Merhabalar çocukluğumdan itibaren bu konuyu düşündüm ama şuan belirli bir süredir yurtdışında yaşıyorum ve bizzat tecrübe etme sahibi oldum.
Burada insanların çoğu alkol,eğlence ve gündelik ilişkilere düşkün aslında dünyanın geneli böyle denebilir ama birkaç kişiyle tanıştım Katolik Hristiyan olduklarını söylediler ve Allah’a ve dinlerine sıkı sıkıya bağlılar kendi kitaplarını uyguluyorlar.Hatta bir kişi ona yaşam amacının ne olduğunu sorduğumda bana dinim ve Allah demişti.
Bu tip insanlar için kesinlikle kafirdir yeri cehennemdir diyebilir miyiz ? (Elbette kimse için böyle bir şey demiyorum sadece Hristiyan oldukları için söyledim)
Sizin düşünceleriniz neler ?

Senin, benim dusuncem yoktur, ilim vardir degerli kardesim. Islam geldikten sonra Islam'a girmeleri sart idir. Su an olseler cehennemlik pozisyondalar. Islami teblig et. Yahudi/hristiyan cennete girecek diyen cehenneme devrilir.

hakiki Salih papazlar ve diger inanlar kurani gordukten sonra bu bize indirilen kitapi indiren kisinin lafzi diyip kurana geçer velhasil onlar salihlerden olsa coktan musluman olmus olurlardi

iyi bir insan olmaya calismak elbette ister musluman ister baska sey olsun obur tarafda faydasi bolca dokunur ama musluman olmamanin zarari yaptiklari onca seyden daha agir gelicektir bence

En’am suresinin 19. ayetinde açıktan açığa onların Peygamberi ve davasının doğruluğunu kendi öz çocuklarını tanıyıp bildikleri gibi tanıdıkları ifade edilmektedir. Bakara suresinde şöyle bir ayet mevcuttur: “Kendilerine Allah katından yanlarında bulunan (Tevrat)ı doğrulayıcı bir Kitap (Kur’an) geldiğinde, daha önce inkâr edenlere karşı yardım isteyip dururlarken o bildikleri (Kur’an) kendilerine gelince onu inkâr ettiler; artık Allah’ın laneti, inkârcıların üzerine olsun.” (Bakara, 89)Bu ayette; Mekki olan A’raf suresindeki 15 7.ayette ifade edilenlere ve Sâf suresinde açıkça anlatılanlara ek olarak Medeni Kur’an’ın bir tasdiki/doğrulaması mevcuttur. Çünkü söz konusu ayette şöyle buyrulmakta: “Meryem oğlu İsa da: “Ey İsrailoğulları! Ben size (gönderilen) Allah’ın elçisiyim, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmet adında bir Peygamberi müjdeleyici olarak geldim.” demişti.” (Sâf, 6) Bizde bunu tescil için şunu diliyoruz: Gerçekten Kitap ehli olan Yahudi ve Hıristiyanlardan olumlu bir tasdik olmasaydı Kur’an’ın bunu anlatması hiç mantıklı olmazdı. Kur’an’a ve Peygambere daha önce verdiğimiz ayetlerde Kur’an’ın kaydettiği gibi- Mekke’de bilahare Medine’de inanan pek çok Yahudi ve Hıristiyan vardı. Bu yüzden bu tasdik kesin bir kanaatin sonucu olarak ortadaydı. Bütün bunlara rağmen “Nakdu’l-Fıkru’d-dıni”adlı eserinde Sadık El-Azm, Müslümanların Hz. Peygamberin Barnaba İncilinde adının geçtiğini ispata çalışmalarını tutarsızlık ve yersizlikle nitelemektedir. Ama biz, Hıristiyanların bu İncil’i inkâr ettiklerini biliyoruz. Ne var ki Hz. Peygamber Muhammed (s.)’in niteliklerinin bugün bile Hıristiyan ve Yahudilerin ellerinde dolaşan kutsal kitaplarında zikredildiğinin ispatı Barnaba’nın bunları anlatmasına bağlı değildir; çünkü Kur’an bunları anlatmaktadır ve açık açık okunmaktadır. Ehl-i Kitap da bunu doğrulayıp inandı; hak ortaya çıktı; batıl ise yok oldu. Böylece Sadık El-Azm’ın varlığını kabul etmediği, yersiz ve tutarsız bir çaba olarak nitelendirdiği değil de, asıl onun bu çabası, anlamsız, boyutsuz ve yersiz bir saçmalıktır. Gerek Hz. Peygamberin döneminde ve gerekse ondan sonra Hıristiyan ve Yahudi bazı grupların Allah Resulü’nün Peygamberliğini ‘kabul etmemeleri bu anlattıklarımızı çürütmez; çünkü bunların daha başka sebepleri vardır. Bununla beraber Eski ve Yeni Ahid’in birçok bölümlerinde eski ve yeni Müslüman araştırmacıların ortaya çıkardığına göre Hz. Muhammed’in Peygamberliğine ilişkin birçok işaret ve müjde mevcuttur. Nitekim Reşit Rıza Bey’in “El-Menar” adlı tefsirinde, bunlardan alınan pasajlarla seksen kadar müjde zikredilmektedir. Bu işaret ve müjdelerin birçoğunu İbn Kayyım El- Cevzi de “Hıdayeîu’l-Hiyara Fi Ecvibeti’l-Yahud ve’n-Nasara” adlı eserinde söz konusu Eski ve Yeni Ahit’in bölümlerinden yaptığı alıntılarla zikretmektedir.[ Bu Kur’an’dan önce kendilerine kitap verdiklerimiz, buna inanırlar. Onlara (Kur’an) okunduğu zaman: “Ona inandık, O, Rabbimizden (gelen) gerçek (hak)tır. Zaten biz ondan önce de Müslümanlar idik.” derler. İşte onlara, sabretmelerinden ötürü mükâfatları iki kere verilir; onlar kötülüğü iyilikle savarlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan infak ederler. Boş söz işittikleri zaman ondan yüz çevirirler ve: “Bizim işlerimiz bize, sizin işleriniz size. Size selam olsun, Haydi hoşça kalın biz cahiller ile sohbet etmeyi istemeyiz.” derler. (Kasas, 52-55] Ayetler, söz konusu müminlerin asıl Mekke yerlisi olmadıkları, ekonomik, ahlaki ve toplumsal yönden durumlarının iyi olduğu, Mekke kâfirleri veya ileri gelenlerinin onları kınadıkları, onların ise buna aldırmayıp imanlarında sebat ettiklerini hatırlatmaktadır.

