Lise yıllarımda en büyük hayalim Ankara'dan iyi bir üniversite kazanmaktı. Etrafımdaki herkes kazanamayacağımı söylüyorlardı. 2 sene boyunca çok çalıştım ve inandım. İbadet de ettim. Sonra oldu istediğim yeri kazandım. Ama gerçekten inanmıştım. Şimdi 3.sınıfım. Çalışmaya devam ediyorum. Bu sefer de iş bulamazsın diyenler oluyor ama kulak asmıyorum. Gerçekten inanıyor ve çabalamaya devam ediyorum. Geçen seneden beri hoşlandığım birisi var. Annesi okul bitince bizi baş göz etmek istiyor yani niyeti var. Çocukla henüz tanışmadık işimizi elimize almadan bu iş olmaz. Herkes olumsuz konuşuyor. Halbuki çocuk evli veya nişanlı değil, sevdiği birisi de yok. Kötü biri de değil. İnsanlar hep beni yanlış yönlendirmeye çalışıyorlar. Yok bu iş olmaz, yok o seni beğenmez vs vs bu liste uzar gider. Herkes müneccimmiş gibi olumsuz konuşuyor. Ben normalde pozitif düşünen birisiyim. Ama bu negatif insanlar benim de enerjimi emiyorlar. Bazen korkuyorum bu negatif insanların düşünceleri yüzünden nazar değecek diye. Ama güzel bi olay başıma gelince de çenemi tutamıyorum. Bu huyumdan nefret ediyorum ama değiştiremiyorum. Kötü insanların kötü enerjilerinden nasıl korunabilirim? Bir de insanlar olumsuz konuşunca gerçekten de başımıza olumsuz şeyler mi gelir? Gerçekten inanarak istediğimiz şeyleri elde edebilir miyiz?