Damarlarında necaset akan, üzerimize devrilmeye hevesli bu şehirden kaçalım!

Aynaya bakınca sadece saç, sadece kaş, sadece dudak, sadece et görülen bu şehirden kaçalım!..

Küçülelim!
Bir dev gibi yaşamıyor muyuz?
Dev aynalarıyla döşeli değil mi her yer?
O yüzden sığamıyoruz evlere, dar geliyor odalar. Az geliyor marketler dolusu gıdalar!

Küçülelim!
Bir paptyanın gölgesine sığınacak kadar küçülelim! Bir karanfilin gövdesine yaslanacak kadar küçülelim! Bir karıncayla göz göze gelecek kadar küçülelim! Bir lokmayla doyacak kadar, bir hırkaya sığacak kadar küçülelim!..

Ve kaçalım buralardan!
Çoğaltıp durduğumuz heveslerimiz, yükseltip durduğumuz kibirlerimiz, deli divane etrafında pervane olduğumuz hayatlarımız üzerimize devrilmeden, bizi mahvetmeden kaçalım buralardan!

Azıcık zorla kendini ve duy beni!
Vakit kalmadı avuçlarımızda! Çocukların gözlerinde ışık kalmadı, kemikleşti bakışlar, anlaşılmayan melodilerle kirlendi odalar, kalpler arasına uçsuz bucaksız mesafeler girdi, görmüyor musun?

Ertelemeden, kim ne der umursamadan, geriye dönüp bakmadan, helak olmadan, kaçalım!

El ele tutuşup, birbirimize tutunup kaçalım!
Daha çok ağlamadan, daha çok kanamadan, daha da çok eksilmeden kaçalım!..

Küçülelim ve kaçalım buralardan, birbirinize tutunarak kaçalım...

Yalnızım, herhangi bir cuma namazından sonra terk edilen camiler kadar. Ve kabul et Tanrım; neresinden bakarsan bak, en az senin kadar........

Böyle bir dünya olsaydı cennet cehennem var olmazdı. Zira imtihanlar da olmazdı. Ve yaratılanın bir anlamı olmazdı. Her şeyin mutlak bir zıttı olmalıki doğru yanlış bilinsin. Her şey mutlak bir kader ölçüsü ve bir düzen içerisinde yaratılmıştır.
İşte bu yüzden peygamberler Nebiler gelmiştir ve bu yüzden kitaplar indirilmiştir.
Zira Bezm-ü Eleste (Ruhların yaratıldığı zaman yer ve mekan) milyarlarca yaratılan ruhların Allah ile aht söz alması bir gerçektir.
Ve Ben sizin Rabbiniz değilmiyim dedi yaratan.
Ruhlar kimisi evet dedi kimisi cevap vermedi kimisi geç cevap verdi. Bundan sonrası sır anlatamam.
Orada sadece Akıl ve nurdan bir beden vardı.
Dünya yaratıldığında bedenler verildi. Ve imtihan süreci başladı.

Zira cennetin 7 katı vardır. İlk 6 kat Allahin cemalini dini gün cuma ve bayramlarda göreceklerdir.
Yalnız 7. Kattaki Adn cenneti sakinleri O Yüce Cemali hergün müşahede edeceklerdir. Zira adn cenneti cennetin en tepesinde ve ortasındadır. Oraya ancak Peygamberler evliyalar ve sıddıklar girebilirler. Ama Sıddık olup o cennete varis olmak için ibadetlerde doğru olmak ve insanlara iyiyi güzeli doğru olanı anlatıp tebliğ etmek gerekir.
Zira Kudsi bir hadiste (Efendimiz s.a.v. Ümmetimin arifleri ben'i İsrailin peygamberleri gibidirler.) Sözünü akıldan çıkarmamak gerekir. Önemli olan amaç şudur ki Peygamber hayatını yaşadığını hal edinmek onun yaşadıklarını yaşamak gerekir. Bu da tefekkür ve Yaşamayla olur.

(Tevhid - Tefekkür - Tebliğ) 3 T kuralı.

o kadar çok istiyorum ki temiz,iyilikle dolu olan ,kötülüğün olmadıgı bir dunya...o kadar cok isterdim ki herkesin mutlu oldugu bi dunyayı..