Şimdi herkeste olan bir durumdan bahsetmek istiyorum.hayat temposundan mi?yiyip ictiklerimizin psikolojiyi etkilemesinden mi?
Sizce neden?

Şükürsüzlükten ...

Bencillik...
Ben odakli ben merkezli yaşamlardan nefsi emmarelerin sesinin yüksekliği. "Benim ne yaşadığımı biliyor musun? Benim ne cektigim, benim gördüklerim..." gibi sözlerle mikrofonu tamamen kendimize cevirince sadece kendimizi görüyoruz.
Dünya imtihan dünyası hepimizin bir imtihani var. Bazen sekil degistirir. Annen olur evlenirsin esin olur, cocuk dogunca cocukla olur, is yerinde is arkadasin patronun olur.
Her sıkıntıyı halkeden yaratan Allah diye bilip buna göre davraninca tahammül ettigimiz insanlar degil sabrettigimiz imtihanimiz olmaya baslar.

Ben deccaliyet sisteminin açık açık insana yansımasının bizzat halı diye düşünüyorum bunu.. hep daha fazla istiyoruz ve eyvallahi olmamak hoş geliyor bundan ziyade tahammülsüz =Sabra karşıtlık. Allah Kuran'da namazı dahi sabır konusu ile anar sabırlı tahammüllu insan illa ki kurtuluşa erecektir işte bu tahammülsüzlük yokuş aşağıya gittiğimiz göstergesi.. yediklerimiz için zaten peygamber; neyi yersen o sun der. Büyük mesaj var burada. Kısaca ahir zamanın bizzat açık alameti bu tahammülsüzluk çukurundan kurtulabilenler en hayırlı olanlarımız olacaktır çünkü imtihan konusunu kalben anlamış ve idrak etmiştir biz tahammülsüzluk le imtihanı°yaradilis gayesini Haşa inkar ediyoruz . İşte deccaliyetin başarısı..

Yiyecek konusunda cok vahim durumdayiz.yani kirlilikten zehirli atiklarin bulasmadigi yer yok gibi dağ taşta olsak bile

Kesinlikle öyle ve şöyle de bir şey var Peygamberimizin sık oruç tutması yani tabiri caizse ( açlık) yine tabiri caizse ( sabır ibadeti olan bu oruç) meselesi büyük mesaj veriyor.. oruç halini hal de yaşayan kişi tahammüllü olur bizlere Allah yardım etsin..