|
|
|||||||
| Sorularınız her türlü soruyu buradan sorabilirsiniz. |
 |
|
|
LinkBack | Seçenekler | Stil |
|
#11
22.12.23, 18:56
|
||||
|
||||
Alıntı:
|
|
#12
22.12.23, 23:22
|
|||
|
|||
|
Alıntı:
|
|
#13
24.12.23, 14:01
|
||||
|
||||
|
Alıntı:
__________________
Resulullah sav buyurduki 'herkim kendisine fayda veya zarar giderdigine inanarak muska takarsa Allah onun hayatta hiçbir işini tamamlamasın başka bi rivayette ise 'kim muska veya temime takarsa Allah'a şirk koşmuştur . (Ahmed. 17372 ,Ahmed 16781.Elbani 492.)
|
|
#14
24.12.23, 16:22
|
||||
|
||||
|
Alıntı:
|
|
#15
26.12.23, 23:30
|
|||
|
|||
|
Peygamber Efendimizin Şerefli İsimleri
Kaynak: Mevâhib-i Ledünniyye bi'l-Minahı'l-Muhammediyye İmâm-ı Kastalânî Ahmed b. Muhammed Şihâbüddîn Kafi-i Bedî kitabında, Kadi lyâz’m Şifa’sında, İbn-i Arabi’nin Kays ve Ahkâm adlı kitablarında ve İbn-i Seyyidü’l-Fâs’ın Kelâm’mda peygamberimizin şerefli isimleri dört yüzden fazladır. Harf sırasına göre aşağı da listelenmiştir. Elif Harbi: El-Eberru Billâhi: Allah için en iyi davranan, Allah katında en şerefli. El-Ebtahiyyü: Kureyş’in en soylu boyuna mensup. Etkayü’n-Nâsi: İnsanların en müttakîsi. El-Ecved: En iyi, en cömert. Ecvedü’n-Nâs: İnsanların en iyisi, en cömerdi. El-Ahad: Bir, biricik. El-Ahsen: En güzel. Ahsenü’n-Nâs: İhsanların en güzeli. Ahmed: En çok övülmüş (sevilmiş) olan. Uhiyd Ahyed: Tevrattaki isimleri, ümmetini cehennem ateşinden koruyucu. El-Ahîzu bil-hucezâti: İnsanları kuşaklarından tutarak cehennem ateşinden uzaklaştırıcı. Âhizu’s-sadakati: Zekât ve sadakaları alıp yerine sarfedici. El-Âhirü: Son, en sonda gelen, sonuç, gaye. El-Ahşayullahe: Allah’dan en çok korkan. Üzünü Hayrin: Hayrın kulağı. Ercehu’n-Nâsi Aklen: Akılca insanların en üstünü. Erhamü’n-Nâsi Bil-iyâli: Aile ferdlerine karşı insanların en merhametlisi. EhEzher: Lekesiz beyazlık, ziyade parlaklık; nur yüzlü. Eşcau’n-Nâs: İnsanların en yiğidi. ELEsdaku Fillâhi: Allah için en doğru söyleyen. Etyabü’n-Nâsi Riyhan: İnsanların en güzel kokulusu. El-Aezzü: En aziz, en şerefli. El-A’lâ: En yüce. El'A’lemü billâhi: Allah’ı en iyi bilen. Ekserü’n-Nâsi Tebean: Peşinden en çok gidilen; insanların en çok uyulanı. El-Ekremü: En şerefli, en cömert. El'Ekremü’n-Nâs: Insanlarınn en şereflisi, en cömerdi. Ekremü Veled-i Âdem: Âdem oğlunun en şereflisi, en cömerdi. El-massu: Sorucu, emici; vahiy yoliyle Hakkın ilmini kendi özüne çekici. İmâmü’l-Hayr: Hayrın imâmı, iyi yola götüren başkan. İmâmü’r-Rüsul: Resullerin başkanı. İmâmü’l'Müttekîn: Günahtan sakınanların başkanı. İmâmü’n-Nebiyyîn: Nebilerin başkanı. İmâmü’l'Âmir: Buyruk sahibi başkan. El'Âminü: Doğru, emin, duaları kabûl edici. Emenetü Ashabihi: Sahâbelerinin güvendiği, kendisine inandığı kimse. El-Emîn: Doğru ve dürüst, güvenilir kimse. El'Ummî; Anaya, fıtrata mensup; zuhurun ana maddesi. En’amullah: Allah’ın en büyük nimeti. El'Evvelü: İlk, her şeyden önce var olan. Evvelü’ş-Şâfi: