Dolanıklık mekaniğine göre düşünce denen şeyi tek başımıza gerçekleştirmiyoruz. Karşımızdaki şey bize izin verdiği için o şeye nüfuz edip düşünebiliyoruz. Tabiat gereği izinler kendiliğinden oluşuyor. Ama biz insanlar bir gün düşüncelerimizden de hesap vereceğiz. Şöyle ki bir şeye dolanıklık yapmak o şeyin seninle irtibatının başlamasıdır. Bu durumda irtibat yapanın irtibatı kesilene kadar o şeyin etkisi altındayızdır. Hiç mi düşünmeyeceğiz. Elbette düşüneceksiniz. Ama kötü şeylerden kurtulanlar hep ihtiyatlı düşünmeme rejiminde olanlardır.

Bu teoriyi okuyunca aklıma ilk olarak şu ayeti kerime geldi:

“Her kim Rahman olan Allah'ın zikrinden yüz çevirirse biz ona bir şeytan musallat ederiz. Artık o şeytan onun yakın dostudur.” Zuhruf Suresi 36. Ayet
Zikretmek düşünmeyi de gerektirir. Düşüncenin sorumluluğu da Kuranı Kerim ile başlayıp, hayatı ona göre şekillendirmeyi getirir. Düşüncenin iyi olması İçin de Kuran’dan ilham almak gerekir. Allah’ın kitabını okuyup, anlamak tüm düşünceleri ve hayatları güzelleştirir.

kişi vesvese gelir ben boyle düşündüm sanıp günahamı girdim der yok oyle birşey kişi günaha girmez sonucda bu yüzden düşüncelerden sorumnlu olduğumuuz sanmıyorum genel anlamıyla
dile getirmediğimizsürece yanlış düşüncelerinden vebal günah kazanmayız fakat düşünceler ilginç bir alem elbette

Düşündüklerimizle bağlantımız olur veya birşeyi düşünüyorsak o konu bizle bağ kurmuştur gibi bir durum var lakin bu durumda bir düşünceden kurtulmak o durumla bağı kesmenin mümkinatı nasıl olur durum pembe filleri düşünme durumuna dönmez mi?