Günümüzün insanının en büyük eksikliğinden biri de vefadır. Vefasızlık moda olmuş. Eşler bir-birini aldatır, dost seni yarı yolda bırakır, kardeşler seni kuyuya atmakla kalmaz bir de üzerine taş atarlar.

Al-i İmran Suresi 76. ayet:
"Hayır! (Gerçek, onların dediği değil.) Kim sözünü yerine getirir ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsa şüphesiz Allah da sakınanları sever."

Maide Suresi 1. ayet:
"Ey iman edenler! Akitlerinizi yerine getirin. İhramlı iken avlanmayı helâl saymamanız kaydıyla, okunacak (bildirilecek) olanlardan başka hayvanlar, size helal kılındı. Şüphesiz Allah istediği hükmü verir."

Meryem Suresi 54. ayet:
"(Resulüm!) Kitap'ta İsmail'i de an. Gerçekten o, sözüne sadıktı, resul ve nebi idi."

Ayette sözde durmanın ve ahde vefanın peygamberlerin en bariz özelliği olduğu Hz. İsmail'ib (a.s) şahsında beyan edilmektedir. Bu ayetteki vaat ile Allah ve Hz. İsmail (a.s) arasında olan vaatler kastedilmiş olabileceği gibi, Hz. İsmail ile insanlar arasındaki vaatler de kastedilmiş olabilir.

Ayet-i Kerimede Hz. İsmail'in (a.s) Allah'a itaat konusunda kendisine emredildiğine sadık kaldığına işaret edilmektedir. Hz. İsmail (as) da olduğu gibi ahde vefa bütün peygamberlerin ortak özelliğidir. Burada Hz. İsmail'in (a.s) insanlara verdiği vaatte kastedilmiş olabilir. Vaadini hakkıyla yerine getirince Allah tarafından bu güzel huyu bir olgu olarak insanlara sunulmuştur. Bu konuda İbn-i Abbas'tan şöyle bir rivayet zikredilir: "Hz İsmail, bir arkadaşına, onu bir yerde bekleyeceğini vaat etmişti ve onu orada bir yıl beklemişti. Yine o, kendisinin kurban edilmesine sabır göstereceğine dair (babasına) söz vermiş ve bunu hakkıyla yerine getirmiştir, Çünkü o, "İnşallah sen beni sabredenlerden bulacaksın" demişti.