Şefaat edenlerin ilki. Evvelü’l-Müslimîn: Müslümanların ilki. Evvelü’l-Müşeffi’: İlk şefaat edilmiş olan. Evvelü’l-Mü’minîn: Mü’minlerin ilki. Evvelü men yenşakku anhü’l-ardu: Yerin kendisi için yardacağı ilk zat (ilk di rilecek olan). Be Harfi: El-Berru: Doğru sözlü, iyi, hayır işleyen kişi. El-Barkılît: İncildeki ismi; Hakk’ın ruhu. El-Bâtın: İç âlemin sahibi. El-Bürhân: Sağlam delil, kuvvetli tanık. Bişrun: Sevinç eseri. Büşrâ İsa: İsa Peygamberin muştusu. El-Beşîru: Müjdeci, sevindirici. El-Basîru: Görücü, idrâk edici. El-Belîğu; Her sözü yerinde söyleyici. Bâliğun: Son mertebeye ulaşmış, kemâle ermiş. El-Beyânu: Her şeyi açık seçik anlatan. El-Beyyinetü: Kesin delillerle gerçeği açıkça ortaya koyucu. Te Harfi: Et-Tâlî: Okuyucu, Kur’an okuyan. Et'Tezkiretü: Hatırlatıcı, anınaya vesile olan. Et-Takiyyü: Korkutucu, sakmdırıcı; haramdan kaçınan. Et-Tenzîlü: Aşağı indiren; kendisine kitap inen. Et-Tihâmiyyu: Tihâmeli, Hicazlı; düşmanlarına vehim verici.. Se Harfi: Es-Sâniyi’sneyni: ikinin İkincisi. Cim Harfi: El-Cebbâru: Kahredici, galip. El-Ceddü: Ululuk, bahtlılık sahibi. El-Cevâdu: Cömert. Câmiu: Toplayıcı. Ha Harfi: Hâtimu: Hüküm verici, hâkim, tamamlayıcı. Hizbullahi: Allah cemaati. El-Hâşiru: Haşredici, insanları bir yere toplayıcı. El-Hâkimu bimâ erâhullah: Allah’ın kendisine gösterdiği ile hükmeden. El-Hâfizu: Koruyucu, muhafaza edici. El-Hâmidü: Hamd edici, övücü. Hâmilu Livâi’l-Hamdi: Hamd sancağinin taşıyıcısı. El-Hâidu Li'Ummeti ani’n-nâri: Ümmetini ateşten alıkoyucu. El-Habîb: Sevgili, ziyade sevilen. Habîbü’r-Rahman: Rahman’ın sevgilisi. Habibullah: Allah’ın sevgilisi. El-Hicaziyyu: Hicazlı. El-Hüccetü: Delil. Huccetü’l-Bâliğatü: Tam ve kâmil delil. Hucccetü’llahi ale’l-halâikı: Allah’ın yaratıklara karşı delili. Hırzü’l-Ümmiyyîne: Ümmîlerin sığmağı. El-Haremiyyu: Allah’ın mahremiyetine mensup; Mekkeli. El-Harîsu: Ümmetini korumağa karşı çok hırslı. Harîsun ale’l-îmani: iman üzerinde çok hırslı. El-Hasîbu: Değerli, soylu ve meziyetli kimse; her şeyin hesabını tutucu, her ihtimali hesap edici. El-Hakîmu: Her işi hikmetle yapıcı, her şeyin hakikat ve hikmetini bilici. El-Hafîzu: Çok koruyucu, unutınayıcı. El-Hakku: Gerçeğin kendisi; hakikatin aynısı. El'Halîmü: Yumuşak huylu, ince tavırlı, hoş sözlü. Hammâdü: Çok hamdeden. Himtâya yahut Himyâtâ: Haramları koruyucu. Ha Mîm Ayın Sin Kaf: Kur’andaki rumuzların hakikati. Hafiyyün: Hakikati mübalâğa ile arayıp inceleyerek bilen. El'Hamdü: Övgünün (sevginin) kendisi; öven ve övülen. El-Hanîfu: Hakikate sımsıkı sarılan. Hı Harfi: El-Habîru: Hakikati bilen ve bildiren. Hâtemü’n'Nebiyyîne: Nebileri mühürleyen, tamamlayan. Hâtemü’l-Mürselîne: Resulleri mühürleyen, tamamlayan. El-Hâtemü: Mühür, yüzük; tamamlayıcı, kemâle erdirici, Allah’ın Saltanatinin arz üzerindeki belgesi, halifesi. El-Hâzinu Li-Mâlillâhi: Allah’ın malinin haznedârı. El-Hâşiu: Tevâzu sâhibi, alçak gönüllü. El-Hâdiu: