Belki de birinin kabul olmuş duasından ibarettir hayatınız. Belki bir annenin, belki bir babanın ya da hiç tanımadığınız birinin ettiği duanın karşılığısınızdır.

Yaşadığınız şehirden memnun değilsinizdir ama anneniz, evladım benden uzaklaşmasın, diye dua etmiştir. Herkes gitmiştir, bir tek siz kalmışsınızdır, ne yaptıysanız uzaklara yelken açamamışsınızdır! Sebebi o duanın kabul olmasıdır belki de!

İşinizden, mesleğinizden memnun değilsinizdir ama belki beş nesil önce yaşamış büyük dedeniz, neslimden gelecek olanlar haram lokma yemesinler, makam mevki ile kibir bataklığına düşmesinler, diye dua etmiştir. Hakkınız olduğunu düşündüğünüz o makama bir türlü oturamayışınızın sebebi o duanın kabul olmasıdır belki de.

Eşinizden memnun değilsinizdir ama kayınpederiniz, evladımın karşısına onu tamam edecek birini çıkar, diye dua etmiştir. Ve o sizsinizdir belki de!

Bir vebali omuzlamış, sâlih hayallerinizin ve beklentilerinizin önünü siz kesmiş, siz hataya düşmüşsünüzdür, dua etmiş, nedametle kıvranmış, "Ne olur hatamı bağışla!" demişsinizdir. Duanızın kabulünün gereğidir, göstergesidir belki de payınıza düşen musibetler, sabırlar.

Kendinize kızdığınız, "Nasıl oldu da ben bunu yaptım!" dediğiniz hangi tercihiniz varsa kabul olmuş bir duanın karşılığıdır belki de.

Başkasının yaptığı dualarla sizin dualarınızın kesişiminde bir yerlerde sürdürürsünüz hayatınızı. Kışın sonunda bizi bekleyen baharlar gibi, dünya kışının soğuğunda bizi ısıtan, ebedî hayatı özleten tek şey bu dualardır belki de.

Kabul olmuş dualar sarıp sarmalasın bizi ki, kabul olmuş bir duanın içindekiler de kabul olunmuş demektir.

Her cümleye bir "belki" eklendi, çünkü hakikati ancak Allah bilir!

Bu yalnızca bir hissiyatın ifadesidir!

İmtihan nın parçları belki .
Her şey

Eşim âmâ olan dedesine ömrünün son dönemlerinde hizmet ederken çok duasını almış.Zaman zaman bana sen dedemin duâsısın der.

Bir vesile ile bir zaman önce bende aynı sonuca vardım. Ve dua şeklimi değiştirdim. dua muhim bazen öfke ile yanlış cümleler kurabiliyoruz ve sonuçları ağır oluyor. Rabbim hakkımızda hayırlısını zaten biliyor.

Alakası yok. Benim sahilerim başkasının belkileri sebebine olamaz. Benim tercihlerim başkalarının da belkileri olabilir.

Muhammed peygamber aleyhisselatu vesselam şöyle der; ben dedem İbrahim'in duası, kardeşim İsa'nın müjdesiyim. Dua biraz karmaşık bir denkleme dahil olmak anlamına da geliyor. Dua eden insan kendi sahilerinden vazgeçer, belkilerin daha sahici olacağına inanır. Dua eden adam her söylediğini işiten, her derdine çare olabilecek bir yaratıcıya inanarak dua eder. Tercihler, dualar, kaderler sarmalında bize karmaşık gelen ama müthiş doğru sonuç veren bir denklemin içindeyiz sadece. İnsan bütünüyle kendi tercihlerini mi yaşıyor ki! Başkalarının belkileriyle bir ömr tüketen o kadar çok tnıdığım var ki. Çevremizdeki insanlarla etkileşimimizden ortaya çıkan bir bütünün parçasıyız... Kendi tercihlerimizin sorumluluğunu almaktan kaçışımızın da ifadesi belki her şeyi duaya bağlamak. Ya da herşey yapılmış ve yapılmamış dualardan ibarettir. Yazdıklarım doğru demiyorum, hissiyatım bu yönde sadece.

