Filozof Nickli Üyeden Alıntı Yukarıda yazmıştım ama yinede bi eklenti yapmadan geçemedim. Masturbasyon ne ilk çaredir ne de son çare. Allah hiç bir derdin şifasını günahta koymaz. Kimisi bunun aksini iddia ederse Allaha iftira atmıştır. Masturbasyonunun küçük, ufak günah gibi görülmesinde İslam Mubelliğlerinin suçu büyük. Her sarıklı, sakallı geçmiş islam postuna fetva verir. Ya hu, insan boynunu insanların cehenneme gitmesi için köprü yapmaz!

fetva vermekle mükellef olan kişiler yada yetkili merciler fetvalarına esas bir takım değerleri, kriterleri esas alırlar. kur an sünnet icma kıyası fukaha gibi. işte bu sebeple dinde asıl akıl değil nakildir. sahih ve sabit olmak kaydıyla. akıl bunu çözğlemek dğerlendirmek için vasıtadır.akıl da Allah ın bir mahlukudur. bu sebeple mahluku halıkın sözlerine yada peygamberlerinin sözlerine denk tutmamalıdır. bu meyanda mesele ile alakalı bir kaç nakil serdetmek yerinde olur

İstimnânın fıkhî hükmü, eylemin bizzat kendisi ve ibadetlere etkisi olmak üzere iki açıdan ele alınmaktadır. Başta İmam Mâlik ve Şâfiî olmak üzere fukahanın çoğunluğu, eşlerin dışında herhangi bir cinsel tatmin yolu arayanları haddi aşan kimseler olarak niteleyen âyete (el-Mü’minûn 23/5-7) ve, “Sizden evlenme çağına gelip de buna güç yetirenler evlensin, evlenmeye imkân bulamayanlar ise oruç tutsun” (Buhârî, “Nikâḥ”, 2) hadisine dayanarak istimnâyı haram saymışlardır. Bu âlimler ayrıca, tövbe etmedikçe kıyamet günü Allah’ın yüzüne bakmayacağı ve temize çıkarmayacağı bildirilen yedi zümreden birinin de “eliyle evlenenler” (istimnâ yapanlar) olduğunu bildiren hadisle (İbn Kesîr, III, 239; Müttakī el-Hindî, XVI, 90-91), “Eliyle evlenen lânet olunmuştur” hadisini delil gösterirler. Fakat bu hadislerden ilkinin bir anlamda zayıf (garîb), ikinci rivayetin ise asılsız olduğu belirtilmektedir (Ali el-Kārî, s. 376; Aclûnî, II, 449). Çoğunluğun bu görüşüne karşılık kendisinden nakledilen bir rivayette Ahmed b. Hanbel, istimnâyı hacamatta olduğu gibi vücuttaki bir fazlalığı atmak şeklinde değerlendirerek câiz görmüş, İbn Hazm ise kişinin cinsel organına dokunmasının mubah olduğunu, buna cinsel tatmin niyetinin eklenmesinin de harama yol açmayacağını ifade etmiştir. Ancak bu âlimler de istimnâyı edep ve nezahete aykırı görerek mekruh saymışlardır.

Özellikle Hanefîler ve Hanbelîler, kişinin kendi kendisini uyarıp cinsel tatmine ulaşmasını haram sayarken normal olarak cinsel duygusu baskın gelen ve bundan dolayı sıkıntıya düşecek veya sağlığı etkilenecek olan bekârla eşiyle ilişki kurma imkânı bulamayan evlilerin istimnâ yapmalarında sakınca görmemişlerdir. Hatta zinaya sapma korkusunun bulunması durumunda daha hafif bir günah olması sebebiyle bunun gerekli olduğu belirtilmiştir (Kādîhan, I, 46; Takıyyüddin İbn Teymiyye, I, 73; Buhûtî, VI, 125; İbn Âbidîn, II, 399; IV, 27). Nitekim bazı sahâbî ve tâbiîlerin istimnâyı câiz gördükleri, savaşa çıkıldığında buna başvurulduğu ve zinadan korunmaları için gençlere tavsiye edildiği nakledilmekte (İbn Hazm, XI, 392-393; M. Revvâs Kal‘acî, bk. bibl.), fakat buna zaruret durumunda başvurulması ve alışkanlık haline getirilmemesi gerektiği de belirtilmektedir.