Tevazu, sâhibi, alçak gönüllü. El-Hâlisu: Saf, ayıklanıp temizlenmiş. Hatîbü’l-Enbiyâ: Peygamberlerin hatibi (sözcüsü). Hatîbül-Ümemi: Ümmetlerin sözcüsü. Hatîbü’l-Vâfidîne alellahi: Arzularını Allah’a iletmek isteyen hey’etlerin sözcüsü. El-Halîlü: Dost. Halîlü’r'Rahmâni: Rahman’ın (umum yaratıkların) dostu. Halîlullahi: Allah’ın dostu. El-Halîfetü: Allah’ın arz üzerindeki temsilcisi. Hayru’l-Enbiya: Nebilerin en hayırlısı. Hayru’l-Beriyyetü: Mahlûkatın en hayırlısı. HayrubHalkıllahi: Allah’ın yaratıklarının en hayırlısı. Hayru’l-Âlemine Turrâ: Bütün âlemlerin en hayırlısı. Hayrü’n-Nâsi: İnsanların en hayırlısı. Hayru hâzihi’l-ümmeti: Bu ümmetin en seçkini. Hayretu’llahi: Allah’ın seçtiği. Dal Harfi: Dâru’l-Hikmeti: Hikmet yurdu. Ed-Dâî ilâllahi: Allah’a çağıran. Da’vetü İbrahîme: İbrahim Peygamberin duası(nm gerçekleşmişi). Da’vetü’n-Nebiyyîne: Nebilerin duası(nın gerçekleşmişi). Delîlü’l-Hayrâti: Hayırların kılavuzu. Zal Harfi: Ez-Zâkiru: Zikredici, Allah’ı anıcı. Ez-Zikru: Anılan, çok şerefli kimse. Zikrullahi: Allah’ın zikri. Zü’l-Havzı’l'Mevrûdi: Daimî suyu gelen havuzun (Kevserin) sâhibi. Zü’l'Hulûkı’l-Azîmi: Çok büyük ahlâk sâhibi. Zü’s-Sırâtı’l-Müstakîmi: Dosdoğru yolun sâhibi. Zü’l-Kuvveti: Güçlü, kuvvet sâhibi. Zü’l-Mekâneti: Vekar, temkin ve metanet sâhibi. Zü-Izzetin: İzzet, yücelik sâhibi. Zû'Fadlin: Fazilet, üstünlük sâhibi. Zü’l-Mu’cizâti: Mu’cizeler sâhibi. Zü’l'Makami’l-Mahmûdi: Makam-ı Mahmûd’un sâhibi. Zü’l'Vesîleti: “Vesile” derecesinin sâhibi. Ra Harfi: Er-Radî’: Süt emen, süt kardeş olan. Er-Râzî: Kabûl eden, hoşnut olan. Er-Râğibü: Rağbet eden, isteyen. Er-Râfiu: Yükselten. Râkibü’l-Bürâki: Bürakın binicisi. Râkibü’l-Baîri: Deve binicisi. Râkibü’l-cemeli: Erkek devenin binicisi. Râkibü’n-Nâkati: Dişi devenin binicisi. Râkibü’n-Necîbi: Asîl, temiz, güzel hayvanların binicisi. Er-Rahmetü: Rahmet; sevgi, acıma ve koruma hissinin sâhibi. Rahmetü’l-Ümmeti: Ümmetini esirgeyen ve koruyan. Rahmetül-Alemine: Âlemleri esirgeyen ve koruyan. Rahmetü Mühdâti: Rahmet arınağanları (veren). Er-Rahîmü: Mü’minleri çok seven, çok koruyan. Er'Resûlü: Peygamber. Resûlü’r-Râhati: Dinlenme, huzur ve sükûn Peygamberi. Resûlü’r-Rahmeti: Rahmet Peygamberi. Resûlüllahi: Allah’ın Peygamberi. Resûlü’l-Melâhimi: Savaşlar Peygamberi. Er-Reşîdü: Akıllı, olgun, iyi yola götürücü, mürşîd olan. Er-Refîu’z-Zikri: Şânı yüce; zikri çok yükseltici. Râfiu’r-Rütebi: Rütbeleri, insanların tekâmül derecelerini yükseltici. Râfiu’d-Derecâti: Dereceleri yükseltici; yüksek makam ve derecelere çıkarıcı. Er-Rakîbü: Koruyucu, gözetici. Rûhu’l-Hakkı: Hakk’m ruhu; gerçeğin özü. Rûhu’l-Kudsi: Kutsallaşmış ruh; vahyin emini. Er-Râfiu: Pek esirgeyen, çok merhamet eden. Rüknü’l-Mütevâziîne: Tevazu sahiplerinin temeli (başı). Za Harfi: Ez-Zâhidü: Mâsivâdan yüz çeviren. Zaîmü’l-Enbiyâi: Peygamberlerin kumandanı. Ez-Zekiyyü: Temiz, pâk, akıllı. Ez-Zemzemiyyü: Zemzemli; suyu