Konu Allah'ın isimleriyle ilgili.
Okumaktaki amaçlar ve verdiği güzelliklere kapılmak.

Bi asıl amacı maneviyattır ama kul olarak
esma okuduğumuz da yeryuzundeki isteklerimiz içinde okuyoruz. Örneğin ve huvel kaviyyul aziz zikrini çekiyor kişi diyelim.


Bir süre sonra insanlar göz teması dahi kuramıyor kontrol altına alabiliyor yuzune bakmayacağı insanın dikini susturabiliyor özgüveniyle. Mutluluk hormonu salgılıyor mesela. Kişi buna kendini kaptırıyor verdiği bu ozguven için okumaya basliyor maneviyat kaybolup gidiyor diyelim işe bu şirke girer mi konunun asık amacı

Kişi çekilen zikirin faziletini arif olmadıkça yasamaz,hepsi Allahın lütfü keremiyle nasip ettiği şeylerdir.Maneviyat çok zikirle olmaz Allahi tanimakla marifetullah ile olur.Allahin bize bildirdiği işlerini tanımak kainatın işleyişini bilmek yaratılış hakikatini kavrayabilmektir marifetullah çok zikir çektim 2 adım daha yaklaştım değil..Bu arada bu zikirde bu dusuncede kişi şirke girmez ama Allahi tanımadığı için nefis perver niyetlerle zikire asılır yakın zamanda şeytanın kucağına oturur.Ben birisi tanirim hayatında ne bi zikre ne duaya 1 2 ay devam etmiştir ama bir ilimler vardır aklın durur.Bu kişi ilahi rızayı baz alarak yaşıyor ve Allahi bizden iyi tanıyor..Olmasi gereken bilinç ve şuurda olunmadıkça yarardan çok zarar olur.

Naçizane kanım, zikrin etkilerini görür devam ettikçe, ama dünyada herşey imtihan olduğu gibi ilim de bir imtihandır. Bu ilmi ne için ve ne yolda kullandığın önemlidir. Çünkü hadiste buyrulduğu üzere Allah ilmi dileyene verir. İyi yolda kullanana verir veya niyeti iyi olana verir demiyor, dileyene, isteyene, uğraşana verir diyor. Bununla beraber istidraç diye birşey de vardır. Dolayısıyla ilmi elde ettikten sonra artık senin imtihanındır, bunu kendinden bilip kibre ve şirke de düşebilirsin. Allahtan bilip iyi ve doğru için de kullanabilirsin. Bu noktada marifetullah ve ilmin ayrı şeyler olduğunu düşünüyorum. En doğrusunu Allah bilir.

Maneviyattan ziyade Allah'a yakinlik onu hep yaninda hissetmek buda ilimle ve içten gelen bisey.
Zikirler bu yolda namaz en basta olmak uzere degilmidir zaten

---------- Post added 09.09.18 at 16:39 ----------


İşte orada başlıyor imtihan ya.
Bir gün bilerek susmak bir gün kibirlenmek benimkisi. Tamamen ya susup kalmak veya tamamen kibir yok. Nefsin hangi mertebesi bu acaba. Haramdan gozumu hemen cekiyorum ama insanlarda hangimiz ustun dusuncesiyle esmalarin vermis oldugu enerjiyi sanki onu ezmek icin kullaniyomusum gibi hissediyorum iste sonra tövbe namazları hayatıma dahik oluyor ama ertesi gn yine aynı ilimlemi imtihan oluyorum. Benim tarikatimda yok mürşidimde kayboluyorum her gün ilahi ve şytani dusunceleri birbirine karıştırdım her günüm azapla geciyor..