Allah'a çoğu kez yakın olmaya çalıştım fakat ben yanaşmaya çalıştıkça umutlarım tükeniyor, Allahtan birşeyleri hayırlısı ile istiyorsun helalinden istiyorsun. Fakat bu konuda sabır ile ilgili ne bir tasavvufi söz veya hadis içimdeki öfkeyi isyanı bastiramiyor biranda patliyorum. Yaptigim o kadar ibadet hiç gözüme gelmiyor. Bana bu konuda nasihat veya söz vermeyip, kendimi iyi edebileceğim ne önerirsiniz hocalarım. Bu aralar çok kötüyüm kendi kendimi kesesim var

Tavsiye istiyorsun peki direk başlayalım

Önce güzel bir abdest alabilirsen gusül abdesti daha iyi olur
ser seccadeyi telefonda aç sunu uygula
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Sonra cek 1000 Estagfurullah El Azim
1000 Hasbunallah Ve Nimel Vekil
cekebildigin kadar tevhid La ilahe illallah
sabah namazı kıl bak asıyormusun kesiyormusun
Gece uyku yok sabaha kadar birseyin kalmaz

Oneclikle Allah yar ve yardımcın olsun peşinden koştuğu her ne ise önce onu bı serbest bırak özgür bırak sonra sana tasallut olan nefsine yüzleş sonra kalbine odaklan kalbinle konuş baktın olmuyor Hasbi Allah de kalbim nefsin tamam diyene kadar baktın yine olmuyor bir ihlas bir nas bir Felak bir Fatiha 7 insrah oku baktın yine olmuyor gelde özelden dertleşelim ha diyeceksin ki sertleşmeye ihtiyacım yok dertlesmeden ihtiyacini bulamazsin ihtiyacın kalbindede sen fark etmiyor sun yahu neymiş bu kalp dercesine düşünürsün aslında herşey kalpte bitiyor uzak dur hele bazı günahlarından uzak dur hele nefsinden o içinden durmadan konusandan birazda sen konuş be abim sahi sen senmisin bı sor kendine benim sana sorduğum gibi ben benmiyim diye hakikati kalbinde ara sana yol olur dört şeritli otoban emeklemek yerine koşar olursun emin ol bundan sahi sen adem oğluydum dimi kalbine sahip çık herşey orda bunlara cevap yoksa özele gel dertleşelim güzel abim🙂🙂🙂

Eyvallah saolun hocam