çok yere mensub. Zeynün men fî’l-kıyâmeti: Kıyamet gününde bulunanların süsü, en güzeli. Sin Harfi: Es-Sâbiku: Öncü, ilk, her şeyin başı. Es-Sâbiku Bi’l-Hayrâti: Hayırlarda öncü. Sâbiku’l'Arabi: Arabm öncüsü. Es-Sâcidü Sebîlullahi: Allah yolunda secde eden. Es-Sirâcü’l-Münîru: Işık saçan kandil. Es-Sırâtü’l-Müstakîmü: Doğru yolun rehberi. Es-Saîdü: Mutlu. Sa’dullahi: Allah’ın iyiliği, mübarek kulu. Sa’dü’l'Halâikı: Yaratıkların en iyisi. Es-Selâmu: Noksan ve ayıptan emin olan. Es-Semîu: Çok iyi dinleyen ve işiten. Es-Seyyid: Efendi; bir topluluğun en şerefli ferdi. Seyyid-i Veled-i Âdem: Âdem oğlunun efendisi, en şereflisi. Seyyidü’l-Mürselîn: Resullerin efendisi; en şereflisi, en üstünü. Seyyidü’n-Nâsi: insanların efendisi. Seyyidül-Kevneyn: Dünya ve âhiretin efendisi. Seyyidü’s-Sekaleyn: İnsanların ve cinlerin efendisi. Seyfu’llahi’l-Meslûl: Allah’ın çekilmiş kılıcı (yalın kılıcı). Şın Harfi: Eş-Şârm: Kanun koyucu, Eş-Şâfiu: Şefaat edici. Eş-Şâkiru: Şükredici. Eş-Şâhidü: Gören, tanık olan. Eş-Şekûrü: Çok şükreden. Eş-Şemsü: Güneş. Eş-Şehîdü: Çok iyi gören, iyi tanıyan. Sad Harfi: Es-Sâbiru: Sabreden, güçlüklerden yılmadan dayanan. Es-Sâhibü: Mâlik; yoldaş, arkadaş; sohbet edici. Sâhibü’l-Âyâti: Âyetler sâhibi. Sâhibü’l-Mu’cizâti: Mu’cizeler sâhibi. Sâhibü’l-Bürhâni: Kuvvetli deliller sâhibi. Sâhibü’l-Beyâni: Açık söz, açıklama sâhibi. Sâhibü’t-Tâci: Tâc, saltanat sâhibi. Sâhibü’bcihâdi: Cihad sâhibi. Sâhibü’l-Hucceti: Kesin delil sâhibi. Sâhibü’l-Hatîmi: Çok faydalar sâhibi. Sâhibü’l-Havzı’l-Mevrûdi: Daimî geliri olan havuzun (Kevser’in) sâhibi. Sâhibü’l-Hâtemi: Mühür sâhibi. Sâhibü’l-Hayri: Hayır, iyilik sâhibi. Sâhibü’d'Dereceti’l-âliyyeti’r-Refîati: Pek yüce derecenin sâhibi. Sâhibü’r-Ridâi: Belden yukarıya mahsus örtü sâhibi. Sâhibü’l-Ezvâci’t'Tâhirâti: Çok temiz eşlerin sâhibi olan. Sâhibü’s-Sücûdi Li-Rabbi’l-Mahmûdi: Övülen Rabbi için secdeler sâhibi. Sâhibü’S'Serâyâ: Askerî birlikler sâhibi. Sâhibü’s'Sultâni: Mülk, iktidar ve adalet sâhibi. Sâhibü’s-Seyfi: Kılıç sâhibi. Sâhibü’ş-Şer’i: Şeriat, kanun sâhibi. Sâhibü’ş-Şefâatil'Kübrâ: En büyük şefaatin sâhibi. Sâhibü’l-Atâyâ: Bağışlar ve ihsanlar sâhibi. Sâhibü’l-Alâmâti’l-Bâhirâti: Göz kamaştıran alâmetler sâhibi. Sâhibü’l-Uluvvi ve’d-Derecâti: Yücelikler ve yüce dereceler sâhibi. Sâhibü’l-Fazîletî: Fazilet, üstünlük sâhibi. Sâhibü’l-Fereci: Üzüntü ve darlıktan kurtuluş sâhibi. Sâhibü’l-Kadîbi: Kesici (kılıç) sâhibi. Sâhibü’l'Kadîbi’l'Asfari: Sarı kesici (kılıç) sâhibi. Sahibi kavl-i Lâ ilâhe illâllahu: Allah’dan başka ilâh yoktur sözünün sâhibi. Sâhibü’l'Kademi: Uğur ve öncelik sâhibi. Sâhibü’l'Kevseri: Kevser’in sâhibi. Sâhibü’l-Livâi: Sancak sâhibi. Sâhibü’l-Mahşeri: Haşir (toplama) yerinin sâhibi. Sâhibü’l-Medineti: Büyük şehir sâhibi. Sâhibü’l'Miğferi: Miğfer sâhibi. Sâhibü’l-Mağnemi: Ganimet malı sâhibi. Sâhibü’l-Mi’râci: Mîrac sâhibi. Sâhibü’l-Mazhari’l-Meşhûdi: Gözle görülen