diyanet islam ansiklopedisi

ebu ubeyde bin cerrah Nickli Üyeden Alıntı fetva vermekle mükellef olan kişiler yada yetkili merciler fetvalarına esas bir takım değerleri, kriterleri esas alırlar. kur an sünnet icma kıyası fukaha gibi. işte bu sebeple dinde asıl akıl değil nakildir. sahih ve sabit olmak kaydıyla. akıl bunu çözğlemek dğerlendirmek için vasıtadır.akıl da Allah ın bir mahlukudur. bu sebeple mahluku halıkın sözlerine yada peygamberlerinin sözlerine denk tutmamalıdır. bu meyanda mesele ile alakalı bir kaç nakil serdetmek yerinde olur . İstimnânın fıkhî hükmü, eylemin bizzat kendisi ve ibadetlere etkisi olmak üzere iki açıdan ele alınmaktadır. Başta İmam Mâlik ve Şâfiî olmak üzere fukahanın çoğunluğu, eşlerin dışında herhangi bir cinsel tatmin yolu arayanları haddi aşan kimseler olarak niteleyen âyete (el-Mü’minûn 23/5-7) ve, “Sizden evlenme çağına gelip de buna güç yetirenler evlensin, evlenmeye imkân bulamayanlar ise oruç tutsun” (Buhârî, “Nikâḥ”, 2) hadisine dayanarak istimnâyı haram saymışlardır. Bu âlimler ayrıca, tövbe etmedikçe kıyamet günü Allah’ın yüzüne bakmayacağı ve temize çıkarmayacağı bildirilen yedi zümreden birinin de “eliyle evlenenler” (istimnâ yapanlar) olduğunu bildiren hadisle (İbn Kesîr, III, 239; Müttakī el-Hindî, XVI, 90-91), “Eliyle evlenen lânet olunmuştur” hadisini delil gösterirler. Fakat bu hadislerden ilkinin bir anlamda zayıf (garîb), ikinci rivayetin ise asılsız olduğu belirtilmektedir (Ali el-Kārî, s. 376; Aclûnî, II, 449). Çoğunluğun bu görüşüne karşılık kendisinden nakledilen bir rivayette Ahmed b. Hanbel, istimnâyı hacamatta olduğu gibi vücuttaki bir fazlalığı atmak şeklinde değerlendirerek câiz görmüş, İbn Hazm ise kişinin cinsel organına dokunmasının mubah olduğunu, buna cinsel tatmin niyetinin eklenmesinin de harama yol açmayacağını ifade etmiştir. Ancak bu âlimler de istimnâyı edep ve nezahete aykırı görerek mekruh saymışlardır. Özellikle Hanefîler ve Hanbelîler, kişinin kendi kendisini uyarıp cinsel tatmine ulaşmasını haram sayarken normal olarak cinsel duygusu baskın gelen ve bundan dolayı sıkıntıya düşecek veya sağlığı etkilenecek olan bekârla eşiyle ilişki kurma imkânı bulamayan evlilerin istimnâ yapmalarında sakınca görmemişlerdir. Hatta zinaya sapma korkusunun bulunması durumunda daha hafif bir günah olması sebebiyle bunun gerekli olduğu belirtilmiştir (Kādîhan, I, 46; Takıyyüddin İbn Teymiyye, I, 73; Buhûtî, VI, 125; İbn Âbidîn, II, 399; IV, 27). Nitekim bazı sahâbî ve tâbiîlerin istimnâyı câiz gördükleri, savaşa çıkıldığında buna başvurulduğu ve zinadan korunmaları için gençlere tavsiye edildiği nakledilmekte (İbn Hazm, XI, 392-393; M. Revvâs Kal‘acî, bk. bibl.), fakat buna zaruret durumunda başvurulması ve alışkanlık haline getirilmemesi gerektiği de belirtilmektedir. diyanet islam ansiklopedisi

