KÖPEKLER NEDEN SAHİPLERİNE BENZER ?


Araştırmacılar insanların neden köpeklere benzeyebileceğine dair iki olası sebep ortaya atmışlardır: Yakınsama ve seçim. Yakınsama teorisi, sahibinin ve evcil hayvanın yıllar içinde gitgide daha çok birbirlerine benzediğini savunur. Yüzeysel bakıldığında bu fikir bize deli saçması gelebilir. Gelgelelim, uzun müddet evli kalmış çiftlerin yüzlerinin gerçekten de birbirine benzediği yönünde kanıtlar mevcuttur. Dahası, obez kimseler aşın kilolu köpekler edinme eğilimindedirler. Araştırmacılar, yakınsama fikrinin doğru olması durumunda, insanların köpekleriyle birlikte yaşadığı süre ile dış görünüşlerinde benzerlik arasında bir ilişki bulunmadığı gerektiği hükmüne varmışlardır. Tam tersine, seçim teorisi de bir evcil hayvanı sahiplenirken bilincinde olmaksızın kendimize benzeyen hayvanları aradığımız kanaatini destekler.
Roy ve Christenfeld bu kanaatin doğru olması durumunda, soyu bilinmeyen cinsler ve sahipleriyle kıyaslandığında safkan köpekler ve sahipleri arasında daha fazla benzerlik bulunması gerektiğini tahmin ettiler. Bunun sebebi, kırma cinslerin yetişkinliklerinde neye benzeyeceğini bilmenin daha zor olmasıydı. Roy ve Christenfeld bu fikirleri sınamak için köpek parklarında vakit geçirdiler ve evcil hayvanlarla sahiplerinin fotoğraflarını çektiler. Araştırmacılar daha sonra bu fotoğrafları bir araya getirerek içerisinde hayvan sahibinin, ona ait köpeğin ve başka bir köpeğin fotoğrafının yer aldığı seriler oluşturdular ve üniversite öğrencilerinden, hayvan sahibini doğru köpekle eşleştirmelerini istediler. Sırf şans faktörünün devreye girmesi durumunda, öğrencilerin % 50 oranında doğru eşleştirme yapması beklenir. Fakat köpekler sahiplerine benzeme eğilimindeyse, hakemler bundan daha iyi bir sonuca varmalıdır. Araştırmacılar, seçim teorisinin yakınsamaya kıyasla sahip ve köpek görünümlerinin eşleşmesine daha iyi bir açıklama getirdiği düşüncesindeydiler. Dolayısıyla, eşleşmenin sadece safkanlarda gerçekleşeceğini ve insanların köpekleriyle geçirdikleri süreyle taşıdıkları benzerlikler arasında herhangi bir ilişki bulunmayacağını öngördüler.
Araştırmacılar her açıdan haklı çıktılar. Öğrenciler, sahipleri ve safkan köpekleri verilen cevapların üçte ikisinde doğru olarak eşleştirdiler. Bu, gelişigüzel tahmin yapmaları durumuyla kıyaslandığında önemli derecede daha isabetliydi. Ve tam da seçim teorisinde öngörüldüğü üzere, öğrenciler kırma cinslerin sahiplerini evcil hayvanlarıyla eşleştirmek konusunda başarısız olmuşlardı. Son olarak, geliştirdikleri seçim teorisinde öngörülen şekilde, insanların evcil hayvanlarıyla geçirdikleri süreyle taşıdıkları benzerlikler arasında hiçbir ilişki bulunamamıştı.