zuhur yeri sâhibi. Sâhibül-Makami’l-Mahmûdi: Kendine hamd edilme makaminin sâhibi. Sâhibü’l-Münîri: Nurlandırma sâhibi. Sâhibü’l-Mi’zeri: Belden aşağıya mahsus örtü sâhibi. Sâhibü’n-Nalîni: Nalın sâhibi. Sâhibü’l-Herâveti: Yoğun asâ sâhibi. Sâhibü’l-Vesîleti: Kulları Rabbına kavuşturma vasıtası sâhibi. Es-Sâdiu Bimâ Ümire: Kendisine emredileni apaçık bildirici. Es-Sâdiku: Doğrucu, gerçekçi. Es'Sabûru: Çok sabreden, güçlüklerden yılmadan dayanan. Es-Sıdku: Doğruluk, gerçeklik. Sırâtullahi: Allah’ın yolu. Sırâte’llezîne en’amte aleyhim: Kendilerine nimet verilen kimselerin yolu. Es-Sırâtü’l-Müstakîm: Dosdoğru yol. Es-Sufûhu: Kusur ve ayıpları görmezlikten gelen. Es'Sufûhu ani’z-Zellâti: Ayak kaymalarına, sürçmelere göz yuman. Es-Safvetü: Arınmış, süzülmüş, seçkin kişi. Es-Safiyyü: Ayıklanmış, seçilmiş iyi kişi. Es-Sâlihu: iyi huylu, güzel ahlâklı. Dad Harfi: Ed'Dâribu Bi’l-Hısâmi’l-Meslûmi: Ağzı körelmiş kılıçla vuran. Ed-Dahhâkü: Çok gülen. Ed-Dahhûkü: Güleç yüzlü. Tı Harfi: Tâb Tâb: Hoş, güzel, güzel kokulu. Et-Tâhiru: Çok temiz. Et-Tabîbü: Hekim, bilgin. Tâ Sîn Mîm: Kur’an-ı Kerîm’deki rumuz ismi. Tâ Sîn; Kur’an-ı Kerîm’deki rumuz ismi. Tâ Hâ: Kur’ân-ı Kerîm’deki rumuz ismi. Et-Tayyibü: Helâl, temiz, güzel, hoş olan. Zı Harfi: Ez'Zâhiru: Görünüşte olan, sırları görünüşe getiren, açıklayan. Ez-Zafûru: Çok zaferler kazanan. Ayn Harfi: El-Âbidü: Kul, ibadet edici. El-Âdilü: Adalet sâhibi, adaletli. El-Azîmü: Çok büyük. El'Afî: Afvedici; kusurları silici. El-Akıbü: En sonra gelen; tâkib eden. El'Alimü: Bilgin, bilen. Alemü'l-İmâni: îmanın bayrağı, işareti. Alemü’l-yakîni: Kesin bilginin bayrağı, işareti. El'Alimü Bil-Hakkı: Hakk’ı ve gerçeği bilen. El-Amilü İşleyici; iş ve hareket adamı; eser yaratıcı. Abdullah: Allah’ın kulu. El'Abdü: Kul. El-Adlü: Her şeyi yerli yerine koyan ve herkesi eşit tutan. El-Arabiyyü: Şehirli; doğru, düzgün ve güzel konuşan. El-Urvetü’l'Vüska: Sağlam kulp. El-Azîzü: Çok yüce, çok şerefli olan. El'Afvü: Afvedici, bağışlayıcı. El-Atûfü: Şefkat ve merhamet edici. El-Alîmü: Her şeyin hakikatini hakkıyle bilen. El-Aliyyü: Çok yüce, şerefli, yüksek makam sâhibi. El-Allâmetü: Çok bilgili. Aynü’l'İzzi: Bol rahmet; şeref ve yücelikler kaynağı. Abdü’l-Kerîm: Çok cömert olan Allah’ın kulu. Abdü’l-Cebbâri: Kahredici ve galip olan Allah’ın kulu. Abdül-Hamîdi: Çok öven ve övülen Allah’ın kulu. Abdü’l-Mecîdi: Çok büyük ve şerefli Allah’ın kulu. Abdü’l-Vehhâbi: Çok ihsan edici Allah’ın kulu Abdü’l-Kahhâri: Çok kahredici Allah’ın kulu. Abdü’r-Rahîm: Çok acıyan, çok koruyan Allah’ın kulu. Abdü’l-Hâlikı: Yaratıcinin kulu. Abdü’l-Kadiri: Kudret sâhibi olan Allah’ın kulu. Abdü’l-Müheymini: Korkudan koruyucu, emin kılıcı Allah’ın kulu. Abdü’l-Kuddûsi: Eksik sıfatlardan münezzeh Allah’ın kulu. Abdü’l-Gayyasi: Çok yardım edici Allah’ın kulu. Abdü’r-Rezzâkı: Çok rızıklar verici Allah’ın kulu. Abdü’s-Selâmi: Noksan ve ayıplardan emin olan