ı evliya bazı arızalarla hata olabilir. İşte bu nev ’iden, bir kısım hilâf-ı hakikat çıkabilir.[ Nursî, Sözler, s. 414. Said Nursî’nin ilham alan muhaddislerin varlığını temellendirmek için zikrettiği bu hadis kaynaklarımızda “Önceki ümmetlerde kendisine ilham verilenler vardı. Benim ümmetimden biri olsaydı Ömer olurdu.”( Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, VI,55; Buhârî, Enbiya, 54 (IV, 149), Eshabu’n-Nebi, 6 (IV, 200); Müslim, Fedâilu’s-Sahâbe, 23 (IV,1864) şeklindedir. Burada olsaydı denildiğine göre, bundan ilham alanlar (muhaddesun) sonucunu çıkarmak kat’i bir delalet olarak dile getirilemeyeceğini düşünülmekte .]Velilerin keşf ile elde ettikleri bilginin problemli olabileceğini bu şekilde dile getiren Said Nursî, bu tür bilginin kabulünde yapılması gerekeni de şöyle belirtmektedir: “Demek, bütün ahval ve keşfiyatın ve ezvak ve müşahedatın mizanı, Kitab ve Sünnettir. Ve mihenkleri, Kitab ve Sünnetin desatir-i kudsiyeleri ve asfiya-i muhakkikînin kavanin-i hadsiyeleridir.”[ Nursî, Mektubat, s. 97.]Burada naklettiğim ifadeleri, Said Nursî’nin, ehl-i tasavvufun hadis rivayet metodlarından olan[Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları
Yıldırım DİYANET sayfa 40] keşf yoluyla ile bazı şeylerin tespit edilebileceğini ve Hz. Peygamber’le (sas) yakaza halinde görüşebileceğini, bazı çekincelerle birlikte, kabul ettiğini göstermektedir. Bu şekilde hadis rivayeti ve tashihi hadis ulemasının tasvip etmediği bir yöntemdir. Cemaluddin el-Kâsımî, hadislerin ancak senetleriyle sabit olabileceğini, keşf ve ilham ile bu işin olamayacağını belirtmiştir.[ el-Kâsımî, Kavâidu’t-Tahdîs, s. 192.] Mubarekfûrî de İbnü’l-Arabî’nin konuyla ilgili görüşlerini naklettikten sonra “Sıhhati bilinmeyen hadisin tashihi rüyada Hz. Peygamber’e sormak veya keşf yolu ile tespit edilemez. Bunun gibi hükümler rüyada Hz. Peygamber’e sormak suretiyle tespit olmaz. Dünyada hayattayken söylediği sözlerle tespit olur. Çünkü hadis tashihi isnada dayanmaktadır.”[ el-Mubarekfûrî, Tuhfetu’l-Ahvezî, I, 309.] Mubarekfûrî, Aliyyu’l-Kârî’nin şu sözünü de nakletmektedir: “Keşif ve ilham, yanılma ihtimali bulunduğu için araştırmanın dışındadır.” [el-Mubarekfûrî, Tuhfetu’l-Ahvezî, I, 309.]Hadis ulemasının benimsemediği ve açık bir şekilde reddettiği ’keşf yolu ile hadis rivayeti ve tashihi’, son derece subjektif (öznel) olup ispatlanması ve incelemeye tabi tutulması mümkün olmayan bir yaklaşım tarzıdır. Mubarekfûrî’nin Hz. Peygamber’e sormak suretiyle hüküm tespitine gitme işlemini Hz. Peygamber’in dünyada hayatta bulunduğu dönemle sınırlı olduğunu belirtmesi bu anlamda çok önemlidir.[ el-Mubarekfûrî, Tuhfetu’l-Ahvezî, I, 309.] “Zira hadis olduğu söylenen bu tür sözlere dini bakımdan bir değer atfedilecek olursa, önüne gelenin her istediğini “Ben bunu keşf veya rüya yoluyla aldım.” diyerek Hz. Peygamber’e nisbet etmesi önünde hiçbir engel kalmaz; İslam’a en yabancı düşünceler en aykırı davranışlar kolaylıkla Hz. Peygamber’e yamanabilir.”[ İslam Düşüncesinde Sünnet / Eleştirel Bir Yaklaşım M. Hayri Kırbaşoğlu Sayfa 87] Kanaatim Bediüzzaman Said Nursî de bu tehlike dolayısıyla bilgilerin Kur’ân ve Sünnet düsturlarına uygun olması gerektiğini söylemek suretiyle bir tedbir alma yoluna gitmiştir.

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Haklisiniz Yusuf bey. Bende genelde bilindik salavatlari okurum. hadiste kuranda yazan salavatlari. Allah razı olsun bir yaziyi daha tefekkür ettik sayenizde.

Kardeşim adım yusuf değil ''yusufiyeli'' müstear adını kullanıyorum. Baki selam.

Aleykümselam. Olsun. Saolun. Bilmukabele

‘’Yusufiyeli’’ kavramı yeni nesil tarafından bilinmez çok karıştırılır sıkıntı yok . Mesela geçmişte şöyle bir haber vardı :’’ Yusufiyeli Ülkücüleri Artvin Yusufelili zanneden Metin Özkan’ın Bengütürk Genel Yayın Yönetmeni olması, Ülkücüler camiada tepkiyle karşılandı.’’