Dua.
Dua.
Dua.
İbdetin özü.
.
Adem Babamizin Nuh aleyhisselam un ibrahimin duasına nail olmuşluktan. Belki

Her duanın arkasına "hayırlısıyla" derdim ya şimdilerde de "kolay şekilde" demeyi âdet edindim. Çünkü hayır zannederek yaptığımız dua bazen bizim için şer ve zor olabiliyor.

Neden hayırlı olana kolaylıkla ulaşmayalım ki?!

Bu, Allah'a güç gelmez.

Bir de, ucu bize de dokunan kötü dualarımız da var.

Bir kadın tanırım...

Kızı kocaya kaçınca öyle üzülmüş ve feryat etmiş ki; "İnşaallah kucağına çocuk alamazsın..!" diye beddua ettiğini mahalleli bile duymuş.

Aradan zaman geçti, barıştılar. Lâkin anne - kız doktor doktor dolaştı durdu ama sonuç değişmedi. Seneler geçmesine rağmen hâlâ kızının çocuğu yok...

Yaptığı bedduayı hatırladı mı, bilmiyorum.

"Duası makbul olan da makbuldür belki..." ibâresine takıldım biraz.

Acaba öyle midir?!!!

Allah Teâlâ; Semî, Basîr, Habîr, Alîm'dir İşitir, görür, haber alır ve bilir. Bir de "el-Mucîb" ismi vardır ki, kendisine yapılan duaları kabul eder. Bu O'nun, yaratıcılık, ilahlık ve bazen de rahmet özelliğidir.

Dolayısıyla sadece mü'min ve makbul değil, kâfir veya ehl-i kitap, hatta ataist, putperest kullarının da duasını kabul eder.

Kendisine inanmayanlara bile "er-Rahman" oluşu nedeniyle güzel muamelede bulunur.

Gayr-i müslim insanların manevî veya dinsel hayatlarını dinlerken bu tür "kabul olunmuş dua" örneklerine rastlıyoruz.

Dolayısıyla duamızın kabulüne şükretmeli ancak şımarmamalıyız...

Yâni, her halükarda olduğu gibi dengeyi korumak lâzım: Havf ve reca kanatlarını takmalı...

"Belki" kelimesi bazen umut bazen de korku salar yüreğimize.

"Belki Allah, beni sevdiği için duamı da kabul buyurdu..."

"Belki Allah, benim şerrimden diğer insanları korumak için duamı kabul etti..."

"Allah duada ısrar eden kulunu sever" hadisi ile "Hayra dua eder gibi şerre dua ediyorsunuz" âyeti arasında gelgitler yaşarım hep...

Bir kadın, kızının bir an önce evlenmesi, minik minik torunlarını kucağına alması konusunda çok çok dua ediyor, dua istiyordu. Hatta bu konuda duaları kabul edilmiyor, diye üzülüyordu. Sonra kızı evlendi, çocuğu oldu. Ama öyle problemler çıktı ki, kızı sıkıntıdan bazı hastalıklar yaşamaya başladı ve ikinci yılında ayrıldılar.

Genellikle; "teklif var, ısrar yok!" modunda takılmayı tercih ederim.

Rabbim en iyisini bilir...

Allahım! Hakkımızda hayırlısı ne ise, onu kolaylıkla nasip et...!!!

Belki de bedduası...

Rahman ve Rahim olan Allahimiz biz doğmadan önce kimliğimiz GBT mız önceden bize veriliyor ne yaşıyacağız ne yiyeceğiz ne zaman öleceğiz dualar da bunun bir parçası eğer dua edilmişse hepsi önceden yazılmış ve yaşıyoruz yazilanlarda 1 yudum su yoksa önceden yazılmışsa susuz gidersin Allah-u zülcelal herşeye kadirdir