Alıntı:
Acelya Nickli Üyeden Alıntı
Akrabalarım hiç beni arayıp sormuyor. Her işlerine koşarım. Hep güler yüzlüyümdür. Ama hiç evime gelmezler ben aramasam aramaz sormazlar. Ellerden duyarım hayirli işlerini vs hemen koşar yardıma gider kendimi paralarım. Ama sanki beni bir obje gibi görürler. Ne cuma mesajı ne kandil mesajı ne de evime gelme.. sanki ben görünmez birisiyim veya pisliğin tekiyim. Kendimi çok değersiz hissediyorum.
|
Şimdi güzel kardeşim ben de senin gibi bir insanım ama kısmen değiştim diyelim. Öncesinde kimin bir ihtiyacı olsa hemen koşar ne olursa olsun yardım etmeye çalışır kendimi paralardım ama bunun da bir sınırı var. Ondan sonra ne ararlar ne de sorarlar çünkü sadece menfaat ilişkisi var. O anlık onlara iyi geliyorsun ama sonrasında boş. Öncelikle insanın kendisine öz saygısı olması gerekir beni yanlış anlamayasın seni yargılamıyorum. Ben de aynı yollardan geçtim. Beni arayanı arar, beni soranı sorarım kimseye eyvallahım yok hayatıma gelmek şsteyen gelir çıkmak isteyeyn içinse dur demem kapının yolunu gösteririm git deirm yoksa sadece sen üzülmüş olursun.