Hayır, yanlış anlama beni senin imanını itikadını ölçecek değilim kardeşim. Muza tapacak halin yok ya. Fakat İbadetler, zikirler, sende bir şeyleri mutlak olarak değiştirir. Olayı yine havas mevzuuna bağlama. Zikir çekince acayiplikler yaşamak gibi de düşünme. Teslimiyet artar, aşk artar, muhabbet artar, göz yaşı artar, bırak birşey istemeyi kendi namına hiç birşeye layık olmadığın bir halde hissedersin. Öyle seversin sadece seversin. Verse de seversin vermese de seversin. Dua dan murad arzu ettiğinin gerçekleşmesi falan da olmaz, onunla iletişimde olmanın hazzı yeter bir yerden sonra nasip olursa.İmanın dereceleri var bir araştır. Taklidi iman ile başlıyor teee hakkal yakinlere kadar uzayan bir tekamül süreci var. Bu ilerleyiş nispeti sendeki şüphenin şekin kaybolup teslimiyetin artmasına da sebep oluyor.Çok bildiğimizden değil de işte maksat muhabbet olsun. Sen de bana akıl verme hacı, vereceksen bana para ver diyen dertli modundasın şimdi. Ne desek boş.Senin için dünyan ve ahiretin adına hayırlı mı bu ilim en azından bir istihare bari yapsaydın be kardeşim. Gecen hayır olsun

Okuduğum kitaplarin haddi hesabi yok gittigim her şehirde sahaflari dolasip kitap toplamaya çalışıyorum. Nefsin mertebelerini de bilirim seyri suluku da ama bilmek yetmiyor hissiyat lazim. Bende duygulari yüzeysel yasayan bir insanim benimde eksim bu oluyor. Hayatin zorluklari karsisinda umursamaz olmaya calisirken baska seyleri de umursamaz olduk farkinda olmadan. Sert görünmeye ezilmemeye calistikca gercek sert olduk duvar gibiyiz sinegin üstümüze kondugunu hissetmiyoruz bizi anca balyoz paklar..

Peygamber Efendimiz (asm) Mekke’nin fethine hazırlanıyordu. Herkes fedakârca katılımda bulundu. Fakat Hazret-i Ebu Bekir (ra) gibisi yoktu. Hazret-i Ebu Bekir (ra) ne evinde, ne üstünde başında hiçbir şey bırakmamıştı. Tek bir abası kalmıştı ve abasını üstüne atmış, abasının uçlarını göğsünde dikenle iliklemişti.
O sırada Hazret-i Cebrail (as) geliverdi. Peygamber Efendimiz’e (asm) selâm verdi ve dedi ki:
“Ne oluyor Ya Resulallah! Ebu Bekir’i abasını dikenle iliklemiş görüyorum.”
Peygamber Efendimiz (asm) buyurdu ki:
“Ya Cebrail! Bütün malını cihad için harcadı.”
Cebrail (as):
“Allah ona selâm ediyor ve soruyor ki, ‘Bu yoksullukta benden razı mıdır?”
Sevgili Peygamberimiz (asm) Sıddık-i Ekber’e (ra) dönüyor:
“Ya Eba Bekir! Cebrail, Allah’tan sana selâm getirdi. Rabbin senden: ‘Ebu Bekir benden razı mı, değil mi?’ diye soruyor.
Bunun üzerine Sıddık-i Ekber (ra) ağlıyor ve diyor ki:
“Ben Rabbime nasıl darılırım? Ben Rabb’imden razıyım, ben Rabbimden razıyım!”
Yani kisaca sen teslim ol gerisini allah bilir

hz abdul kadir geylani sey demisdi sabr edene saha buyuk mukafaati var ha burda ha ahirete belki bunca ilime ragmen olmamasi kabinin buyuklugundendir olumsuz dusunmek gereksiz isyankar olmakda sacma teslim ol sabr et tevvekul yani gayret eteye dua etmeye devsm yani bence sen bunxa ilime sahipsen biraz daha gayret rt demiyorum bolca gayret etmeye devam et muaffak olursun ha ömrün yeter ha yetmes ama allah el adl dir kafire rizkini veren seni de unutmaz allah demeye devam

Benim bundan şüphem yok kardeşim bir cok kez şahit oldum param bitti lazim oldu rabbim bir kapi açtı is teklifi geldi bunu bir cok kez yaşadım dua falan etmedim Allah kulundan habersiz olur mu hiç. İhtiyacını verir. Ama özellikle bir seyi istediğimde olmuyor nedense ters tepiyor. İstemediğim karsima cikiyor nasıl iş anlamadim.

Hayırlısı diyelim Allah gönlüne göre versin kardesim

kul ne der mevla ne der acep

Sana hak veriyorum kardeşim. Ama şahsi fikrim sanal alemdan hiçbirşey bekleme. Burayada konu açarak içini dökmüşsün. Sanal alemden kimse vebale girmek istemez, adamlar işin içinde çünkü. Bazısı da ketumluğundan paylaşmaz o ayrı.

paylasan var eksiksiz olarak bazı şeyleri nasipte varaa gorur burdami ordami bilemem

Vardır elbet ama arkadaş çok kitap okuduğunu, birtakım zikirler yada davetmi deyim artık yaptığını belirtmiş ama cevap alamamış. Haklı olarakda kimse yardım etmediği için sinirlenmiş. Reelde de çok koşturmuş. Ama bence herşeyin bir kırılma noktası vardır. Tam vazgeçtiğin, olmadı olmucak tarzı cümleler dönüm noktasıdır aslında.