Allah’ın kulu. Abdü’l-Mü’min: Emin kılan ve îman edilen Allah’ın kulu. Abdü’l-Gaffâri: Çok setredici ve yarlığayıcı Allah’ın kulu. Gayn Harfi: El-Galibu: Galip ve hâkim, üstün olan. El-Gafûru: Çok setreden, çok bağışlayan. El-Ganiyyü: Zengin. El-Ganiyyü Billâhi: Allah ile zengin. El-Gavsü: Yardım edici. El-Gıyâsü: Çok yardım eden. Fe Harfi: El-Fâtihu: Açıcı; cehalet karanlığını bilgi ile giderici; göz ve gönül açıcı. El-Farkılıt: İncil’deki isimleri; Hakk’m ruhu. El-Fâruku: Hakkı ve bâtılı ayıran. Fârûku: Hakla bâtılı ayırmada çok maharetli. El-Fettâhu: Çok açıcı; açıklayıcı; aydınlatıcı. El-Fecrü: Sabah aydınlığı. El-Faratu: Herkesten önce ve ileri gelen. El-Fasîhu: Doğru, düzgün ve açık konuşan. Fadlullahi: Allah’ın üstün ihsanı. Fevâtihu’n-Nuri: Nur açılışları. Kaf Harfi: El-Kasimü: Hisseleri ayırıcı ve dağıtıcı; bahşedici. El-Kadî: Hüküm verici, kadı, yargıç. El-Kanitü: İbadet eden, yalvaran. Kaidü’l-Hayri: Hayra liderlik yapan. Kaidü’l-Garri’l-Muhaccelîne: Abdest uzuvları parıldayacakların başı. El-Kabilü: Kabul edici. El'Kaimü: Ayakta duran, birinin yerini tutan. El-Kattalü: Çok katleden; kâfirleri kıran. El-Katûlü: Çok öldüren. Kasm: Bütün hayırları kendinde toplayıcı. El-Kassûmü: Hayırları kendinde toplayan. Kademü sıdkın: Doğrulukta sebat eden, bastığı yerde duran. El-Kureşiyyü: Kureyşli. El'Karîbü: Ziyade yakınlık sâhibi. El-Kameru: Ay. El-Kayyimü: Görüp gözeten; işleri ve halleri düzenli yürüten. El-Kaviyyü: Kuvvetli, dayanıklı, sağlam. Kef Harfi: Kâffetü’n-Nâsi: Bütün insanlara yeten. El-Kefîlü: Boynuna alan, üzerine yüklenen, kefil olan. El-Kâmilü fî cemîi umûrihi: Bütün işlerinde kusursuz ve mükemmel olan. El-Kerîmü: Çok cömert, çok şerefli. Kâf Hâ Yâ Aym Sad: Kur’an-ı Kerîm’deki rumuz ismin sâhibi. Lâm Harfi: El'Lisânü: Doğru ve düzgün konuşan, her dilden anlayan ve her dile hitap eden. Mim Harfi: El'Mâcidü: Yüce, cömert ve şerefli. Mâzmâz: İbranice; çok güzel kokulu. El-Müemmilü: Teemmül eden; çok iyi ve etraflıca düşünen. El-Mâhi: Mahvedici. El-Me’mûnü: Emin bulunan, korkusuz olan. El-Mânihu: Atıyyye ve ihsanda bulunan. El-Mâu: Su. El-Muînü: Yardımcı, yardım eden. El'Mübârekü: Uğurlu, hayırlı, bereketli olan. El-Mübtehilü: Düşmanlarını lânetleşmeye çağırarak meydan okuyan. El-Müberrâü: Temizlenmiş, arinmış. El-Mübeşşirü. Müjdeleyici, iyi haberle sevindirici. Mübeşşirü’l'Bâisîne: Bîçârelere müjde veren. El-Meb’ûsü Bi’l-Hakkı: Hak ile gönderilen; Hak ile diriltilen. El-Meb’ûsü: Diriltilmiş; gönderilmiş; peygamber, temsilci. El-Mübelliğu: Tebliğ edici; Hak’dan aldığını halka duyurucu. El-Mübîhu: İşlenmesi ve işlenmemesi gereken işleri açıklayan. El'Mübînü: Kesin, açık delil, açık seçik söz söyleyen. El'Metînü: Çok sağlam ve güçlü, dayanıklı. El-Mütebettilü: Her şeyden kesilip yalnız Allah’a yönelen. El-Mütebessimü: Gülümseyen, güleç yüzlü. El-Müterabbisu: Bekleyen. El-Müterahhimü: Merhamet eden, acıyan ve esirgeyen. El-Mütezarriu: