CEHENNEM TASVİRİ-6

Peygamber Sallallahu Aleyhi Vessellem şöyle derdi: “Cehennemliklere her gün büyük bir bulut gelir, üzerlerini kaplar. Ondan gözleri alan yıldırımlar çakar. Öyle gök gürültüsü olur ki bellerini kırar. Öyle bir karanlık çöker ki zebanileri bile göremezler. O bulut yüksek bir sesle şöyle seslenir: ‘Ey cehennem halkı, ne istiyorsunuz? Size yağmur yağdırayım mı?’ der. Onlar da hep birden: ‘Bize soğuk su yağdır,’ derler. Onlara bir saat taş yağdırır ki başlarına düşer, kafalarını kırar. Sonra bir saat daha yağdırır, kaynar su ırmakları akar, alevler düşer, yalınlar saçılır, demir çengeller dökülür. Sonra bir saat daha yağar, bu sefer de yılanlar, akrepler, kurtlar ve irin saçılır.”
“Cehennem yağmuru yağınca denizi taşar ve dalgalanır. Kendisi kızar, ne kadar ova ve dağ varsa hepsini aşar. Bütün cehennem halkı suya boğulur, ancak ölmezler.”
Diyor ki: “Cehennem orada ki asilere öfkelenir, ateşlenir, kükrer, alevlenir, duman püskürür, kararır, engebeli hal alır, zehir saçar, kaynar su, ateş ve alev çıkarır. Bütün bunları da Rabbi adına intikam almak için yapar.”
Ondan, onun amellerinden ve oradakilerle bir araya gelmekten Allah’a sığınırız. Allah’ım, Rabbimiz, bizi onun havuz başlarına götürme, boyunlarımıza onun toklarını geçirme, bize onun elbiselerinden giydirme, bize onun zakkumundan yedirme, bize onun kaynar suyundan içirme, onun hazinlerini bize musallat etme. Bizi onun ateşine yedirme. Fakat bizi onun sıratından geçirt, onun şerrini ve alevini bizden def et ki bizi rahmetinle ondan, dumanından, şiddet ve azabından kurtarasın. Amin, ya Rabbel âlemin.
Sallallahu aleyhi Vessellem şöyle derdi: “Eğer cehennem kapılarından en basit biri batıda açılsa idi, doğuda ki dağlar ondan bakır gibi erirdi. Eğer cehennemin kıvılcımlarından bir kıvılcım sıçrasa da batıya düşse, doğuda da bir adam olsa, beyni kaynar, bedeninin üzerine taşardı. Cehennem halkının azabının en hafif olanına ateşten bir ayakkabı giydirilir, dumanı kulaklarından ve burun deliklerinden çıkar, ondan beyni kaynar. Ondan sonra gelenler de kayalardan bir kayanın üzerine atılırlar. Kızgın tavadaki tane nasıl sıçrarsa öyle sıçrarlar. Bir kayadan sıçrayan başka bir kayanın üzerine düşer.”
Böylece cehennem halkı amellerine göre azap olunurlar. Onların amellerinden ve varacakları yerlerden Allah’a sığınırız.
Sallallahu aleyhi Vessellem şöyle demiştir: “ Namuslarını muhafaza etmeyenlerin azabı şöyledir: Dünyadaki fiillerine göre cinsel organlarından asılırlar, bundan cesetleri erir, ruhları kalır. Sonra bırakılırlar, cesetleri ve derileri yenilenir. Sonra dövülürler, her insana yetmiş bin melek dünyadaki ameline göre dayak atar, sonunda cesetleri erir, ruhları kalır. İşte azapları böyledir.”
“Hırsızın azabına gelince, organları teker teker kesilir, sonra yenilenir. Onun azabı da böyledir, ancak onlardan her insana yetmiş bin melek keskin usturalarla saldırır.”
“Yalancı şahitliği edenlerin azabı: Onlar da dillerinden asılırlar. Sonra her insana yetmiş bin melek dayak atar, öyle ki cesetleri erir, ruhları kalır.”
“Müşriklerin azabı: Onlar da cehennemde bir mağaraya konulur, sonra kapatılır, içinde yılanlari akrepler, çok miktarda taş, alev, koyu duman vardır. Her insanın her saat derisi yetmiş defa değiştirilir. Onların azabı da böyledir.”
“Mütekebbir zorbaları azabı: Bunlar da ateşten tabutlara konulur, sonra kapatılır, cehennemin en alt katına atılırlar.”
Diyor ki: “Onlardan her biri her saat yetmiş türlü azap görür. Her gün derileri bin defa yenilenir. İşte onların azabı da böyledir.”
“Ganimetten mal çalanlar: Bunlar da çaldıkları şeylerle gelirler, sonra bunlar cehennem denizine atılırlar. Sonra onlara: ‘Onun derinlerine dalın da çaldığınız malları çıkarın.’ Denir. Onun derinliğini ancak onu yaratan bilir.”
Diyor ki: “Allah’ın dilediği kadar dalarlar, sonra nefes almak için çıkarlar; onlardan her insana yetmiş bin melek saldırır. Her meleğin elinde demir topuz vardır. Onunla tepesine indirir. İşte onların azabı da sonsuza kadar böyledir.”
Diyor ki: “Sallallahu aleyhi Vessellem şöyle derdi: Allah cehennemliklere, orada hukublar boyu kalacaklar diye hüküm verir. Ben Hukub’un ne kadar olduğunu bilmiyorum, ancak bir hukub seksen yıldır. Yıl da üç yüz altmış gündür. Her gün de sizin sayınıza göre bin yıldır.”

Sultân-ı Evliyâ, Gavsü’l-Âzam Şeyh Abdülkâdir Geylânî / Gunyetü’t T’alibîn