var tabi benim işte

Bunun sakasini yapmiyorsundur degil mi?

kesinlikle kafir deriz, bozukmus bir din anlayisi ile 3 leme yapan , son peygamber Muhammed as. kabul etmeyen biri, sen peygamber gondermedin gondermis bile olsan ben inanmiyorum diyen biri bu düşuncede ve yasantida oldugu surece kafirdir

senin oldugun sey nedir?

Nisa Süresi 150-151. Ayetler:’’ Allah'ı ve peygamberlerini inkâr edenler, Allah ile peygamberlerini birbirinden ayırmak isteyenler, “Bir kısmına inanırız ama bir kısmına inanmayız” diyenler ve bunlar arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu, işte gerçek kâfirler bunlardır ve biz kâfirlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır.’’
Bu ayet peygamberlerin hiçbirisine inanmamak şöyle dursun, onlardan bazılarını inkâr etmeyi bile ‘’gerçek kafirlik’’ olarak nitelemekte ve kafirler için de ‘‘alçaltıcı bir azap’’ hazırlandığını beyan etmektedir. Demek ki kurtuluş için peygamberlere (hem de hiçbirisini dışarıda tutmadan) iman etmek şarttır.

Allah'u Teala mahşer günü herkesi mahkeme edecek kimse için bu cehennemliktir demek yanlış ister hiristiyan ister müslüman ister yahudi. Hıristiyanlardan Allah'ın varlığına inanan çok var yahudidede var ibadet sekileri bize uymuyorlar o büyük mahkeme de kimin cehenneme kimin cennete gideceğini Allahu Teala karar verecek. Bu dünyada en büyük düşman önce nefsimiz sonra şeytanimiz sonra Allah'a olan inançtır bunları geçersek inanırsak inanirlarsa Allah'u zulcelale bilir isterse af eder kul ne bilir

öyle bir şeyin yolu kalıcı olarak ve açılmamacasına kapandı. Çünkü tahrib edildi o din.