Not: Başlık bu şekilde açılmış olsada içerik daha çok Cennet halinden ve halkından bahsetmektedir.


SIRAT KÖPRÜSÜ TASVİRİ-1

Ebu Hureyre Radıyallahu anh’ten, Resulullah Sallallahu aleyhi Vessellem şöyle derdi: “Cehennemin yedi köprüsü vardır. Her köprünün arası yetmiş yıllık yoldur. Köprü kılıçtan keskindir. Ondan ilk zümre göz açıp kapama gibi geçer. İkinci zümre çakan şimşek gibi geçer. Üçüncü zümre rüzgar gibi, dördüncü zümre kuş gibi, beşinci zümre at gibi, altıncı zümre koşan adam gibi, yedinci zümre yaya gibi geçerler. Sonra bir adam kalır, bu da köprüden geçenlerin sonuncusudur, ona: ‘Sen de geç,’ derler. O da iki ayağını atar, biri kayar, diğeri ile köprüye biner, dizleri üstü sürünür, ateş kılına ve derisine dokunur.”
Diyor ki : “Durmadan karnı üstü hareket eder, öteki ayağı da kayar, bir eli tutar, ötekisi ile asılır. Bu haldeyken ona ateş dokunur. O da kurtulamayacağını zanneder. Karnı üstü sürünmeye devam eder, sonunda kurtulur. Ondan çıkınca ona bakar ve şöyle der: ‘O Allah ne yücedir ki beni senden kurtardı, Rabbimin bana verdiği kadar öncekilerden ve sonrakilerden hiçbir kimseye verdiğini sanmıyorum. Bu gördüğüm ve karşılaştığım şeylerden sonra beni kurtardı.’”
Diyor ki: “Ona bir melek gelir, elinden tutar onu cennetin önünde bir göle götürür, melek ona: ‘Bu gölde yıkan ve ondan iç,’ der.”
Diyor ki : “Ondan yıkanır ve içer. Üzerine cennet kokusu ve renkleri gelir. Sonra onu götürür, cehennemim kapısında durdurur, ona: ‘Aziz ve celil olan Rabbinden izin gelinceye kadar burada dur,’ der.”
Diyor ki : “Oradan cehennem halkına bakar, onların köpek gibi ulumalarını duyar.”
Diyor ki : “O da ağlar ve: ‘Ya Rabbi, yüzümü cehennem halkından çevir, senden başka bir şey istemem,’ der.”
Diyor ki : “Melek ona Rabbu’l-Âlemîn tarafından gelir, onun yüzünü cehennemden cennete çevirir.”
Diyor ki : “Onun durduğu yerle cennet kapısının arasında bir adımlık mesafe vardır. Cennetin kapısına ve genişliğine bakar, cennet kapısının iki sövesi arasında hızlı uçan kuş için kırk yıllık mesafe vardır.”
Diyor ki : ”O adam aziz ve celil olan Rabbinden ister ve şöyle der: ‘Ya Rabbi, sen bana bütün iyilikleri ettin, beni ateşten kurtardın, yüzümü cehennem halkından cennet halkına çevirdin, benimle cennet kapısının arasında bir adım vardır. Ey izzet sahibi Rabbim, senden beni bu kapıdan girdirmeni istiyorum, başka bir şey istemiyorum, ancak bu kapıyı benimle cehennem halkı arasına bir engel kılkı onun sesini işitmeyeyim, halıkını da görmeyeyim.’”
Diyor ki : “Melek ona Rabbu’l-Âlemîn katından gelir ve : “Ey ademoğlu, sen ne yalancısın, hani başka bir şey istemeyecektin,” der.”
Aleyhisselam Efendimiz diyor ki: “Yemin eder, hayır, ant içiyorum ki başkasını istemeyeceğim, der. Melek de elinden tutar, onu kapıdan girdirir. Sonra melek aziz ve celil olan Rabbu’l-Âlemîn’e gider.”
Diyor ki : “Adam cennette sağına, soluna ve önüne bakar, bir yıllık yer görür, ağaçtan, meyveden başka bir şey görmez. Durduğu yerle en yakın ağaç arasında sadece bir adım vardır.”
Diyor ki : “Adam ona bakar, görür ki ağacın kökü altından, dalı da bembeyaz gümüşten. Yaprağı dainsan oğlunu gördüğü en güzel hülle(elbise) gibidir. Meyveleri ise kaymaktan yumuşak, baldan tatlı ve miskten daha hoş kokuludur.”
Diyor ki : “Adam gördüğü manzara karşısında şaşakalır.”
Diyor ki : “Adam şöyle der: ‘Ya Rabbi, sen beni cehennemden kurtardın, beni cennet kapısından girdirdin ve bana bütün iyilikleri ettin. Benimle şu ağaç arasında sadece bir ağaç vardır, ondan başkasını istemiyorum.’”
Diyor ki : ”Melek ona gelir ve şöyle der: ‘Ey ademoğlu sen ne yalancısın, hani fazla bir şey istemeyecektin, neden istiyorsun? Yeminin nerede? Utanmıyor musun?’”
Diyor ki : “Elinden tutar, onu en düşük bir konuta götürür. Kendini inci bir köşkte bulur. Önünde bir yıllık mesafe vardır.”

Sultân-ı Evliyâ, Gavsü’l-Âzam Şeyh Abdülkâdir Geylânî / Gunyetü’t T’alibîn