Gönlünü alçaltarak yalvaran. El-Müttakî: Çok sakınan; kötülükten çok kaçman. El-Metlüvvü aleyhi: Arkasından gidilen; kendisine Kur’an (vahiy) okunan. El-Müteheccidü: Geceleri uyanık olan. El-Mutavassıtu: Aracılık eden; kulu Rabbına kavuşturan. El-Mütevekkilü: Allah’a güvenip dayanan. El-Müsebbitü: Sebat eden; isbat eden; açık ve devamlı kılan. Mücâbün: Duası kabûl edilen; isteğine cevap verilen. Mücîbün: Duaları kabûl eden, cevap verici. El-Müctebâ: Seçilmiş. El'Mücîrü: Eman veren. El-Muharrisu: (Ümmetini korumağa karşı) hırslı. El-Muharrimü: Haram eden, yasaklayan. El-Mahfûzu: Korunmuş olan. El-Muhallilü: Helâl kılan; hulûl eden; halîl (dost) olan. Muhammedün: Tekrar tekrar övülmüş. El-Mahmûdü: Kendisine hamd olunan; övülen. El-Muhayyirü: Seçim yapmayı serbest bırakan, insanlara seçme hakkı tanıyan. El-Muhtâru: Seçkin; dilediğini yapmakta hür olan. El-Mahsûsu Bi’ş-Şerefi: Şerefiyle özelleşmiş. El-Mahsûsü Bi’l-Izzi: Yüceliğiyle özelleşmiş. El-Mahsûsü Bi’l-Mecdi: Büyüklüğüyle özelleşmiş. El-Mülâhhasu: Hulâsalaşmış, özleşmiş, kâinatın özü olmuş. El-Müddessirü: Örtülere bürünmüş. El-Medeniyyü: Şehirli; Medeni, her çağın çağdaşı. Medinetü’l-İlmi: İlim şehri. El-Müzekkiru: Zikreden ve zikrettiren. El-Mezkûru: Zikredilen; çok anılan. El-Mürtezâ: Hoşnut kılınmış; beğenilmiş, seçilmiş. El-Mürettilü: Açık, parlak ve aydınlık konuşan. El-Mürselü: Elçilikle gönderilmiş olan. El'Mürtecâ: Ümit olunan, kendisine ümit bağlanan. El-Merhûmü: Allah’ın rahmetiyle bezenmiş. El-Mürfiu’d'Derecâti: Dereceleri yükselten. El-Mer’ü: Erkek; er kişi. El-Müzekkî: Temizlenmiş, temizleyen; zekât veren. El'Müzzemmilü: Esvaba, örtülere bürünen. El-Mesîhu: Okşayan, sığayan, silen, seyahat eden. El-Müstağfirü: Günahların bağışlanınasını dileyen. El-Müstağnî: İhtiyacı olmayan. El-Müstakîmü: Dosdoğru olan. El-Mesrûbe: Göğsünden göbeğine kadar bir tek çizgi halinde kılları olan. El-Mes’ûdü: Saadetli, kutlu. El-Müsellimü: Teslim eden, veren, selâmete çıkaran. El-Müsellemü: Teslim edilmiş, verilmiş; herkesçe tasdik edilmiş. El-Müşâviru: İstişare edilen, kendisine danışılan. El-Müşeffiu: Şefaat eden. El-Meşfûu: Günahları bağışlanmış olan. El-Müşeffah: Süryânî dilinde Hamd (övgü) demektir. El'Meşhûdü’l-Münîri: Gözle görülen nurlandmcı, aydınlatıcı varlık. El-Mısbâhu: Kandil, meş’ale. El-Musâriu: Güreş tutucu, pehlivan. El-Müsâfihu: Sevdiklerini kucaklayan; meyli daima Hakka olan. Musahhihu’l-Hasenât: iyilikleri sağlayıcı, ıslah edici, düzeltici. El-Masdûku: Tasdik edilmiş, doğruluğu sâbit olmuş. El-Mustafâ: Tasfiye olunmuş, çok arınmış. El-Muslihu: Islah edilmiş ve ıslah edici; dirlik ve düzene koyucu. El-Musallâ aleyhi: Kendisine yardım erişen, salâvat getirilen. El-Mutâü Kendisine itâat edilen, boyun eğilen. El-Muzhiru: Her şeyi zuhura getiren; zuhura vesile olan. El-Muzharu: Varlık kendisiyle zâhir olan. El-Muttaliu: Bilgi sahibi, haberi olan. El-Mutîu: Hakk’a itâat eden, boyun