Filozof Nickli Üyeden Alıntı Cerrah, Kuran, Sünne Ehli Beyt, Akıl mantık ile uzlaşmayan hiç bir kaynagı kabul etmiyorum. İstimnanı savunmak yerine ondan kurtulmak için yollar aramak onu destekleyen kaynaklardan daha afzaldır. Bu konuda çok eminim ve Kiyamet gününe kadarda yazdıklarımın arkasındayım Eminligim o hadde ki, mubahele bile yaparım. Dileyen buyursun eger bu işi destekleyen kaynaklarından emin ise. Vesselam

ebureyhan Nickli Üyeden Alıntı Benim bir sorum var ve size sormaktan haya ediyorum ama genc yas gruplarinda en cok karsilastigim sorulardan bir tanesi ve Benim ise, bu soruya Kur'an ve sünnetten delillerl e cevap verecek bir bilgim yok. Sizden bu konuda bana yardımcı olmanızı ümit ediyorum. Eğer sorum uygun değil ise Allah Teâlâ'dan beni bağışlamasını diliyorum .Fakat biz, müslümanlar olmamız hasebiyle ilim talep etme konusunda utanmamamız gerektiği kanaatind eyim. Soruma gelince, İslâm'da elle boşalmak (istimnâ) câiz midir?

ebu ubeyde bin cerrah Nickli Üyeden Alıntı müminler dini konularda fetva ararlarken havasokulu.comdaki fizlozof ne diyor diye bakmıyorlar. önemli olan müçtehid imamların ne dediği sahabeyi kiramın sahih hadislerin ne dediğidir. ehli beyt meselesine gelince ehli beyt kur an ve sünnetteki karşılığı ne ise ehli sünnet ve cemaat ona gereken hassasiyeti göstermiştir.. akıl mantık imanı kuvvtlendiriyor takvamızı artırıyorsa ne ala yoksa kafir ve müşriktede akıl var ama onlardaki akıl ancak dünyayı yaşanmaz hale getirmeye yarıyor.önemli olan sahih nakildir. helede aklı nefisin eline ver bak neler yapıyor eşrefi mahlukata. akıl nezih itikatle değer kazanır.salt akılla hüküm icra olunmaz.akıl imanın elinde değer ve anlam bulur.

Filozof Nickli Üyeden Alıntı Aynen okudugun gibi 12 İmamın için hatta 124 bin Peygamber için "aleyhis selam" ibaresi kullanılır. Bizim inancımız bu yönde, Kuran ve Ehli Beyt yolu. Selametle.

12 iman veya imamiye veya isna aşeriye olarak bilinir. a.s. ifadesini imammiye şiası kullanır. 12 imam olarak bilinen ehli beyti rasulullah nesli içerisinde imam olan hz.Ali r.a. hz. hasan r.a.fiilen imam (devlet başkanı olmuşlardır.) bunun hariicinde fiilen imam olan yoktur. imamet iddiasıyla ortaya çıkanda zeyd bin Ali zeyneli abidin dışında kimsede olmamıştır.
imamet imamiye şiasında iman konusudur. imamete inanmayan müslüman değildir. onlar için nasibi tabirini kullanırlar.
5veya 6 sahabe dışında ashabın tamamını redderler. rivayetlerini kabul etmezler.
imamların peygamberler gibi masum olduğuna günah işlemediklerine,peygamberlerin asli görevinin imameti ilan ve ikame olduğunu bunu yapmadığı zmanda peygamberlik vazifesini yapmış olmayacağını iddia ederler.
12. imam gaybubete çekilmiş kıyamete yakın gelecek ve nasibileri öldürecektir.


nasibi kimelere denir
Nâsibi, nefret sahibi olan, kindar anlamında Arapça kelime. Şii Müslümanlar tarafından, kendi bakış açılarına göre, sıklıkla, Ehli Beyt'e ve Ehli Beyt takipçilerine düşman olanlar, onlardan nefret edenler için kullanılan kelimedir. Bu tabir, Şiiler tarafından, çoğunlukla Sunnileri tanımlamak amacıyla kullanılmaktadır.
bilgi vikipediden alınmıştır.

beğendinizmi ?