İnsan derdine derman mı aramalı? Yoksa Derdi vereni mi bulmalı?
Bu merakım şundandır.
Bir sağlık problemimiz olduğunda doktora gidiyoruz, ona bizde ki sorun gördüğümüz halleri anlatıyoruz. O da bize iyileşmemiz için reçete verip gönderiyor.
İyileşirsek konu orda kapanıyor.
Peki, Herşeyi Hakkıyla bilen Rabbimden isterken de böylemidir? Yani halimizi anlatıyoruz(itiraf ediyormuşuz... Bunu çok geç farkettim) O bizi iyileştiriyor ve konuyu orda kapatıyormuyuz.
Kendim için bir şey söylemem gerekiyorsa, evet ben nefsime yenik düşüp konuyu orda kapatmıştım, çünkü dermanımı bulmuştum.
Yaklaşık 20 yıl sonra farkettimki mesele dert değil, derdi veren dermanı veriyormuş zaten, mesele O senin yanındayken, sen O nun yanında olabiliyor musun?
Yani benim için konu, derde derman aramak değil, derdi bize verenin yanında olmakmış mesele...

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Her kapı ona çıkıyor sadece hastalıkta değil ki..

Rezzak esması açlığı istersen Şafi esması hastalığı istiyor,tecelli edeceği zamanı bekliyor ve kulundan bunu duymak istiyor.Herşeye muhtaç yaratıldık,her vakit herşey için benim kapıma gel diyor bence

İrade vermiş ama dilese bizi günahada sokmaz,hastada etmez,açda bırakmaz.Bunların hepsi olurken kapıma gelmeyi hatırliyacak mısın ? Benden mi istiyeceksin ? gibi imtihanlar mevcut bence..

Bu ayetlerde bazı ipuçları var düşünce ehli için

Gemiye bindikleri zaman dini Allah’a has kılarak O’na dua ederler. Onları kurtarıp karaya çıkardığı zaman ise bir de bakarsın ki, Allah’a ortak koşuyorlar. (ANKEBÛT suresi 65. ayet)

İnsana bir sıkıntı dokundu mu, gerek yan üstü yatarken, gerek otururken, gerekse ayakta iken (her hâlinde bu sıkıntıdan kurtulmak için) bize dua eder. Ama biz onun bu sıkıntısını ondan kaldırdık mı, sanki kendisine dokunan bir sıkıntı için bize hiç yalvarmamış gibi geçer gider. İşte o haddi aşanlara, yapmakta oldukları şeyler, böylece süslenmiş (hoş gösterilmiş)tir. (YÛNUS suresi 12. ayet)

İnsana bir zarar dokunduğu zaman Rabbine yönelerek O’na yalvarır. Sonra kendi tarafından ona bir nimet verdiği zaman daha önce O’na yalvardığını unutur ve Allah’ın yolundan saptırmak için O’na eşler koşar. De ki: “Küfrünle az bir süre yaşayıp geçin! Şüphesiz sen cehennemliklerdensin.” (ZÜMER suresi 8. ayet)

İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirir ve yan çizer. Başına bir kötülük gelince de yalvarmaya koyulur. (FUSSİLET suresi 51. ayet)

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Evet, her kapı ona açılıyor. (örnek olması açısından sağlık kullanılmıştı)
"kulundan duymak istiyor" doğrudur. Bu benim için en azından geç farkettiğim bir durumdu. Yani sadece kötü günüm de hatırlıyordum. Burada sizin yazılarınız da çok gördüğüm "tefekkür etmek" edebilmek meselesi gerçekten önemli, belkide ancak bu durumda hem iyi hemde kötü günümüz de Rabbimizi anacak duruma gelebiliyorum. Kötü günüm lafın gelişidir. Bazı şeyleri kavradıktan sonra insan için demesi gereken şey "Hayırda Şerde Rabbimden, Hayır olur İnşAllah" demek oluyor.
"Benden mi isteyeceksin", Kimden nasıl istediğimiz önemli. Elhamdülillah onuda Rabbimiz Öğretiyor bize Sevdikleriyle
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Ayetler için Allah razı olsun, İnşAllah "Allah'tan isteyenler ve kurtuluşa erenler" içinde vaktin olursa bir kaç ayet ilave edersin. Burada belirttiğin ilk ayetle ilgi birkaç şey söylemek istiyorum. Bazen böyle ayetleri düşünürdüm, nasıl oluyor da Kurtuluşa erdiklerinde hemen şirk koşabiliyorlar diye, bunu biraz irdelediğimde "gizli şirk" ile karşılaşmıştım.

Fetih ve Hidayet Sahibi Rabbim bizi korusun.
Hidayet ve Hayırlı Fetihler nasip etsin.

Amin kardeşim. İltimasi dua