Insan kendini bildi bileli belki de arkasındaki en büyük itici güç ve en büyük korkusu ölüm olagelmiştir. Bu bir anlamda anlaşılabilir tabii. Böylesine kati bir sonuç karşısında hiçbir çekincesi olmaması garip olurdu insanın. Fakat ölüm korkusu (tanatofobi) eğer sizi ve yaşantınızı sıkı sıkıya kavramışsa, ölüm korkusuyla mücadele etmenin zamanı gelmiş demektir. O halde bu mücadele nasıl kazanılır? Ölüm korkusu nasıl yenilir? Gelin birlikte bu konuyu inceleyelim.

Yırtıcı bir hayvan görünce, bir patlama duyunca, yüksek bir yerden düşme tehlikesi hissedince ve benzeri durumlarda ölüm korkusu duymak doğaldır. Nihayetinde, ölüm korkusu her canlının hayatta kalma şansını artırmak için var olan doğal bir savunma mekanizmasıdır. Savaş ya da kaç tepkisi dediğimiz bu mekanizma hemen her canlı türü gibi bizde de mevcuttur. Yaşamımızın tehdit altında olduğu hissine kapıldığımızda ortaya çıkan bu tepki bizi ya tehdit ile çarpışmaya ya da ondan kaçmaya yöneltir.


Diğer yandan, kişinin günlük yaşantısını pençesi içine alan, tavırlarını etkileyen, sürekli bir endişe ve olumsuzluk hali getiren bir ölüm korkusunun arkasında artık bir anksiyete aramak gerekir. Davranış biçimi ve yaşam kalitesini direkt etkileyen bu tür durumlarda, artık ölüm korkusu kişinin çözmek için harekete geçmesi gereken bir probleme dönüşür. Eğer günlük yaşantınızda durup kendinize baktığınızda “sürekli ölüm korkusu yaşıyorum” diyorsanız çözüm arama vakti gelmiş demektir.


Günlük yaşantıda tanatofobinin etkilerini azaltmak için yapabileceğiniz birtakım eylemler mevcut. Ancak sorunun tam anlamıyla çözülebilmesi, arkasında yatan sebeplerin ortadan kaldırılabilmesi için bir psikoterapi süreci en sağlıklı yaklaşım olacaktır.

Tanatofobi hayatınızı ciddi olarak sekteye uğratabileceğinden psikolog desteği ile tam olarak çözüm bulmak önemlidir. Bununla birlikte, ölüm korkusunun etkilerini azaltmak, sebep olduğu sorunlarla başa çıkmak adına çeşitli alıştırmalar ve davranışlar benimsenmiştir. Etkisi kişiden kişiye değişebilen bu yöntemlerden birkaçına bakacak olursak:


Üretkenlik: Bir şeyler üretmek, ileriye dönük bırakılabilecek eserler ortaya koymak, varlığımızın ötesine geçebilmenin, sembolik ölümsüzlüğün bir yolu olarak görülebilir. Diğer yandan, eser bırakma kavramı çocuk olarak algılanmamalıdır. Zira bu yaklaşım çocukların yaşamına ve ruh sağlıklarına olumsuz yansır.


Maruz Kalma: Kabullenme, kanıksama sürecini hızlandırmak adına, örneğin sürekli ölüm haberlerini okumak ölüm fikrine alışmaya yardımcı olabilir.


Anlam Yaratmak: Hayatın, kendi hayatımızın bir anlamı olduğuna inanmak ve bu anlam peşinde yaşamak ölüm korkusunu yenebilir. Hayatımızda önemli bir değere paralel şekilde bilim, inanç, ilişkiler ya da iş gibi alanların peşinden koşmak, ölüm korkusunun gitgide zayıflatarak sönmesine yol açacaktır.


Kabul: Kulağa basit gelebilir. Hatta “sürekli ölüm korkusu yaşıyorum zaten, varlığını kabul etmeden nasıl korkabilirim ki?” diye düşünüyorsunuz belki şu an. Ancak kaçınılmaz olan, değiştiremeyeceğimiz şeyler üzerine enerji harcamak yararsız, hatta zararlı bir çabadır. Ölümü kanıksadığınızda onu daha az önemser ve zihninizi onunla daha az meşgul tutarsınız.


Şükran: Yaşamın biteceği endişesine odaklanmak yerine, odağınızı kaydırabileceğiniz bir duygu da şükran duygusudur. Hayatınızın size sunduklarına odaklanmak, bunlara şükran duymak, ölüm korkusunu bastırma adına size yardımcı olabilir.


Hayatınız ve önceliklerinizde değişiklik yapmak: Hayatınızda var olan rutinin kendisi bazen yaşayamama hissi, bu da ölüm korkusuna yol açabilir. Eğer hayat ettiğiniz, arzuladığınız, irili ya da ufaklı şeyleri yapamıyorsanız ya da yapmaya dahi çalışmıyorsanız, bu döngü kaygı bozukluğunun arkasındaki sebep bile olabilir. Hayat önceliklerinizde değişiklikler yaparak, yapmak istediğiniz şeyleri, belki basitten başlayarak, hayatınızda daha öne alarak bunu değiştirebilirsiniz.