eğen. El-Muzafferü: Zafer kazanan, üstün olan. El-Muazzirü: Tazir eden, azarlayan. El-Ma’sûmü: Suçsuz, günahsız. El-Mu’ti: Veren, ihsanlar eden. El-Muakkıbü: Kendisinden önce gelenlerin yolundan giden. El'Muallimü: Öğretmen. Muallimü ümmetihi: Ümmetinin öğretmeni. El'Maallemü: İlimlerin kendisinde toplandığı ve tahsil edildiği yer. “Muallemü” şeklinde okunursa: Kendisine (Allah tarafından hakikatler) öğretilen, demek olur. El'Mu’linü: İlân edici, bildirici, haber verici. El-Muallâ: Yüce, yüksek. El-Mufaddalü: Tafdîl edilmiş; başkalarına üstün kılınmış. El-Mufaddılü: Tafdil eden, dilediğini üstün kılan. El-Miftâhu: Anahtar. Miftâhu’l-Cenneti: Cennetin anahtarı. El-Muktesidu: Adalet üzre olan. El-Muktefâ: Peşinden gidilen, kendisine uyulan. El-Mukaddisü: Takdis eden mübarek ve kutsal kılan. El-Mukrî: Okutan. El-Muksitu: Doğru hareket eden, âdil. El-Mü’minü: İman eden ve edilen; emin, korunmuş ve korkusuz olan. El-Müebbedü: Ebedî olan; kendisine danışılan. El-Müyessiru: İşleri kolaylaştıran. Nun Harfi: Nûn: Kur’an’daki rumuz ismi; balık, kılıç. En-Nâbizü: Savaşçı, muharip. En-Nâcizü: İş bitirici; vaadini yerine getirici. En-Nâsü: Âdemoğlu, insan. En-Nâsihu: Önceki şeriatların hükümlerini ortadan kaldıran. En-Nâşirü: Neşredici, yayıcı. En-Nâsıru: Yardım edici, zafer verici. En-Nâsihu: Nasihat edici, öğüt verici. En-Nâtıku: Konuşucu. En-Nâhî: Nehyeden, kötülükleri yasaklayarak önleyen. Nebiyyü’l-Ahmeri: Kırmızı ırkın peygamberi. Nebiyyü’l-Esvedi: Siyah ırkın peygamberi. Nebiyyü’t-Tevbeti: Tevbe Peygamberi. Nebiyyül-Haremeyni: Mekke ve Medine’nin peygamberi. Nebiyyü’r-Râhati: Huzur ve rahatlık peygamberi. Nebiyyü’r-Rahmeti: Acıma ve esirgeme peygamberi. Nebiyyü’s-Sâlihi: Sulh ve ıslahat peygamberi. Nebiyyullahi: Allah’ın peygamberi. Nebiyyü’l-Merhameti: Merhamet peygamberi. Nebiyyü’l-Melhameti: Savaş peygamberi. Nebiyyü’l'Melâhımi: Savaşların peygamberi. En-Nebî: Haber veren. En-Necınü: Yıldız; yolculara yol gösteren işaret; ölçü. En-Necınü’s-Sâkıbü: Karanlığı yırtıcı ve yakıcı yıldız. Neciyyullahi: Allah’ın sırdaşı. En-Nezîru: Kötülüklerin sonucundan korkutucu. En-Nesîbü: Soylu, asil, temiz soydan gelen. Nasîhun: Öğüt veren, doğru yolu gösteren. Nâsihu: Her kötülükten arınmış; öğütçü. En-Ni’metü: İyilik, dirlik ve mutluluk.
|
|
|
|
Benzer Konular
|
||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevap | Son Mesaj |
| Peygamber Efendimizin 99 ismi ve Duası | HeartLess | Peygamberler | 6 | 11.12.20 03:38 |
| Resûl–i Ekrem SAV Efendimizin Eşine öğrettiği zikir çekme yöntemi. | Swordsfish | Zikir | 0 | 08.06.20 15:28 |
| Efendimizin (s.a.v.) öğrettiği Hamd duası | Naim | Galibiyet ve Başarı Uygulamaları | 1 | 11.03.20 23:17 |
| Efendimizin Şeytanı kahreden Duası | grafiker | Dualar & Dua Kardeşliği | 6 | 21.02.18 07:51 |
| Peygamberimiz (s.a.v)efendimizin her namazda okudugu duası | Aliye | Dualar & Dua Kardeşliği | 6 | 23.11.17 00:58 |
Normal
