Aldanış Derecenizi Ölçün!

İnsanlık tarihi boyunca hiç bu kadar çok oyuncak var mıydı acaba? Oyuncak deyince oyalayan herşeydir kastettiğim. Her yaşa göre çeşit çeşit ve rengarenk oyuncaklara sahibiz...

Bir oyalanma yarışına uyanıyoruz her sabah. En çok, ya da en havalı kim neyle, nasıl oyalanacak yarışı!

İnsanoğlu hiç bu kadar çok seçenekle karşı karşıya ya da başbaşa kalmış mıydı? Kıyafetler, yiyecekler, içecekler, kitaplar, görüntüler, sesler, sevinçler, hatta acılar.. Her biri saymakla bitecek gibi değiller!

Trafikteki yön tabelalarından bile başımız dönüyorken, bir tabelayı kaçırınca gideceğimiz hedeften kilometrelerce uzaklaşabiliyorken, hayatımıza dair tercihlerimizin ve seçtiğimiz yönlerin sonuçlarını bir düşünelim!

Herhangi bir konuda birbirimizi suçlamadan önce, bütün sesleri susturup kendimize bir bakalım. Kendinden razı olmak şeytanın en büyük çelmeleri listesinde ilk sıralarda çünkü!

Kendimizden o kadar razıyız, o kadar "ununu eleyip eleğini asmış" modundayız ki, tek gördüğümüz başkalarının ne yaşadığı!..

Kendinde hata noksan görmeyen insan, hayatına çeki düzen vermek şöyle dursun, buna niyetlenmiyor bile!..

Kendinizden, hayata bakışınızdan ve tercihlerinizden memnuniyet dereceniz, belki de aldanış derecenizdir, kim bilir!?

Kendinden ne kadar razıysan, kendinle ne kadar mutluysan, o kadar da aldanıyorsun!..

Sürekli acı cekmek mi lazım, Allah bol rızık ve dünyalık isteyene veriyor neden bunların keyfini sürmesin ? Isteyen kul veren Allah değil mi , bir kul dünyada rahat içinde yasayamaz mı ?