Sosyal Destek: İnsanların kaygı problemlerini yenmesinde en etkili araçlardan biri diğer insanlardır. Başkaları için önemli olduğunu, sevildiğini ve sayıldığını hissetmek, içimizdeki kaygı canavarını susturmamıza yardım edebilir. Sizi yoran, zorlayan, sıkan duygu durumlarını sevdiğiniz, güvendiğiniz kişilerle paylaşmak, onlarla başa çıkmakta yardımcı olabilir.

Ölüm korkusu, yani tanatofobinin en büyük ironisi, sizi yaşamaktan alıkoyabilmesidir. Kaybetmekten korktuğunuz hayatı yaşarken yaşamaz hale getirir adeta. Benliğinizi ve davranış biçimlerinizi tanımlayan şey korku olduğunda artık ya her şeye karşı savunmaya geçer ya da her şeyden kaçmaya başlarsınız. Çoğu zaman çevrenizdekilere karşı ya hırçınlaşır ya da umarsızlaşır, fakat bunu onları incitene, hatta kaybedene kadar fark etmezsiniz. Fırsatları bile tehdit olarak değerlendirmeye başlar, hayatın açtığı kapıları, sunduğu lezzetleri itersiniz.


Uzun lafın kısası, ölüm korkusu nedeniyle, kaybetmekten korktuğunuz yaşamı hâlâ sizinken yaşayamaz hale gelmek mümkündür. Bu bakımdan değerlendirildiğinde doğru çözüme doğru şekilde ulaşmak adına psikolog destekli bir terapi süreci en sağlıklı yaklaşım olacaktır. Diğer yandan herhangi sebepten ötürü psikoloğa gidemiyorsanız, online psikolog çözümleri sizin için uygun olabilir.


Bazı girdaplardan kendi kendimizi çıkarmamız mümkün olmaz. Bu durumda çözüm, yardım aramakla başlayacaktır. Kaygı bozuklukları ve daha fazla konu hakkında içeriğe blog sayfamızdan ulaşabilirsiniz.


Sağlıklı, huzurlu günler dileriz.


Paylaşmak Güzeldir

ne derece doğrudur bilmiyorum ama benim inancım şu yönde ,

bizler (insanoglu) dogumda ruhunda var olduğu , ölümde ruhunda yok olduğu ,aslı et kemik olan varlıklar değiliz.
tam tersine , hataları, olumsuzlukları ve acıları da içeren , zaman zaman zorlanabileceğimiz ama sonunda akıllanarak çıkacağımız , ya manevi olarak yükselebileceğimiz yada üstesinden galemeyip manevi olarak dahada aşağılara düşeceğimiz , fiziki dunya alemini tecrübe etmek üzere burada olan ruhlarız.

Alemlerin rabbine tüm benliğiyle teslim olan insanı ölüm ve diğer dünyalık olaylar korkutmaz ona gam ve keder vermezler çünkü o insanın mutluluğu rabbinin rizasına ulaşmaktır korkusuds rabbinin gazabına ulaşmaktır...

tamamem uyduruk internetten kopyalanmiş gereksiz, itikadi zayıf kimselerin yayinladigi yazi...
ölümden cok korkan kisiler, genelde nefsani yasayan, dunya sevgisi cok fazla, itikadinda zayiflik olan, ameli olmayan, imani duyguları yok denecek kadar zayif kişilerin yasadigi duygudur ve hastalık değildir tıbbi tedavisi yoktur...
tek tedavisi
Allah inanci iman ve itikadın kuvvetli olmasidir
ve sonucta
her canli olumü tadacaktir

Ölüm korkusu bir nimettir. Insanı gafletten kurtarır ve günahlardan uzak tutar. Nitekim,hadis-i şerifte, "Bütün zevkleri kökünden yok eden ölümü çokça hatırlayınız" buyurulmuştur.

Biz şöyle deriz bir insanın solu ağır bastımı ölümden kaçar sağı ağır bastımı ölümü kucaklar.

Yani kişi kötü ameller sergilediyse nefsine yenildiyse sol defteri doldurduysa hissiyat olarak ölümden korkmaya ve kaçmaya başlar bu durumu yaşayanlar ilk önce solu azaltıp sağa yatırım yapmalıdır bu durumda kalpde ferahlar ve allaha teslimiyet duygusu insanın kalbine sinmeye başlar.

Hani birdaha nefsime yenilmeden sola hayırsız boş yatırım yapıp , mükafatını misliyle alacağım sağtarafima yaptığım yatırım değerini kaybetmeden ölsem cennete giderim gibi bir düşünce meydana gelir ve kişi ölümün yolunu gözlemeye başlar

Zaten kalbinde allah sevgisi olan bu dünyayı niye sevsin niye istesinki..

Benim gözlemim genelde çok mutlu geçmiş hayatında sıkıntı çekmeyenler bu dünyaya daha bağlı. İnşallah derde düşmeden anlarlar bu dünyanın kıymetsizliğini.