#1
|
|||
|
|||
Elinden geldiğince Kork !
Düştüğün zaman, düştüğün yere ait değilsen korkma, için rahat değilse korkma, hâlinden memnun değilsen korkma!
Canın yanıyor mu, birşeyler batıyor mu kıymık kıymık, tek damla da olsa gözyaşı döküyor musun sen ona bak! Yoksa kork! Elinden geldiğince kork! Deliler gibi kork! |
#2
|
|||
|
|||
İnsan olmak
Kul Olmak.. Hata i beşer nisyan ile malül bir varlık.. düşe kalka. Giden. .. Hatalar ve günahlara düşse de feryad edebilen. Yapı olmalı.ki kalksın ayağa.. Farkın da olmak . Kusurunu bilmek kusurunu itiraf etmek. . Kulluktur. |
#3
|
|||
|
|||
Üstad Bediüzzaman a
Zübeyir abi demiş ki. da. İmansız ölmekten korkuyorum. Demiş Üstad Bediüzzaman. Korkma ÖDÜN PATLASIN. demiş. Bu nu çağrıştırdı bana. . |
#4
|
|||
|
|||
Tüm bu saydıklarınız yüzdeyüz olsa da daha ötesi olmasa, bize ne kadar fayda sağlar ki!...😞
|
#5
|
||||
|
||||
Korku, insanın sağlıklı düşünmesine engeldir.
Daha yakın geçmişte, pandemi süreci geçirdik ve içinde büyük bir korku ve bilinmezlik vardı. Geçen gün bir yazıda, negatif enerjideki varlıkların da bu korku ile beslendiklerine denk geldim. Korku, endişe hakikaten beraberinde, hatalar getiriyor diye düşünüyorum. Burada bahsettiğiniz dini değerler üzerine korku olsa da, Allah’tan gereği gibi korkmak duygusunda, teslimiyet yatıyor. Büyüklüğünü idrak ederek, teslim olmak. Ben, korku yerine “farketmek, anlamak, kendini tanımak “ kısmına yoğunlaşıyorum sanırım. |
|
|