İRFAN EHLİNİN HALLERİ.

İrfan Ehli, dünyanın öbür tarafında, bilmediği bir yerlerde acı çeken birilerinin sızısını da sevincini de duyar. Nasıl mı? Mekân da zaman da göresel mi? İkisi de kesitsel algılamanın ve beş duyunun var kabul ettiği şeyler değil mi?
İrfan ehli özden seyrediyorsa göz kaydına girer mi? Göz kaydına girmeyende mekâna bağlı uzaklık ve yakınlık, zamana bağlı dün- bugün- yarın kalır mı? Kalmaz. Eeeee o zaman dünyanın öbür tarafı denen nerede hissedilir?
Kendinde!
Zaman kaydından çıkılırsa olay nerede yaşanır? ANda.
O zaman irfan ehli napıyormuş? Sana, bana göre öteleri, ötedekileri algılıyor sanılırken o sadece, ama sadece KENDİ OLARAK KENDİNİ ALGILIYORMUŞ!
***
İrfan Ehli, dünyanın öbür tarafında, bilmediği bir yerlerde acı çeken birilerinin sızısını da sevincini de duyar, dedik.
Gerektiğinde o mahalli dönüştürücü müdahaleyi de yapar, dedik değil mi? Duymasını, görmesini, hissetmesini anladık da dönüşümü nasıl yapar?
Bunu sana misalle anlatsam sanırım daha iyi olur.
İçim daralmıştı. İş yerimde masamdaydım ama sıkılıyordum. Birden telefon çaldı. Arayan soruyordu:
- Sen bir şeye mi sıkılıyorsun?
- Şeyyy nasıl anladın? Evet.
- Nasıl anladığımı bırak, derdin ne?
- İçim sıkıldı biraz ama iş de yoğun çıkamıyorum da hava almaya.
- Tamam, kolay gelsin.
Telefon kapandı. 15 dakika içinde ferahlama ve huzur yayıldı bünyeme de zihnime de. Sanki sıkılan ben değildim. Her şey aniden dönüşmüştü.
Öğleye doğru aradım; naptın sen?
- Hiç dedi, boş ver.
Dedim söyle naptın. Şunları dedi:
- Sıkılan sen oldum. Kalktım soğuk su ile abdest aldım. Sonra parka çıktım. Biraz ağaçlara doğru bağırdım. Sonra çiçeklere baktım. 5 dk. şöyle bir teneffüs yaptım hepsi bu.
- Sırrı ne?
- Ne sırrı? Bilgi Çağında sır mı kaldı? İlla sır arıyorsan vereyim:
- "Sen Bensin, Ben Senim!"
{Aşka Yemin Olsun ki}