"aşk, bir kişi ile geriye kalan herkes arasındaki farkın çok fazla abartılmasıdır." Bence..

Ya sizce nedir aşk?

Daha neler! Aşk bir cümleyle anlatılacak şey mi? Sadece aşka değil; bunca şiire, şarkıya, aşk destanlarına da haksızlık olmaz mı bu?
Yukarıdaki cümle de güzel aslında; ama geçenlerde bir yerlerde öyle okurken şöyle bir şeye tesadüf ettim ve çok hoşuma gitti:

“Aşkı taşıyan her kalbin muhkem olduğunu zannediyordum oysa. Meğer aşk, indiği kalbi ihya ediyordu ya, ihya edemezse yok ediyordu. Kazasız belasız kurtulmanın imkanı yoktu.”

Körebe oynamaktır,hepimiz başta kördük, sonunda ebemizi gördük...yani gözler açılınca demek istedim, yanlış anlaşılma olmasın
🤣🤣🤣🤣

Aşk ticaret değil teslimiyettir ...

Aşk bır insanın gercek yüzünü gorene kadar ki saflık hali bana göre. Bilmeden, görmeden ,duymadan o kişi hakkında beslediğin güzel duygular bütünü, kör birinin gözünün açılması gibi sonrası da ,bütün duyuların etkisini yitirip sadece olması gerekeni gormesı hali..

Doyumsuzlukla yanan varliklara ithafen yazilmis aptalligin en saf ve de en harika olani, destansi uyusturucu… o yuzden “bulutlarin ustunden biraktim ben kendimi. Sonunu dusunmeden duygular sarinca beni” demis bir modern cag ozani 🙂

Freud aşkı hipnoza ilişkin bir büyü etkisi olarak görür. Bunu en günümüzde aşk bükücüleri,baştan çıkarmanın gücü adına insan suretiyle gezen eroslar yapabilirler. 🙂
Lacan ise aşkı tarif için yeni bir kelime sunar ;“L'hainamoration” yani; haine, amour, admiration,
(nefret, aşk, hayranlık)
“Ayna, ayna, söyle bana kim daha güzel?”
öteki üzerindeki kendi yansımızda kendimizden ya nefret eder ya da aşık oluruz .Aşk başkasından faydalanılarak kendimize yapılan bir aynalamadır. Varoluşumuzun bi'tezahürüdür.

"Aşk bile salt fizyolojik bir sorundur. Bizim öz irademizle hiç ilişiği yoktur. Gençler sadık kalmak isterler, kalamazlar; yaşlılar sadakatsizlik etmek isterler, edemezler. Söylenecek söz bundan ibaret."

TEK HECE

Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü.
Bir gül için can evinden tutuştu.
Yüreğine Toroslar'dan çığ düştü.
Yangınımı söndürmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eylerim tac ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim'i,
Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryüzünde ben ürettim veremi.
Lokman Hekim bulamadı çaremi.
Aslı için kül eyledim Kerem'i.
İbrahim'in atıldığı kor benim...

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di.
Hatrım için yüce dağlar delindi.
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi.
Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle Mevlana'yı döndürdüm.
Yunus'umla öfkeleri dindirdim.
Günahımla çok ocaklar söndürdüm.
Mevla'danım, hayır benim, şer benim...

Kimsesizim hısmım da yok, hasmım da
Görünmezim cismim de yok, resmim de
Dil üzmezim, tek hece var ismimde
Barınağım gönül denen yer benim

Benim için yaratıldı Muhammed
Benim için yağdırıldı o rahmet
Evliyanın sözündeki muhabbet
Embiyanın yüzündeki nur benim

Ben aska inanmiyorum en guzel ask Allaha olan asktir sezai karakoc ne guzel demis uzatma dunya surgunumu benim demisya iste oyle