Hayırlı cumalar havas okulu ailesi.
Allah'ın rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

Benim sorum. İnsan olarak dünyalık ve ahiret hayatı için çeşitli hacetlerimiz oluyor hâliyle. Uzun zamanlar dua ediyoruz. Terkibler okuyoruz. Duamız kabul olduğunda bunu aile eş arkadaş kısacası cevremizle paylaşmalı mıyız. Paylaşmak doğru mu. Yani ben bazen çenemi tutamıyorum sonra pişman oluyorum. Sebebini de bilmiyorum bu pişmanlığın. Ama karşımdakine anlatırken ki niyetim şu; duaya başlamadan once mutlaka tövbe edip arınması. Tek tek günahlari Allah'a itiraf edip pişmanlık duyarak ettiğim tövbe ile Allah'a bu kadar yakın hissettiğim anları cevremdekilerinde yaşaması. Uzun zaman yapilan tovbelerden sonra yaptığı Duaların lezzeti ve ikrami. Niyetim bu oluyor anlatırken. Ama duam kabul oldu diye de ağzımdan kaçırıyorum cekinerek. Sonra aliyor beni cümleye dokemedigim bir pismanlik.

paylasmazsan paylasmama imkanın olur
ama paylasırsan paylasmama imkanın olmaz
paylasmamak daha hayırlı gibi

Paylaşmassanız daha iyidir.Aynısını yaptım söyledim sır bozuldu.Başkalarına tavsiye verirken şöyle bir dua varmış internette okudum oradan gördüm okumalısın derseniz daha iyi olur.

Sırrın temizlenmesi için hocalarımız bi paylaşım yapmışlardı ama hatırlamıyorum.

sabah namazından sonra yerinden kalkılmayarak allahım senin bana verdiğin sırrı el fettah isminle temizlemeye niyet ettim sen benim sırrımı temizle ya rab denilir
ve dikkat el fettah diye niyet edilir ya fettah diye çekilir
sağ eli kalbin üzerine koyup
498 ya fettah çekilir

Sırrı temizlemeye niyet derken anlayamadim. Hangi sırrı temizlemek. Açıklayabilir misiniz

bir lutuf verilir insanın içinden geçeni okuma gibi (örnek)
sen bunu bak senin ne düsündüğünü içinden geçeni biliyorum dersen
çok gitmez o lutuf senden alınır tövbe olarak sır temizleme dediğimiz bu yapılır

eskisi kadar iyi olmasada geri gelebilir/gelir

Doğru değil. En basitinden araya ister istemez riya girer bütün amelleriniz çöp olur.

Anladım doğru. Suan burada fikir danışmak adına da böyle durumlarimin olduğunu söyledim burada anlatmış olmamda etkiler mi acaba. Yani sizin verdiğiniz örneğe benzer başka durumlarim da var. En iyisi ağzımı hiç açmamak. 😀

Haklısınız. İnanın içimde riyalik bir. Durum yok karşımdaki diyor ki mesela. Dua ediyorum olmuyor vs. Bende soruyorum duanın kabulü şartlarını yerine getiriyor musun diye sonra dostane diyorum tövbe et bol salavat getir bütün günahlarını sakin sessiz bir köşede cümleye dok ve af dile sonra duanı söyle dile getir. Bir süreden sonra tövbe ettikce duanda istediğin şeyin senin hayrina olacağının eminligini ve rahatlığını yasiyorsun falan derken benim duama geliyor söz bir sekilde ve hani bende nasıl denir Allah'a bukadar yakın olduğumu hissetmenin heyecanı mi denir. Bilmiyorum. Tamamen karşımdaki de benim hissettigimi hissetsin istedigimden.
Ama dediginiz gibi belki de zamanla riyaya dönebilir. Tedbiren ben ağzımı acmayayim. Sükut u ogrenip pratik yapmalıyım.

eğer olan şey seni Allaha yakınlastırdıysa azını açmanı pek önermem