Not: Başlık bu şekilde açılmış olsada içerik daha çok Cennet halinden ve halkından bahsetmektedir.

SIRAT KÖPRÜSÜ TASVİRİ-2

Diyor ki : “Ona geldiği zaman bir konut görür ki o köşk ve ötesindeki şeyler onun yanında hayal gibidir. Kendini tutamaz, ona bakar ve : ‘Ya Rabbi, senden bu konutu istiyorum, başkasını istemem,’ der.”
Diyor ki : “Ona bir melek gelir: ‘Ey ademoğlu, sen yalancısın, hani Rabbinden başka bir şey istemeyeceğine yemin etmiştin. Ey ademoğlu, sen ne yalancısın, o senin olsun,’ der. Ona geldiği zaman ileriye bakar, konutunun onun yanında hayal gibi kaldığını görür.”
Diyor ki : “ ‘Ya Rabbi, senden bu konutu istiyorum,’ der. O melek gelir, ona: ‘Ey ademoğlu, neden sözünde durmuyorsun? Sen başka bir şey istemeyeceğine yemin etmedin mi?’ der, fakat onu kınamaz. Çünkü gördüğü acayip şeylerden neredeyse canı çıkacak!”
Diyor ki : “Ona: ‘Bu senin olsun,’ der. Bu sefer de önünde başka bir konut görür, onun yanında ötekiler sönük kalır. Şaşırır konuşamaz.”
Aleyhisselam Efendimiz diyor ki: “Allah’ın elçisi ona: ‘Neden Rabbinden istemiyorsun?’ der. O da: ’Efendim, Allah sana rahmet etsin, Allah’a yemin ederim ki O’na karşı ant içtim, O’ndan istedim, artık utanıyorum,’ der.”
“Aziz ve celil olan Rabbul izzet ona şöyle der: ‘Sana, yarattığım günden itibaren yok ettiğim güne kadar bütün dünyayı versem, sonra da bunu ona katlasam, razı olur musun?’ ”
Diyor ki : “O adam şöyle der: ‘Ey alemlerin Rabbi, benimle alay mı ediyorsun?’ Yüce Allah da ona: ‘Ben bunu yapabilirim, dile benden ne dilersen,’ der.”
Diyor ki : “Adam da: ‘Ya Rabbi, beni insanla kavuştur,’ der.”
Diyor ki : “Melek ona gelir. Elinden tutar, onu cennette dolaştırır, sonunda ona öyle bir şey görünür ki şimdiye kadar ona öyle bir şey görülmemiştir. Secdeye kapanır, secdesinde: ‘İzzet sahibi Rabbim bana tecelli etti,’ der. Melek de ona: ‘Başını kaldır, bu senin konağındır, bu da konakların en düşüğüdür,’ der.”
Diyor ki : “Eğer Allah onun gözünü tutmasa idi o köşkün nurundan gözü dönerdi.”
Diyor ki : “O köşke konar, onu bir adam karşılar. Yüzünü ve elbisesini görünce şaşakalır, onun bir melek olduğunu zanneder. O adam gelir, ona: ‘Esselamü aleyke ve rahmetullahi ve berekatuhu, teşrif etme zamanın geldi,’ der. O da selamını alır ve : ‘Ey Allah’ın kulu, sen kimsim?’ der. O da: ‘Ben senin kahyanım, ben bu konağın görevlisiyim. Benim gibi bin kahya daha var. Her biri senin köşklerinden birinin başındadır. Senin bin köşkün vardır. Her köşkte bir hizmetçi ve hurilerden bir zevcen vardır,’ der.”
Diyor ki : “Sarayına girer, beyaz bir inci kubbe ile karşılaşır. İçinde bin ev vardır, her evde bin oda vardır. Her oda da yetmiş kapı vardır. Her kapının inciden bir kubbesi vardır. O kubbelere girer, kapıları açar. Kendisinden önce oraya kimse girmemiştir. O kubbenin içinde kırmızı mücevherden bir kubbe ile karşılaşır. Yüksekliği yetmiş arşındır. Onun yetmiş kapısı vardır. Her kapısı kırmızı bir mücevhere açılır. Uzunluğu da öyledir, yetmiş kapısı vardır. Hiçbir mücevher diğerine benzemez. Her mücevherde eşler, kürsüler ve sedirler vardır.”
“Ona girdiği zaman orada hurilerden bir zevce bulunur. Zevcesi ona selam verir, o da selamını alır. Sonra hayranlık içinde kalkar. Zevcesi ona: ‘Bizi ziyaret saatin geldi, ben de senin eşinim,’ der.”
Diyor ki : “Zevcesinin yüzüne bakar, yüzünü onun yüzünde görür, tıpkı saf aynaya bakmış gibi yüzünü ve cemalini görür. Zevcesinin üzerinde yetmiş hülle vardır. Her hülle ayrı bir renktedir, birbirine benzemez. O hullerin altından bacağındaki iliği görür. Ondan ne zaman yüzünü çevirirse güzelliğinin yetmiş kat arttığını görür. Erkek onun için ayna, o da kocası için aynadır.”
Diyor ki : “Her sarayın üç yüz altmış kapısı vardır. Her kapıda inci, yakut ve mücevherden üç yüz altmış kubbe vardır. Renkleri birbirine benzemez. Sarayın üzerine çıktığı zaman gözünün gördüğü yerlerin kendi mülkü olduğunu görür. Mülkünde yüz sene dolaşsa, ne görse hepsinde her şeyi görür. Melekler saraylarda onun yanına girerler, selam verir, alemlerin Rabbinden hediyeler getirirler. Her meleğin yanındaki hediye diğerindekine benzemez. Bütün gün boyu ona melekler selam ve hediye getirirler. ” Bunun Allah kitabından tasdiki şu ayettir:
“…Melekler onlara her kapıdan girerler. ‘Selam size sabrettiğiniz şeylerden dolayı. Son yurt ne güzeldir!’ ” derler. (Râd / 23-24)
Allah Teâlâ şöyle demiştir:
“…Onlara orada sabah akşam rızıkları gelir.” (Meryem / 62)

Sultân-ı Evliyâ, Gavsü’l-Âzam Şeyh Abdülkâdir Geylânî / Gunyetü’t T’alibîn