Çok mu zor?

Yerkürenin manyetik alanına kafa yorsak, su kütleleri olmasa dünyanın şekli nasıl olurdu diye merak etsek. Ya da bir grup arının yarım kilo bal yapmak için iki milyon çiçeği gezmesi gerektiğine, dünya uzayda referanssız bir boşlukta fırıl fırıl dönerken nasıl sağa sola şaçılmadığımıza hayret etsek biraz da...

Atom altı parçacıklara, evrenin genişleme teorisine, galaksilerin birbirinden uzaklaşma hızının daha da arttığına, evreni doldurduğu söylenen karanlık enerjiye, türlerin çeşitliliğine, genetik bozulmayla ilk aminoasitin bir hücreye dönüşecek kadar zeki olup olamayacağına, primat aldatmacasına...

Ya da evrende bunca hadiseler olurken başımızı yumuşacık yastığımıza koyup sarsılmadan, endişe etmeden uyuyabilmemize ve sabah olunca uyanacak olmamıza şaşırıp şaşırıp dursak...

Evladımız gözümüzün önünde büyürken, ona baktıkça içimizden taşan sevmek duygusunu bize kimin, neden verdiğini düşünsek...

Çok mu zor?
Hızla kabir kapısına doğru sürüklenirken üstelik...

Zor değil de zorlaştıran etkenler sebepler nedenler çok.bizi boğacak derecede kör edecek derecede
uyuşturacak aklımızı başımız dan alacak derecede.
Bunun iiçinden sıyrılmak için. Dost taran kardeş ahi. ..yaren muhib gerekir.
Silkecek uyandıracak.
Yangın var diyecek.
Sırtın da akrep var diyecek.
....kolay hiç bu kadar zor olmamıştı.
Asrın zülümatlı fırtınalı hızlı sisli puslu karanlık yüzü.
Dikkatleri başka başka şeylere çeken..

Algılar akıl oyunları cerbezeli cezbwdici şeylerin verdiği sarhoşluk.

Odüşüncwlere dalmaktan uzaklaştırıyor. Oysa çok kolay. Sade dingin yavaş yaşamış olsak. Kendiliğinden bunları düşüneceğiz bel ki de.

Diyeceğim şu.

Uyandırma servisi çok olmalı.

Çok zor üstad çünkü ölümü çokça anınız diyen peygamberin sav ümmeti olarak ölüm bize hiç gelmeyecek gibi yaşıyoruz düşünceler malayanilikten hoşlanır olmuş heybeler boş üstad boş 😢

Ve bu rüya aleminin ardında gerçek alemin iyi, imanlı insanlar için bu dünyanın çok çok üstünde bir güzellikte olduğunu,bu dünyada bize verilen güzellikleri fark etme duygusunun o ebedi alemin güzelliklerini idrak için verildiğini anlasak,
İnsana verilen değerin Cennet olduğunu,kötülüğün cezasının cehennem olduğunun,bunu yine hür irademiz ile kendimizin seçtiğini bilerek kötülükten vaz geçsek, kötünün Şeytan olduğunu,düşman olduğunu kovulduğu Cennet e bizim de gitmememiz için çalıştığını bir anlasak nasıl sarılırız ALLAH in ipine,
Rabbim istikametimizi Cennet eyle
Amin

Düşünmek ciddi iş. Beraberinde sorumluluk ve gayret getiriyor. Zannederim bu sebepten düşünmeyi değil sadece gözümüzün gördüğü ile yetiniyoruz. Aklımızı fikrimizi yoracak ciddi işlerden kaçıp basit ve çoğu da lüzumsuz işlerle uğraşıyoruz. 😔

Yooo, çok kolay ve sıklıkla yaparım bu seyr-i âlemi...Zevkine doyum olmayan bir tat bırakır dimağımda...

Ve böyle zamanlarda kendimi, Allah Teâlâ'ya daha yakın hissederim. Eserin müessrini gördükçe daha bir tesirleniyor insan.

"Bir saatlik tefekkür, sabaha kadar kılınan nafile namazdan daha üstündür" sözü boşuna söylenmemiş.

Allah Teala'nın buyurmuş ya...

"Yedi göğü birbiriyle tam bir uygunluk içinde yaratan O’dur. Rahmânın yaratışında hiçbir uyumsuzluk göremezsin. Gözünü çevir de bir bak, bir bozukluk görebiliyor musun?
Sonra gözünü tekrar tekrar çevir de bak; (kusur arayan) göz aradığını bulamadan bitkin olarak sana dönecektir." (Mülk/3-4)

Bu âyet; kuru bir öğünme değil. Rabbim, her şeyi hikmetlice yaratmış.

Dünyada yaşamayı o yüzden seviyorum. Sanat galerisinde dolaşır gibi bakıyorsunuz etrafa.

Nizam, muntazam..!

Resim, mükemmel..!

Nakış nakış işlenmiş her âlem..!

"Bakmak"la "görmek" arasında ince bir çizgi var. "Basîret" denir ona.

O arttıkça; iman, taklit olmaktan çıkıyor, tahkike doğru yol alıyor.

Bu kez bir heyecan kaplıyor insanın yüreğini...

Bu Nakkaş'la tanışmak nasıl olacak, yüz yüze gelebilecek miyiz, sesini duyacak, cemalini görebilecek miyiz?!!!

İşte o zaman da ölüm sevimli geliyor insana.

Sonra günahlarımız geliyor akla.

Ya bizimle görüşmeyi kabul etmezse!!!

Dünyada, azâmetini idrak ettikçe "Sübhanallah" diye taaccüb ettiğimiz ve hayran kaldığımız bu "mutlak varlık", bizi huzura alır mı?! Tenezzül eder mi acep?!

İşte o zaman heyecan basıyor kalbimizi. Ve küt küt atmaya başlıyor.

Ötelerden bir hadis yetişiyor imdada: "Kişi, sevdiğiyle beraberdir."

Tesbih böceği gibi büzülüyor ruh.

Dilimizden "elhamdülillah" dökülüyor naçizane. Ve yeniden seyre koyuluyoruz bu âlemi.

Zerreden kürreye...

Atomdan karıncaya,

İlk yaratılıştan, kıyamete varıncaya kadar...

Dünya evrenin merkezinde ve sabittir. İnsanlara kabul ettirilen modern Kozmoloji 500 yıllık büyük bir sahtekarlık ile oluşturuldu. Şimdi buna itiraz edenler komplocu irrasyonel anti bilimci. Bilim adına mitos bile olmayacak saçma sapan şeyler. Buyüzden satte 1630 km hızla dönen bir dünya üzerinde yaşadıklarını zannediyor insanlar. Lütfen başını kaldırıp bir Nikon marka bir fotoğraf makinesi ile ya da teleskop ile şu yıldızlara bak. Göreceksin onlar taş toprak değil. Aya da bak ...vb...neyse yazının amacı kozmoloji değil ibret kimsenin onu alacağı da yok. Ben de dahil...

Kuran da dünyanın dengesini dağların sağladığı yazıyor, dağlar dünya dönmesi, gecenin gündüzün ,yazın kışın olması ile ispatlı değil mi

Ben şahsen dünyanın fırıl fırıl döndüğüne inanmıyorum. Bunu da hala isbat edemediler. Hepsi nasa'nın uydurması bir türlü kanıtlayamadılar da zaten

Dönüyor dönüyor . Dönmüyo eiyenler bir avuç insan..
Aldatmacalae kandırmacalar. Olsada. Dünya ve evren. Dönüyor . Kabul edin etmeyin.. bu böyle . Düz tepsi gibi bi Şi değil.